โยบ 39:1-30
39 “เจ้ารู้หรือว่าแพะภูเขาตกลูกเมื่อไร?+
เจ้าเคยเฝ้าดูกวางออกลูกหรือ?+
2 เจ้ารู้หรือว่ามันตั้งท้องกี่เดือน?
เจ้ารู้เวลาที่มันจะตกลูกหรือ?
3 มันหมอบลงเมื่อจะออกลูกแล้วความเจ็บปวดของมันก็สิ้นสุด
4 ลูกของมันแข็งแรงและเติบโตอยู่ในทุ่งแล้วก็จากไป ไม่กลับมาหาแม่อีกเลย
5 ใครปล่อยลาป่าให้เป็นอิสระ+และใครแก้มัดพวกมัน?
6 เรายกที่ราบกันดารให้เป็นบ้านของมันและให้มันอยู่บนผืนดินที่มีเกลือ
7 มันเยาะเย้ยเมืองที่อึกทึกวุ่นวายและไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเจ้านาย
8 มันท่องไปตามภูเขาเพื่อหาทุ่งหญ้าและเที่ยวหาต้นไม้ใบหญ้าสีเขียว
9 วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?+
มันจะนอนในคอกสัตว์*ของเจ้าหรือ?
10 เจ้าจะเอาเชือกมัดวัวป่าให้มันไถนาหรือมันจะตามเจ้าไปไถนาในหุบเขาหรือ?
11 เจ้าจะไว้ใจกำลังมหาศาลของมันและใช้มันทำงานหนักหรือ?
12 เจ้าจะให้มันแบกพืชผล*กลับมาและมันจะหอบข้าวไปที่ลานนวดของเจ้าหรือ?
13 นกกระจอกเทศกระพือปีกอย่างร่าเริงแต่ขนและปีกของมันจะเทียบกับนกกระสาได้หรือ?+
14 มันวางไข่บนพื้นแล้วเอาดินกลบไว้ให้อุ่น
15 มันลืมไปว่าอาจมีคนมาย่ำหรือสัตว์ป่าอาจเหยียบแตกได้
16 มันไม่เคยอ่อนโยนกับลูก เหมือนกับว่าไม่ใช่ลูกของมัน+ถึงลูกของมันจะตาย มันก็ไม่กังวล
17 เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญากับมัน*และไม่ให้มันมีความเข้าใจ
18 แต่เมื่อมันลุกขึ้นและกระพือปีกมันก็หัวเราะเยาะม้าและคนขี่
19 เจ้าได้ให้กำลังกับม้าหรือ?+
เจ้าสร้างแผงคอที่ปลิวไสวให้มันหรือ?
20 เจ้าทำให้มันกระโดดเหมือนตั๊กแตนได้หรือ?
เสียงหายใจของมันก็ดังน่ากลัว+
21 มันตะกุยพื้นดินในหุบเขา มันยกขาขึ้นอย่างคึกคะนอง+และกระโจนเข้าสู่สงคราม*+
22 มันหัวเราะเยาะความกลัวและไม่หวั่นเกรงอะไร+
มันไม่เคยวิ่งหนีดาบ
23 กระบอกใส่ลูกธนูกระทบตัวมันหอกและหอกสั้นเป็นประกายแวววาว
24 มันตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และพุ่งทะยานออกไป*มันยืนนิ่งไม่ได้*เมื่อได้ยินเสียงแตรเขาสัตว์
25 เมื่อเสียงแตรเขาสัตว์ดังขึ้น มันก็ร้อง
มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกลมันได้ยินเสียงแม่ทัพสั่งให้ประจัญบาน+
26 เหยี่ยวกางปีกร่อนและบินไปทางใต้เพราะสติปัญญาของเจ้าหรือ?
27 เจ้าสั่งให้นกอินทรีบินขึ้นไป+และสร้างรังของมันไว้บนที่สูง+
28 ให้มันนอนอยู่บนหน้าผาและอาศัยอยู่บนภูเขาหินหรือ?
29 มันมองหาอาหารอยู่บนนั้น+ตาของมันมองเห็นแต่ไกล
30 ลูกอ่อนของมันกินเลือดเหยื่อและซากศพอยู่ที่ไหน มันก็ไปที่นั่น”+
