โยเอล 1:1-20
1 พระยะโฮวาบอกให้โยเอล*ลูกชายเปธุเอลพูดอย่างนี้
2 “พวกผู้นำ ขอฟังทางนี้ทุกคนในแผ่นดินนี้ตั้งใจฟังให้ดี
เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในสมัยของคุณหรือในสมัยบรรพบุรุษของคุณไหม?+
3 เล่าเรื่องนี้ให้ลูกฟังให้ลูกเล่าให้หลานฟังและให้หลานเล่าให้คนรุ่นต่อไปฟัง
4 ตั๊กแตนจอมเขมือบกินอะไรเหลือ ฝูงตั๊กแตนก็มากินต่อ+ฝูงตั๊กแตนกินอะไรเหลือ ตั๊กแตนตัวอ่อนก็มากินต่อและอะไรที่ตั๊กแตนตัวอ่อนกินเหลือ ตั๊กแตนที่หิวจัดก็มากินต่อ+
5 ตื่นได้แล้วพวกขี้เมา+ และร้องไห้เสียเถอะ
พวกขี้เหล้า คร่ำครวญสิเพราะไม่มีเหล้าองุ่นให้กินแล้ว+
6 เพราะมีกองทัพตั๊กแตนบุกเข้ามาในแผ่นดินของผม พวกมันแข็งแกร่งและมีจำนวนมหาศาล+
มีฟันและขากรรไกรเหมือนสิงโต
7 มันทำลายต้นองุ่นและกินต้นมะเดื่อของผมจนเหลือแต่ตอมันกินจนหมดเกลี้ยงเหลือแต่กิ่งขาวโพลน แล้วก็ทิ้งไป
8 ขอให้ร้องคร่ำครวญเหมือนหญิงสาวบริสุทธิ์ที่ใส่ผ้ากระสอบเพราะเธอสูญเสียเจ้าบ่าว*
9 วิหารของพระยะโฮวาไม่มีเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าว+และเครื่องบูชาดื่มแล้ว+พวกปุโรหิตผู้รับใช้ของพระยะโฮวากำลังโศกเศร้า
10 ทุ่งนาวอดวาย พื้นดินโศกเศร้า+เมล็ดข้าวถูกทำลาย เหล้าองุ่นใหม่และน้ำมันไม่มีเหลือ+
11 ชาวนาก็ท้อใจเพราะไม่มีข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ชาวสวนองุ่นก็ร้องไห้เพราะไม่มีพืชผลให้เก็บเกี่ยวอีกแล้ว
12 ต้นองุ่นแห้งตายต้นมะเดื่อเหี่ยวแห้ง
ต้นทับทิม ต้นปาล์ม ต้นแอปเปิลต้นไม้ทั้งหมดในทุ่งแห้งเหี่ยว+จากที่เคยชื่นชมยินดี ผู้คนกลับอับอายขายหน้า
13 ปุโรหิตทั้งหลาย ใส่ผ้ากระสอบและโศกเศร้าเสียเถอะพวกคุณที่ทำงานที่แท่นบูชา+ ร้องคร่ำครวญสิ
พวกคุณที่รับใช้พระเจ้า มาใส่ผ้ากระสอบทั้งคืนเถอะเพราะในวิหารของพระเจ้า ไม่มีเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าว+และเครื่องบูชาดื่มแล้ว+
14 ประกาศให้มีการอดอาหาร และเรียกคนมาร่วมประชุมศักดิ์สิทธิ์+
เรียกพวกผู้นำและทุกคนในแผ่นดินมารวมกันที่วิหารของพระยะโฮวาพระเจ้าของคุณ+ และขอให้พระยะโฮวาช่วย
15 ช่างเป็นวันที่น่ากลัวจริง ๆ!
เพราะวันของพระยะโฮวาใกล้เข้ามาแล้ว+และจะเป็นเหมือนวันแห่งหายนะจากผู้มีพลังอำนาจสูงสุด!
16 เราไม่มีอาหารกินแล้วและเราไม่ได้รับความสุขความยินดีจากวิหารของพระเจ้าอีกแล้ว
17 เมล็ดพืช*ฝ่ออยู่ใต้พลั่ว
โรงเก็บพืชผลว่างเปล่า
โรงเก็บข้าวก็ถูกรื้อเพราะเมล็ดข้าวเสียหมด
18 แม้แต่ฝูงสัตว์ก็ร้องคราง
ฝูงวัวเดินไปมาด้วยความงงงวยเพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้กิน
ฝูงแกะก็พลอยแย่ไปด้วย
19 พระยะโฮวา ผมจะเรียกหาพระองค์+เพราะไฟเผาทุ่งหญ้าในที่กันดารหมดแล้วและไฟเผาผลาญต้นไม้จนหมดทุ่ง
20 แม้แต่สัตว์ป่าก็ร้องหาพระองค์เพราะน้ำในแม่น้ำแห้งหมดแล้วและไฟเผาทุ่งหญ้าในที่กันดารหมดแล้ว”
