เอสเธอร์ 4:1-17
4 เมื่อโมร์เดคัย+รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น+ เขาก็ฉีกเสื้อ ใส่ผ้ากระสอบ และโปรยขี้เถ้าใส่ตัว แล้วออกไปร้องไห้เสียงดังอย่างขมขื่นที่ใจกลางเมือง
2 แต่เขาไปถึงแค่ประตูวัง เพราะคนที่ใส่ผ้ากระสอบจะเดินผ่านประตูวังเข้าไปไม่ได้
3 และชาวยิวซึ่งอยู่ในรัฐต่าง ๆ+ที่ได้รับคำสั่งของกษัตริย์ก็เป็นทุกข์โศกเศร้ามาก พวกเขาอดอาหาร+และร้องไห้คร่ำครวญ หลายคนนอนบนผ้ากระสอบและขี้เถ้า+
4 เมื่อสาวใช้และขันทีของราชินีเอสเธอร์เข้ามาบอกเรื่องนี้ ราชินีก็ทุกข์ใจมาก เธอส่งเสื้อผ้าไปให้โมร์เดคัยใส่แทนผ้ากระสอบ แต่เขาไม่ยอมรับเสื้อผ้านั้น
5 เอสเธอร์จึงให้ไปตามตัวฮาธาคขันทีที่กษัตริย์แต่งตั้งให้รับใช้เธอมาพบ แล้วสั่งให้ไปถามโมร์เดคัยว่าเกิดอะไรขึ้น
6 ฮาธาคก็ออกไปหาโมร์เดคัยที่ลานเมืองตรงหน้าประตูวัง
7 โมร์เดคัยเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น รวมทั้งเรื่องจำนวนเงิน+ที่ฮามานสัญญาว่าจะให้กับคลังของกษัตริย์เพื่อให้กำจัดชาวยิว+
8 โมร์เดคัยยังเอาสำเนาคำสั่งที่ออกเป็นลายลักษณ์อักษรในวังชูชัน*+ที่ให้กวาดล้างชาวยิวให้ฮาธาค แล้วกำชับให้เอาไปให้เอสเธอร์ดูและอธิบายเรื่องนี้ให้เธอรู้ พร้อมกับบอกให้เธอ+เข้าพบกษัตริย์ แล้วอ้อนวอนขอความเมตตาแทนเพื่อนร่วมชาติของเธอ
9 ฮาธาคกลับมารายงานเอสเธอร์ตามที่โมร์เดคัยบอก
10 เอสเธอร์ก็สั่งฮาธาคให้ไปบอกโมร์เดคัย+ว่า
11 “ข้าราชสำนักทุกคนและประชาชนในรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ต่างรู้ดีว่า ถ้าผู้ชายหรือผู้หญิงคนไหนเข้าไปในลานชั้นในของกษัตริย์+โดยที่กษัตริย์ไม่ได้เรียก มีโทษสถานเดียวคือต้องถูกประหารชีวิต แต่ถ้ากษัตริย์ยื่นคทาทองคำ+ให้ เขาถึงจะรอดตาย ส่วนฉันเอง กษัตริย์ก็ไม่ได้เรียกให้เข้าพบมา 30 วันแล้ว”
12 เมื่อโมร์เดคัยรู้ว่าเอสเธอร์พูดอย่างนี้
13 เขาก็ตอบกลับมาว่า “อย่าคิดว่าอยู่ในวังแล้วจะมีโอกาสรอดมากกว่าชาวยิวคนอื่น ๆ
14 เพราะถึงเธอจะนิ่งเงียบในตอนนี้ ความช่วยเหลือและความรอดที่ชาวยิวจะได้นั้นจะมาจากที่อื่น+ แต่เธอกับญาติ ๆ จะพินาศ บางทีที่เธอได้เป็นราชินีก็เพื่อช่วงวิกฤติอย่างนี้ก็ได้ใครจะรู้”+
15 เอสเธอร์ตอบโมร์เดคัยกลับไปว่า
16 “ขอให้ไปรวบรวมชาวยิวทั้งหมดในชูชัน* แล้วให้อดอาหาร+เพื่อฉัน อย่ากินหรือดื่มอะไรตลอด 3 วัน+ 3 คืน ฉันกับสาวใช้ก็จะอดอาหารด้วย ฉันจะไปเข้าพบกษัตริย์แม้จะขัดกับกฎหมายก็ตาม ถึงต้องตาย ฉันก็ยอม”
17 โมร์เดคัยก็ไปทำตามที่เอสเธอร์บอก
