จดหมายถึงคริสเตียนในกรุงโรม 10:1-21
10 พี่น้องครับ ผมหวังดีกับพวกอิสราเอลจากใจจริงและผมอ้อนวอนพระเจ้าให้พวกเขาได้รับความรอด+
2 ผมบอกได้ว่า พวกเขามีใจกระตือรือร้นเพื่อพระเจ้า+ แต่ขาดความรู้ที่ถูกต้อง
3 พวกเขาไม่เข้าใจว่าอะไรทำให้คนเราเป็นที่ยอมรับของพระเจ้า*+ แต่กลับพยายามทำตามความคิดของตัวเอง+ พวกเขาจึงไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้องตามมาตรฐานของพระเจ้า+
4 พระคริสต์ทำให้กฎหมายของโมเสสสิ้นสุดลง+ เพื่อทุกคนที่แสดงความเชื่อจะเป็นที่ยอมรับของพระเจ้าได้*+
5 โมเสสบอกไว้ว่าคนที่ทำตามกฎหมายของโมเสสจะเป็นที่ยอมรับของพระเจ้า*และจะได้ชีวิต+
6 แต่ก็บอกด้วยว่าคนที่พระเจ้ายอมรับ*จะต้องมีความเชื่อ ดังนั้น “อย่าคิดในใจว่า+ ‘ใครจะขึ้นไปสวรรค์?’+ เพื่อพาพระคริสต์ลงมา
7 หรือ ‘ใครจะลงไปขุมลึก?’+ เพื่อพาพระคริสต์ขึ้นมาจากความตาย”
8 แต่พระคัมภีร์บอกไว้ไม่ใช่หรือว่า “ถ้อยคำนั้นอยู่ใกล้คุณ อยู่ในปากและในใจของคุณ”+ นั่นคือ “ถ้อยคำ” เกี่ยวกับความเชื่อที่เราประกาศอยู่
9 ถ้าคุณประกาศอย่างเปิดเผยว่าพระเยซูคือผู้เป็นนาย+ และเชื่อในใจว่าพระเจ้าปลุกพระเยซูให้ฟื้นขึ้นจากตายแล้ว คุณก็จะได้รับความรอด
10 การมีความเชื่ออยู่ในใจทำให้คนเราเป็นที่ยอมรับของพระเจ้า* แต่การประกาศความเชื่อด้วยปากอย่างเปิดเผย+ทำให้ได้รับความรอด
11 พระคัมภีร์บอกว่า “ทุกคนที่เชื่อและวางใจท่านผู้นั้นจะไม่ผิดหวังเลย”+
12 ที่จริง คนยิวกับคนกรีกไม่แตกต่างกัน+ เพราะทุกคนมีผู้เป็นนาย*องค์เดียวกันผู้ซึ่งใจกว้างกับทุกคนที่อ้อนวอนพระองค์
13 เพราะ “ทุกคนที่อ้อนวอนโดยออกชื่อของพระยะโฮวา*จะรอด”+
14 แต่ผู้คนจะอ้อนวอนพระองค์ได้อย่างไรถ้าเขายังไม่เชื่อในพระองค์? แล้วเขาจะเชื่อในพระองค์ได้อย่างไรถ้าเขาไม่เคยได้ยินเรื่องพระองค์? แล้วเขาจะได้ยินเรื่องพระองค์ได้อย่างไรถ้าไม่มีใครประกาศให้เขาฟัง?
15 แล้วเขาจะประกาศได้อย่างไรถ้าไม่มีใครใช้เขาไป?+ เหมือนที่พระคัมภีร์บอกไว้ว่า “เท้าของคนที่ประกาศข่าวดี*งดงามจริง ๆ”+
16 แต่ไม่ใช่พวกเขาทุกคนเชื่อฟังข่าวดี เพราะอิสยาห์บอกว่า “พระยะโฮวา* ใครจะเชื่อในสิ่งที่พวกเราพูด?”*+
17 ดังนั้น ความเชื่อจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อได้ยินข่าวดี+ และคนจะได้ยินข่าวดีก็ต่อเมื่อมีคนไปประกาศเรื่องพระคริสต์
18 ผมขอถามว่า พวกเขาได้ยินแล้วไม่ใช่หรือ? แน่นอน เพราะ “เสียงนั้นกระจายไปทั่วทั้งโลก และข่าวสารที่ประกาศก็ไปถึงคนที่อยู่สุดขอบโลก”+
19 ผมขอถามอีกว่า พวกอิสราเอลรู้เรื่องนี้แล้วไม่ใช่หรือ?+ ตอนแรก พระเจ้าพูดผ่านโมเสสว่า “เราจะยั่วพวกเจ้าให้อิจฉาโดยใช้คนพวกหนึ่งที่ยังไม่เป็นชาติ เราจะยั่วพวกเจ้าให้เดือดดาลโดยใช้ชาติที่โง่เขลาชาติหนึ่ง”+
20 ต่อมา อิสยาห์ถ่ายทอดคำพูดของพระเจ้าอย่างกล้าหาญว่า “คนที่ไม่ได้ตามหาเรากลับได้เจอเรา+ คนที่ไม่ได้ถามหาเรา เราเปิดเผยตัวกับเขา”+
21 แต่กับพวกอิสราเอลนั้น พระองค์บอกว่า “เราได้โบกมือเรียกชนชาติที่ดื้อรั้นหัวแข็งอยู่ทั้งวัน”+
เชิงอรรถ
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ คำว่า “ผู้เป็นนาย” ในที่นี้อาจหมายถึงพระเจ้าหรือพระเยซูก็ได้
^ ดูภาคผนวก ก5
^ แปลตรงตัวว่า “ข่าวดีเกี่ยวกับสิ่งดี ๆ”
^ หรือ “รายงาน”
^ ดูภาคผนวก ก5
