เลวีนิติ 22:1-33
22 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสอีกว่า
2 “ให้บอกอาโรนกับลูกชายของเขาให้ปฏิบัติกับสิ่งบริสุทธิ์ที่ชาวอิสราเอลเอามาถวายอย่างระมัดระวัง สิ่งของนี้ถูกแยกไว้ต่างหากเพื่อถวายเรา+ อย่าทำให้ชื่ออันบริสุทธิ์ของเราเสื่อมเสีย+ เราคือยะโฮวา
3 ให้บอกพวกเขาว่า ‘ตลอดทุกยุคทุกสมัย ถ้าลูกหลานของเจ้าคนไหนที่ไม่สะอาดเข้ามาใกล้สิ่งบริสุทธิ์ซึ่งชาวอิสราเอลแยกไว้สำหรับพระยะโฮวา จะต้องถูกประหารชีวิต+ เราคือยะโฮวา
4 ลูกหลานของอาโรนที่เป็นโรคเรื้อน+ หรือมีของเหลวไหลออกมาจากอวัยวะเพศเพราะเป็นโรค+จะกินของบริสุทธิ์ไม่ได้จนกว่าเขาจะสะอาด+ ส่วนลูกหลานของอาโรนที่ไปสัมผัสคนที่ไม่สะอาดเพราะคนตาย+ หรือสัมผัสคนที่มีน้ำอสุจิหลั่งออกมา+
5 หรือสัมผัสสัตว์เล็ก ๆ ชนิดที่ไม่สะอาด+ หรือสัมผัสคนที่ไม่สะอาด+
6 เขาจะไม่สะอาดจนถึงตอนเย็น และจะกินอะไรก็ตามที่เป็นของบริสุทธิ์ไม่ได้ เขาจะต้องอาบน้ำ+
7 และจะสะอาดเมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้ว จากนั้นเขาถึงจะกินของบริสุทธิ์ได้ เพราะนั่นเป็นอาหารของเขา+
8 นอกจากนี้ เขาจะกินสัตว์ที่ตายเองหรือสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตายไม่ได้ เพราะนั่นจะทำให้เขาไม่สะอาด+ เราคือยะโฮวา
9 “‘พวกเขาต้องทำตามคำสั่งของเรา เพื่อจะไม่ทำบาปโดยละเมิดคำสั่งนั้นแล้วถูกประหารชีวิตเพราะไปดูหมิ่นสิ่งบริสุทธิ์ เราคือยะโฮวาผู้ที่แยกพวกเขาไว้ให้บริสุทธิ์
10 “‘คนที่ไม่มีสิทธิ์*จะกินของบริสุทธิ์ไม่ได้+ แขกต่างชาติที่อยู่กับปุโรหิต หรือลูกจ้างก็กินของบริสุทธิ์นี้ไม่ได้
11 แต่ถ้าปุโรหิตซื้อใครมาด้วยเงินของเขาเอง คนนั้นก็กินได้ ทาสที่เกิดในบ้านของปุโรหิตก็กินอาหารนั้นได้ด้วย+
12 ถ้าลูกสาวของปุโรหิตแต่งงานกับคนที่ไม่ได้เป็นปุโรหิต เธอจะกินของถวายอันบริสุทธิ์นี้ไม่ได้
13 แต่ถ้าลูกสาวของปุโรหิตกลายเป็นม่าย หรือหย่ากับสามีโดยไม่มีลูก แล้วกลับมาอยู่ที่บ้านพ่อเหมือนตอนเป็นสาว ๆ ก็ให้เธอกินอาหารของพ่อได้+ แต่อย่าให้คนที่ไม่มีสิทธิ์*กินอาหารนี้
14 “‘ถ้าใครกินของบริสุทธิ์โดยไม่เจตนา เขาจะต้องชดใช้ของนั้นให้ปุโรหิต และต้องเพิ่มให้อีก 1 ใน 5 ของราคาของบริสุทธิ์นั้น+
15 ดังนั้น อย่าให้ปุโรหิตดูหมิ่นของบริสุทธิ์ที่ชาวอิสราเอลนำมาถวายพระยะโฮวา+
16 และทำให้ชาวอิสราเอลถูกลงโทษเพราะความผิดที่ไปกินของบริสุทธิ์นั้น เพราะเราคือยะโฮวาผู้ที่แยกพวกเขาไว้ให้บริสุทธิ์’”
17 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสต่อไปว่า
18 “ให้ไปบอกอาโรนกับลูกชายของเขา และชาวอิสราเอลทุกคนอย่างนี้ ‘ถ้าชาวอิสราเอลหรือคนต่างชาติคนไหนที่อยู่ในแผ่นดินอิสราเอลจะถวายเครื่องบูชาเผา+ให้พระยะโฮวาเพื่อทำตามที่ปฏิญาณไว้ หรือเพื่อเป็นเครื่องบูชาที่ถวายด้วยความสมัครใจ+
19 ให้ถวายวัวตัวผู้ หรือลูกแกะตัวผู้ หรือแพะที่สมบูรณ์แข็งแรง+ พระเจ้าจึงจะพอใจ
20 อย่าเอาสัตว์ที่มีตำหนิมาถวาย+ เพราะจะทำให้พระเจ้าไม่พอใจ
21 “‘ถ้าใครจะถวายเครื่องบูชาผูกมิตร+ให้พระยะโฮวาเพื่อทำตามที่ปฏิญาณไว้ หรือเพื่อเป็นเครื่องบูชาที่ถวายด้วยความสมัครใจ ให้ถวายสัตว์ที่สมบูรณ์แข็งแรง ไม่ว่าจะเป็นวัว แกะ หรือแพะ เพื่อให้พระเจ้าพอใจ อย่าเอาสัตว์ที่มีตำหนิมาถวาย
22 อย่าเอาสัตว์ตาบอด ขาหัก มีแผล หรือเป็นหูด หิด หรือกลากมาถวายพระยะโฮวา หรือเอามาเป็นเครื่องบูชาที่ถวายพระยะโฮวาบนแท่น
23 ส่วนวัว แกะ หรือแพะ ที่ขายาวไม่เท่ากัน พวกเจ้าจะเอามาถวายเป็นเครื่องบูชาที่ถวายด้วยความสมัครใจก็ได้ แต่อย่าถวายเป็นเครื่องบูชาสำหรับคำปฏิญาณ เพราะพระเจ้าจะไม่พอใจ
24 แต่สัตว์ที่ลูกอัณฑะเสียหายหรือถูกหนีบ หรือสัตว์ที่ถูกตอน อย่าเอามาถวายพระยะโฮวา อย่าให้มีการถวายสัตว์แบบนี้ในแผ่นดินของพวกเจ้า
25 สัตว์ซึ่งได้จากคนต่างชาติที่มีลักษณะแบบนี้ อย่าถวายเป็นอาหารให้พระเจ้าเพราะเป็นสัตว์ที่ไม่สมบูรณ์และมีตำหนิ สัตว์แบบนี้จะทำให้พระเจ้าไม่พอใจ’”
26 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสอีกว่า
27 “ลูกวัว ลูกแกะ หรือลูกแพะที่จะถวายต้องให้อยู่กับแม่ของมัน 7 วันหลังจากที่เกิดมา+ พอถึงวันที่แปดหรือหลังจากนั้นค่อยเอามาถวายพระยะโฮวาเป็นเครื่องบูชาที่ถวายด้วยการเผา พระเจ้าจึงจะพอใจ
28 สำหรับวัว แกะ หรือแพะนั้น พวกเจ้าอย่าฆ่าแม่กับลูกของมันในวันเดียวกัน+
29 “ถ้าพวกเจ้าจะถวายเครื่องบูชาขอบคุณพระยะโฮวา+ ก็ให้ถวายเครื่องบูชานั้นอย่างที่พระเจ้าพอใจ
30 พวกเจ้าต้องกินเนื้อของสัตว์ที่เป็นเครื่องบูชาในวันที่ถวาย อย่าเหลือส่วนไหนไว้จนถึงตอนเช้า+ เราคือยะโฮวา
31 “พวกเจ้าต้องรักษาและทำตามข้อบัญญัติของเรา+ เราคือยะโฮวา
32 อย่าทำให้ชื่ออันบริสุทธิ์ของเราเสื่อมเสีย+ แทนที่จะทำอย่างนั้น ชาวอิสราเอลต้องเคารพนับถือเรา+ เราคือยะโฮวาผู้ที่แยกพวกเจ้าไว้ให้บริสุทธิ์+
33 ผู้ที่พาพวกเจ้าออกมาจากอียิปต์เพื่อเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า+ เราคือยะโฮวา”
