เอเสเคียล 7:1-27
7 พระยะโฮวาส่งข่าวมาถึงผมอีกว่า
2 “ฟังนะ ลูกมนุษย์ พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดพูดกับแผ่นดินอิสราเอลว่า ‘อวสานมาถึงแล้ว! อวสานมาถึงทั่วทั้งแผ่นดินแล้ว
3 อวสานของพวกเจ้ามาถึงแล้ว เราจะระบายความโกรธต่อพวกเจ้า เราจะพิพากษาพวกเจ้าตามการกระทำของพวกเจ้าและให้พวกเจ้ารับผิดชอบการกระทำที่น่ารังเกียจทุกอย่างของตัวเอง
4 เราจะไม่เมตตาและจะไม่สงสาร+ เราจะให้พวกเจ้ารับผลจากการกระทำของตัวเอง พวกเจ้าจะถูกลงโทษเพราะพวกเจ้าทำสิ่งที่น่ารังเกียจ+ แล้วพวกเจ้าจะต้องรู้ว่าเราคือยะโฮวา’+
5 “พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดบอกว่า ‘หายนะกำลังจะมา มันเป็นหายนะที่ไม่เคยมีมาก่อน+
6 อวสานกำลังมา มันจะมาแน่ และจะมาถึงเจ้าอย่างกะทันหัน ดูสิ! อวสานกำลังจะมาถึงอยู่แล้ว
7 ประชาชนในแผ่นดิน ถึงคราวของพวกเจ้าแล้ว* เวลานั้นจะมาถึงแล้ว วันนั้นมาใกล้แล้ว+ บนภูเขามีแต่ความวุ่นวายและไม่มีเสียงโห่ร้องดีใจ
8 “‘อีกไม่นานเราจะระบายความโกรธต่อพวกเจ้า+ เราจะระบายความโกรธใส่พวกเจ้าอย่างเต็มที่+ และเราจะพิพากษาพวกเจ้าตามการกระทำของพวกเจ้าและให้พวกเจ้ารับผิดชอบการกระทำที่น่ารังเกียจทุกอย่างของตัวเอง
9 เราจะไม่เมตตาและจะไม่สงสาร+ เราจะให้พวกเจ้ารับผลจากการกระทำของตัวเอง พวกเจ้าจะถูกลงโทษเพราะพวกเจ้าทำสิ่งที่น่ารังเกียจ แล้วพวกเจ้าจะต้องรู้ว่าเรายะโฮวาเป็นผู้ลงโทษพวกเจ้า+
10 “‘ดูสิ! วันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว+ ถึงคราวของพวกเจ้าแล้ว* ไม้สำหรับเฆี่ยนก็พร้อมแล้ว และศัตรูก็หยิ่งจองหองมากขึ้น
11 ความรุนแรงกลายเป็นไม้แห่งความชั่ว+ และไม่มีอะไรจะรอดพ้นการลงโทษไปได้ ไม่ว่าจะเป็นตัวพวกเขาเอง ทรัพย์สมบัติ คน หรือตำแหน่งสูงของพวกเขา
12 เวลานั้นจะมาถึง วันนั้นจะมาแน่ อย่าให้คนซื้อดีใจและอย่าให้คนขายเสียใจ เพราะเราโกรธประชาชนทุกคน*+
13 คนขายจะไม่ได้กลับไปหาสิ่งที่เขาขายไปแม้ว่าเขาจะรอดชีวิต เพราะนิมิตนี้เกี่ยวข้องกับประชาชนทุกคน จะไม่มีใครได้กลับมา และเพราะความผิดของเขา* จะไม่มีใครรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้
14 “‘พวกเขาเป่าแตร+ และทุกคนก็พร้อมแล้ว แต่ไม่มีใครออกไปรบ เพราะเราโกรธประชาชนทุกคน+
15 ข้างนอกมีดาบ+ ข้างในมีโรคระบาดและความอดอยาก คนที่อยู่นอกเมืองจะตายเพราะดาบ คนที่อยู่ในเมืองจะตายเพราะความอดอยากและโรคระบาด+
16 คนที่รอดไปได้จะหนีไปอยู่ตามภูเขา แต่ละคนจะคร่ำครวญเพราะความผิดของตัวเองเหมือนนกเขาที่อยู่ในหุบเขา+
17 มือของทุกคนจะอ่อนแรง และเข่าของพวกเขาจะเปียก*+
18 พวกเขาใส่ผ้ากระสอบ+และกลัวจนตัวสั่น ทุกคนจะอับอายและจะหัวล้าน*+
19 “‘พวกเขาจะโยนเงินทิ้งตามถนน ทองคำจะกลายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดสำหรับพวกเขา ในวันที่พระยะโฮวาโกรธ+ ไม่ว่าเงินหรือทองก็ช่วยชีวิตพวกเขาไม่ได้ พวกเขาจะกินไม่อิ่มและไม่มีอาหารตกถึงท้อง เพราะสิ่งเหล่านั้น*ทำให้พวกเขาหลงทำผิด
20 พวกเขาภูมิใจกับเครื่องประดับที่งดงามและเอาสิ่งเหล่านั้น*มาทำเป็นเทวรูปที่น่ารังเกียจกับรูปเคารพที่น่าขยะแขยง+ ดังนั้น เราจะทำให้มันกลายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดสำหรับพวกเขา
21 เราจะให้คนต่างชาติมาปล้นสิ่งเหล่านั้น*และให้คนชั่วในแผ่นดินแย่งชิงไป แล้วพวกเขาจะทำให้สิ่งเหล่านั้นแปดเปื้อน
22 “‘เราจะหันหน้าหนีพวกเขา+ และพวกเขาจะทำให้สถานที่ที่เรารัก*แปดเปื้อน และพวกโจรจะเข้าไปทำให้ที่นั่นแปดเปื้อน+
23 “‘ให้เจ้าทำโซ่*+ เพราะแผ่นดินนี้มีแต่การใช้กฎหมายเพื่อฆ่าคนบริสุทธิ์+ และในเมืองนี้มีแต่ความรุนแรง+
24 เราจะให้ชนชาติที่ชั่วร้ายที่สุด+มายึดบ้านเรือนพวกเขา+ และเราจะทำให้คนที่มีกำลังมากเลิกหยิ่งยโส และที่ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาจะต้องแปดเปื้อน+
25 เมื่อพวกเขาทุกข์ร้อน พวกเขาจะอยากได้ความสงบสุข แต่จะไม่ได้+
26 จะเกิดภัยพิบัติครั้งแล้วครั้งเล่าและจะมีข่าวมาเรื่อย ๆ ประชาชนจะอยากได้นิมิตจากผู้พยากรณ์+ แต่ปุโรหิตจะไม่สอนกฎหมาย*และพวกผู้นำ*จะไม่ให้คำแนะนำ+
27 กษัตริย์จะโศกเศร้า+ หัวหน้าจะสิ้นหวัง ประชาชนในแผ่นดินจะกลัวจนมือสั่น เราจะจัดการพวกเขาตามการกระทำของพวกเขา เราจะพิพากษาพวกเขาอย่างที่พวกเขาเคยพิพากษาคนอื่น แล้วพวกเขาจะต้องรู้ว่าเราคือยะโฮวา’”+
เชิงอรรถ
^ หรืออาจแปลได้ว่า “พวงมาลัยมาแล้ว”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “พวงมาลัยมาแล้ว”
^ คือ ทั้งคนที่ซื้อและคนที่ขายทรัพย์สินจะไม่ได้ประโยชน์ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกทำลาย
^ หรืออาจแปลได้ว่า “โดยความผิดของเขา”
^ คือ กลัวจนปัสสาวะราด
^ คือ พวกเขาจะโกนหัวเพราะไว้ทุกข์
^ คือ เงินและทองคำของพวกเขา
^ คือ ของที่ทำจากทองคำและเงิน
^ คือ เงินและทองคำที่พวกเขาใช้ทำรูปเคารพ
^ น่าจะหมายถึงห้องชั้นในของวิหารของพระยะโฮวา
^ คือ โซ่แห่งการเป็นเชลย
^ หรือ “ให้คำสั่งสอน”
^ แปลตรงตัวว่า “พวกผู้ชายสูงอายุ”
