จดหมายถึงคริสเตียนในกรุงโรม 14:1-23

  • อย่า​ตัดสิน​กัน (1-12)

  • อย่า​เป็น​ต้น​เหตุ​ให้​คน​อื่น​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​ไป (13-18)

  • ส่ง​เสริม​สันติ​สุข​และ​เอกภาพ (19-23)

14  ขอ​ให้​ต้อนรับ​คน​ที่​ความ​เชื่อ​ยัง​ไม่​มั่นคง+ และ​อย่า​ตัดสิน​เขา​ใน​เรื่อง​ความ​เห็น​ส่วน​ตัว*  คน​หนึ่ง​เชื่อ​ว่า​กิน​ได้​ทุก​อย่าง แต่​คน​ที่​ความ​เชื่อ​ไม่​มั่นคง​กิน​แต่​ผัก  คน​ที่​กิน​ได้​ทุก​อย่าง​ก็​อย่า​ดูถูก​คน​ที่​ไม่​กิน และ​คน​ที่​ไม่​กิน​ก็​อย่า​ตัดสิน​คน​ที่​กิน เพราะ​พระเจ้า​ต้อนรับ​เขา​แล้ว  คุณ​เป็น​ใคร​ถึง​ไป​ตัดสิน​คน​รับใช้​ของ​คน​อื่น?+ นาย​ของ​เขา​จะ​ตัดสิน​เอง​ว่า​เขา​ทำ​ถูก​หรือ​ผิด+ เขา​จะ​เป็น​คน​ที่​พระ​ยะโฮวา*พอ​ใจ​ได้​เพราะ​พระองค์​จะ​ช่วย​เขา  คน​หนึ่ง​ถือ​ว่า​วัน​หนึ่ง​ดี​กว่า​วัน​อื่น ๆ+ ส่วน​อีก​คน​หนึ่ง​ถือ​ว่า​ทุก​วัน​เหมือน​กัน​หมด ให้​แต่​ละ​คน​มั่น​ใจ​ใน​สิ่ง​ที่​ตัว​เอง​เชื่อ  คน​ที่​ถือ​วัน​ก็​ถือ​เพื่อ​ยกย่อง​พระ​ยะโฮวา* คน​ที่​กิน​ได้​ทุก​อย่าง​ก็​ยกย่อง​พระ​ยะโฮวา*เมื่อ​เขา​ขอบคุณ​พระองค์+ คน​ที่​กิน​แต่​ผัก​ก็​ยกย่อง​พระ​ยะโฮวา*เหมือน​กัน​เมื่อ​เขา​ขอบคุณ​พระองค์+  ที่​จริง เรา​ไม่​ได้​อยู่​เพื่อ​ตัว​เอง​เท่า​นั้น+ และ​เรา​ไม่​ได้​ตาย​เพื่อ​ตัว​เอง​เท่า​นั้น  ถ้า​เรา​อยู่ เรา​ก็​อยู่​เพื่อ​พระ​ยะโฮวา*+ และ​ถ้า​เรา​ตาย เรา​ก็​ตาย​เพื่อ​พระ​ยะโฮวา* ดัง​นั้น ไม่​ว่า​เรา​จะ​อยู่​หรือ​ตาย เรา​ก็​เป็น​คน​ของ​พระ​ยะโฮวา*+  เหตุ​ผล​ที่​พระ​คริสต์​ยอม​ตาย​และ​ฟื้น​ขึ้น​มา​อีก​ก็​เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​เป็น​นาย​ของ​ทั้ง​คน​เป็น​และ​คน​ตาย+ 10  แล้ว​ทำไม​คุณ​ถึง​ต้อง​ตัดสิน​พี่​น้อง​ของ​คุณ?+ ทำไม​คุณ​ดูถูก​พี่​น้อง​ใน​เมื่อ​เรา​ทุก​คน​จะ​ต้อง​ยืน​ต่อ​หน้า​บัลลังก์​พิพากษา​ของ​พระเจ้า+ 11  เพราะ​พระ​คัมภีร์​บอก​ไว้​ว่า “พระ​ยะโฮวา*พูด​ว่า ‘เรา​สาบาน​โดย​เอาตัว​เรา​เป็น​ประกัน​ว่า ทุก​คน​จะ​มา​คุกเข่า​ลง​ต่อ​หน้า​เรา และ​จะ​เอ่ย​ปาก​ยอม​รับ​อย่าง​เปิด​เผย​ว่า​เรา​เป็น​พระเจ้า’”+ 12  ดัง​นั้น พระเจ้า​จะ​เป็น​ผู้​ตัดสิน​เรา​แต่​ละ​คน​ตาม​การ​กระทำ​ของ​เรา+ 13  ถ้า​อย่าง​นั้น อย่า​ให้​เรา​ตัดสิน​กัน​อีก​เลย+ แต่​ให้​เรา​ตั้งใจ​ว่า​จะ​ไม่​ทำ​อะไร​ที่​เป็น​ต้น​เหตุ​ให้​พี่​น้อง​หลง​ทำ​ผิด​หรือ​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​ไป+ 14  ผม​เป็น​สาวก​ของ​พระ​เยซู​ผู้​เป็น​นาย ผม​รู้​และ​เชื่อ​มั่น​ว่า​ไม่​มี​อะไร​ที่​ไม่​สะอาด​ใน​ตัว​มัน​เอง+ แต่​ถ้า​คน​หนึ่ง​ถือ​ว่า​บาง​สิ่ง​ไม่​สะอาด มัน​ก็​ไม่​สะอาด​สำหรับ​เขา 15  ถ้า​คุณ​ทำ​ให้​พี่​น้อง​รู้สึก​ไม่​ดี​เพราะ​อาหาร​ที่​คุณ​กิน คุณ​ก็​ไม่​ได้​แสดง​ความ​รัก​กับ​เขา​อีก​ต่อ​ไป+ ดัง​นั้น อย่า​ทำลาย​ความ​เชื่อ​ของ​พี่​น้อง​ด้วย​อาหาร​ที่​คุณ​กิน เพราะ​พระ​คริสต์​ยอม​ตาย​เพื่อ​เขา+ 16  อย่า​ให้​สิ่ง​ที่​คุณ​คิด​ว่า​ดี​เป็น​ต้น​เหตุ​ให้​คุณ​ถูก​ตำหนิ 17  เพราะ​ที่​คน​เรา​จะ​ได้​เข้า​รัฐบาล*ของ​พระเจ้า​นั้น​ไม่​ได้​ขึ้น​อยู่​กับ​ว่า​กิน​อะไร​หรือ​ดื่ม​อะไร+ แต่​คน​ที่​จะ​ได้​เข้า​ต้อง​เป็น​คน​ที่​พระเจ้า​ยอม​รับ* ต้อง​มี​สันติ​สุข​และ​มี​ความ​ยินดี​ที่​เกิด​จาก​พลัง​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์ 18  คน​ที่​ยอม​เป็น​ทาส​รับใช้​พระ​คริสต์​อย่าง​นี้​ก็​ทำ​ให้​ทั้ง​พระเจ้า​และ​มนุษย์​พอ​ใจ 19  ดัง​นั้น ให้​เรา​ตั้งใจ​ทำ​สิ่ง​ที่​สร้าง​สันติ​สุข+และ​สิ่ง​ที่​ส่ง​เสริม​กัน​ให้​เข้มแข็ง​ขึ้น+ 20  เลิก​ทำลาย​ผล​งาน​ของ​พระเจ้า​เพียง​เพราะ​เห็น​แก่​อาหาร+ จริง​อยู่ ทุก​สิ่ง​สะอาด​กิน​ได้ แต่​ถ้า​ใคร​กิน​แล้ว​ทำ​ให้​ความ​เชื่อ​ของ​คน​อื่น​อ่อน​ลง* เขา​ก็​สร้าง​ความ​เสียหาย*+ 21  ดัง​นั้น ดี​ที่​สุด​ถ้า​จะ​ไม่​กิน​เนื้อ หรือ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น หรือ​ทำ​อะไร​ที่​ทำ​ให้​ความ​เชื่อ​ของ​พี่​น้อง​อ่อน​ลง+ 22  คุณ​เชื่อ​อย่าง​ไร​ก็​ให้​เป็น​เรื่อง​ระหว่าง​คุณ​กับ​พระเจ้า คน​ที่​ไม่​ทำ​อะไร​ที่​ตัว​เอง​รู้สึก​ผิด​ก็​มี​ความ​สุข 23  แต่​ถ้า​เขา​สงสัย​แล้ว​ยัง​กิน​ก็​มี​ความ​ผิด เพราะ​เขา​ไม่​ได้​กิน​ตาม​ที่​เขา​เชื่อ ที่​จริง ทุก​สิ่ง​ที่​ไม่​ได้​ทำ​ตาม​ความ​เชื่อ​ก็​เป็น​บาป

เชิงอรรถ

หรือ​อาจ​แปล​ได้​ว่า “ข้อ​สงสัย​ของ​เขา”
หรือ “มี​ความ​ถูก​ต้อง​ชอบธรรม”
หรือ “ราชอาณาจักร”
หรือ “ทำ​ให้​คน​อื่น​หลง​ทำ​ผิด”
หรือ “ผิด”