โยบ 32:1-22
32 ชายทั้งสามจึงไม่พูดอะไรกับโยบอีก เพราะโยบมั่นใจว่าตัวเองไม่ผิด*+
2 แต่เอลีฮูลูกชายของบาราเคลชาวบูส+ตระกูลรามโกรธมาก เขาโกรธโยบเพราะโยบพยายามพิสูจน์ว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูกแทนที่จะเป็นพระเจ้า+
3 เขาโกรธเพื่อนของโยบทั้งสามคนมากด้วย เพราะพวกเขาตอบโยบไม่ได้ มีแต่ตำหนิพระเจ้าว่าชั่วช้า+
4 เอลีฮูรอจะพูดกับโยบ เพราะเขาอายุน้อยกว่าคนอื่น ๆ+
5 เมื่อเอลีฮูเห็นว่าชายทั้งสามคนไม่มีอะไรจะพูดอีก เขาก็โมโห
6 แล้วเอลีฮูลูกชายบาราเคลชาวบูสก็เริ่มพูดว่า
“ผมอายุยังน้อยส่วนพวกท่านนั้นอายุมากแล้ว+
ผมจึงไม่ได้พูดอะไรเพราะเกรงใจพวกท่าน+และผมไม่กล้าบอกพวกท่านว่าผมรู้อะไร
7 ผมคิดว่า ‘ให้คนสูงอายุพูดเถอะและให้คนที่อายุมากสอนสิ่งที่พวกเขารู้’
8 แต่มนุษย์ได้พลังจากพระเจ้าและลมหายใจของผู้มีพลังอำนาจสูงสุดทำให้พวกเขามีความเข้าใจ+
9 อายุมากใช่ว่าจะฉลาดเสมอไปและไม่ได้มีแต่คนสูงอายุที่เข้าใจอะไรถูกต้อง+
10 ดังนั้น ผมขอร้องว่า ‘ฟังผมเถอะแล้วผมจะบอกว่าผมรู้อะไรบ้าง’
11 ผมรอให้พวกท่านพูดผมรอฟังว่าพวกท่านคิดอย่างไร+ตอนที่พวกท่านพยายามสรรหาถ้อยคำมาพูด+
12 ผมตั้งใจฟังพวกท่านแต่ไม่มีสักคนพิสูจน์ได้ว่าโยบผิด*หรือโต้แย้งคำพูดของโยบได้
13 ดังนั้น อย่าพูดเลยว่า ‘พวกเราฉลาด’และอย่าพูดว่า ‘พระเจ้าเป็นผู้พิสูจน์ว่าเขาผิด ไม่ใช่มนุษย์’
14 โยบไม่ได้พูดกับผมดังนั้น ผมจะไม่พูดกับเขาแบบเดียวกับที่พวกท่านพูด
15 คนเหล่านี้ถอดใจแล้ว พวกเขาไม่ตอบอะไรอีกพวกเขาไม่มีอะไรจะพูดแล้ว
16 ผมรอฟังอยู่ แต่พวกเขาไม่พูดต่อพวกเขาเอาแต่ยืนเฉย ไม่พูดอะไรเลย
17 ดังนั้น ผมจะพูดบ้างผมจะบอกว่าผมรู้อะไร
18 เพราะผมอยากพูดอะไรหลายอย่างพลังจากพระเจ้าที่อยู่ในตัวผมทำให้ผมต้องพูด
19 ผมอัดอั้นตันใจเหมือนถุงเหล้าองุ่นใหม่ที่จวนจะระเบิด+
20 ขอให้ผมได้พูดเถอะ ผมจะได้สบายใจขึ้น
ผมจะพูดให้พวกท่านฟัง
21 ผมจะไม่เข้าข้างใคร+และจะไม่ประจบเอาใจใครทั้งนั้น
22 เพราะผมประจบใครไม่เป็นถ้าผมทำอย่างนั้น ผู้ที่สร้างตัวผมคงจะจัดการผมทันที
