1 ซามูเอล 17:1-58
17 ชาวฟีลิสเตีย+รวบรวมกองทัพมาทำสงคราม พวกเขามารวมพลที่เมืองโสโคห์+เขตยูดาห์ แล้วมาตั้งค่ายที่เอเฟสดัมมิม+ซึ่งอยู่ระหว่างเมืองโสโคห์กับเมืองอาเซคาห์+
2 ซาอูลกับชาวอิสราเอลก็มารวมพลและตั้งค่ายอยู่ที่หุบเขาเอลาห์+ แล้วพวกเขาก็ยกทัพออกไปเผชิญหน้ากับชาวฟีลิสเตีย
3 ชาวฟีลิสเตียอยู่ที่ภูเขาด้านหนึ่ง ส่วนชาวอิสราเอลอยู่ที่ภูเขาอีกด้านหนึ่ง และหุบเขาเอลาห์อยู่ตรงกลางระหว่างกองทัพทั้งสอง
4 มีนักรบคนหนึ่งชื่อโกลิอัท+ออกมาจากค่ายของพวกฟีลิสเตีย เขาสูง 6 ศอก 1 คืบ* เป็นชาวเมืองกัท+
5 โกลิอัทสวมหมวกเกราะทองแดง และใส่เสื้อเกราะที่มีเกล็ดทองแดงซ้อนกัน ชุดเกราะ+นี้ทำจากทองแดงหนัก 5,000 เชเขล*
6 เขาสวมเกราะหุ้มแข้งทำจากทองแดงและสะพายหอก+ทองแดงไว้ข้างหลัง
7 เขาถือหอกใหญ่เหมือนไม้คานเครื่องทอผ้า+ ปลายหอกทำด้วยเหล็กหนัก 600 เชเขล* และมีทหารคนหนึ่งถือโล่เดินนำหน้าเขาออกมา
8 โกลิอัทมายืนท้าให้ชาวอิสราเอลออกไปสู้+ และพูดว่า “พวกแกจะมาตั้งทัพสู้กับพวกเราทำไม? ข้าเป็นทหารฟีลิสเตีย ส่วนพวกแกก็เป็นคนของซาอูล เลือกใครสักคนออกมาสู้กันตัวต่อตัวดีกว่า
9 ถ้าคนนั้นออกมาสู้แล้วฆ่าข้าได้ พวกเราจะยอมรับใช้พวกแก แต่ถ้าข้าชนะและฆ่าเขาได้ พวกแกต้องมาเป็นทาสรับใช้พวกเรา”
10 โกลิอัท*ยังพูดอีกว่า “วันนี้ข้าขอท้ากองทัพอิสราเอล+ ส่งคนของพวกแกออกมาสู้กับข้าให้รู้กันไปเลยว่าใครจะชนะ!”
11 พอซาอูลกับชาวอิสราเอลได้ยินคำท้าก็กลัวกันมาก
12 ดาวิดนั้นเป็นลูกเจสซี+ชาวเมืองเอฟราธาห์+หรือเบธเลเฮม+ในเขตตระกูลยูดาห์ เจสซีมีลูกชาย 8 คน+ ตอนที่ซาอูลเป็นกษัตริย์ เจสซีอายุมากแล้ว
13 ตอนนั้นลูกชายของเจสซี 3 คนแรกตามซาอูลไปรบ+ ลูกคนโตชื่อเอลีอับ+ คนที่สองชื่ออาบีนาดับ+ และคนที่สามชื่อชัมมาห์+
14 ดาวิดเป็นลูกชายคนสุดท้อง+ พี่ชาย 3 คนแรกของเขาตามซาอูลไปรบ
15 ช่วงที่ดาวิดทำงานอยู่กับซาอูล เขามักจะกลับไปดูแลฝูงแกะ+ของพ่อที่เมืองเบธเลเฮมบ่อย ๆ
16 ตอนนั้นโกลิอัท*ออกมายืนท้าชาวอิสราเอลทุกเช้าและทุกเย็น 40 วันแล้ว
17 วันหนึ่ง เจสซีสั่งดาวิดลูกชายของเขาว่า “รีบเอาข้าวคั่ว 1 เอฟาห์*กับขนมปัง 10 ก้อนนี้ไปให้พวกพี่ ๆ ที่ค่ายหน่อย
18 ส่วนเนยแข็ง* 10 ก้อนนี้ก็เอาให้หัวหน้ากองพัน ไปดูว่าพวกพี่ ๆ สบายดีกันไหมและเอาข่าวจากพวกเขากลับมาบอกพ่อด้วย”
19 พวกพี่ชายของดาวิดอยู่กับซาอูลและทหารอิสราเอลที่หุบเขาเอลาห์+ พวกเขากำลังสู้รบกับชาวฟีลิสเตีย+
20 วันรุ่งขึ้น ดาวิดตื่นแต่เช้า เขาฝากให้คนอื่นช่วยดูแลฝูงแกะ แล้วก็เก็บข้าวของออกเดินทางไปหาพวกพี่ ๆ ตามที่พ่อสั่ง ตอนที่ดาวิดมาถึงค่ายของชาวอิสราเอล พวกทหารกำลังเดินออกจากค่ายไปที่สนามรบ พวกเขาโห่ร้องเสียงดัง
21 ทั้งกองทัพอิสราเอลและฟีลิสเตียต่างก็ออกมาเผชิญหน้ากัน
22 ดาวิดฝากข้าวของไว้กับคนเฝ้าสัมภาระ แล้วรีบวิ่งไปที่สนามรบ พอไปถึงเขาก็ถามสารทุกข์สุกดิบของพวกพี่ชาย+
23 ตอนที่ดาวิดกำลังคุยกับพวกเขาอยู่ โกลิอัท+นักรบชาวฟีลิสเตียจากเมืองกัทก็เดินออกมาจากแถวของทหารฟีลิสเตีย และพูดท้าทายชาวอิสราเอลเหมือนเดิม+ ดาวิดก็ได้ยินที่เขาพูดด้วย
24 เมื่อชาวอิสราเอลเห็นโกลิอัทก็พากันหนีไปหมดเพราะกลัวมาก+
25 ทหารอิสราเอลพูดกันว่า “เห็นคนที่ออกมาท้ากองทัพอิสราเอลไหม?+ ถ้าใครฆ่าเขาได้กษัตริย์จะยกทรัพย์สมบัติให้มากมาย แถมยกลูกสาวให้อีก+ และคนในครอบครัวของพ่อเขาก็ไม่ต้องเสียภาษีและไม่ต้องถูกเกณฑ์ด้วย”
26 ดาวิดถามพวกทหารที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ เขาว่า “คนที่สามารถฆ่าทหารฟีลิสเตียคนนี้และทำให้เขาเลิกดูถูกอิสราเอลจะได้อะไร? แล้วทหารฟีลิสเตียที่ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้เป็นใครกันถึงได้มาท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่?”+
27 พวกทหารก็เล่าให้ดาวิดฟังอีกครั้งว่าคนที่ฆ่าทหารฟีลิสเตียคนนั้นได้จะได้อะไรเป็นรางวัล
28 เมื่อเอลีอับพี่ชายคนโต+ได้ยินที่ดาวิดพูดกับพวกทหารก็โกรธดาวิดมากและพูดว่า “น้องมาที่นี่ทำไม? แล้วแกะที่เรามีอยู่ไม่กี่ตัวในที่กันดารล่ะ น้องทิ้งไว้ให้ใครเลี้ยง?+ พี่รู้นะว่าน้องชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น และมาที่นี่ก็แค่อยากดูเขาสู้กันใช่ไหม?”
29 แต่ดาวิดตอบว่า “ผมทำผิดอะไร? ผมแค่ถามดูเท่านั้นเอง!”
30 แล้วดาวิดก็หันไปถามทหารคนอื่นอีก+ และได้คำตอบเหมือนเดิม+
31 มีคนได้ยินคำพูดของดาวิดและเอาไปบอกซาอูล ซาอูลจึงให้คนมาตามดาวิดไปพบ
32 ดาวิดบอกซาอูลว่า “อย่าไปกลัวทหารฟีลิสเตียคนนั้นเลยครับ ผมจะออกไปสู้กับเขาเอง”+
33 แต่ซาอูลบอกดาวิดว่า “เธอสู้เขาไม่ได้หรอก เธอยังเด็กอยู่+ ทหารฟีลิสเตียคนนั้นออกรบมาตั้งแต่หนุ่ม ๆ”
34 ดาวิดจึงบอกซาอูลว่า “นายท่าน ผมเป็นคนดูแลฝูงแกะให้พ่อ และเมื่อมีสิงโต+หรือหมีมาคาบแกะในฝูงไป
35 ผมก็ตามไปจัดการและช่วยแกะไว้ได้ก่อนจะถูกกิน พอมันเข้ามาสู้ ผมก็กระชากขนมัน*และฆ่ามันตาย
36 ผมเคยฆ่ามาแล้วทั้งสิงโตและหมี และทหารฟีลิสเตียที่ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้ก็จะตายเหมือนสัตว์พวกนั้น เพราะเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่”+
37 ดาวิดพูดอีกว่า “พระยะโฮวาเคยช่วยผมให้รอดจากกรงเล็บสิงโตและหมี และพระองค์จะช่วยผมให้รอดจากมือทหารฟีลิสเตียคนนี้เหมือนกัน”+ ซาอูลจึงบอกดาวิดว่า “ไปเถอะ ขอให้พระยะโฮวาอยู่กับเธอ”
38 แล้วซาอูลก็เอาเสื้อผ้าของเขามาให้ดาวิดสวม และสวมหมวกเกราะทองแดงกับชุดเกราะให้ดาวิดด้วย
39 ดาวิดเอาดาบมาคาดไว้ เขาพยายามจะเดินแต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่ชินกับชุดแบบนี้ ดาวิดจึงบอกซาอูลว่า “ผมใส่ชุดนี้ออกไปไม่ได้หรอกครับเพราะผมไม่ชิน” แล้วดาวิดก็ถอดชุดนั้นออก
40 ดาวิดถือไม้เท้าของตัวเองเดินไปที่ลำธาร เลือกหินเกลี้ยง ๆ มา 5 ลูกและเอาใส่ไว้ในย่ามของเขา ดาวิดถือเชือกสำหรับเหวี่ยงหิน+ไว้ในมือ แล้วเดินเข้าไปหาโกลิอัท*
41 โกลิอัท*ก็เดินเข้ามาหาดาวิด คนที่ถือโล่ให้โกลิอัทเดินนำหน้ามาก่อน
42 เมื่อโกลิอัท*มองเห็นดาวิดก็หัวเราะเยาะ เพราะดาวิดเป็นแค่เด็กหนุ่มรูปหล่อผิวแดงเท่านั้น+
43 เขาพูดกับดาวิดว่า “แกเห็นข้าเป็นหมา+หรือไงถึงได้ถือไม้มาสู้กับข้า?” แล้วเขาก็แช่งด่าดาวิดโดยออกชื่อพระของตน
44 เขาบอกดาวิดว่า “เข้ามาเลย! ข้าจะเอาเนื้อของแกให้นกบนฟ้าและสัตว์ป่าบนแผ่นดินได้กินกัน”
45 ดาวิดตอบเขาว่า “คุณมาสู้กับผมด้วยดาบและหอกยาวหอกสั้น+ แต่ผมจะสู้กับคุณในนามของพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ+ของอิสราเอลที่คุณได้ท้าทาย+
46 วันนี้พระยะโฮวาจะช่วยให้ผมชนะคุณ+ ผมจะฆ่าคุณและจะตัดหัวคุณ วันนี้แหละผมจะให้นกบนฟ้าและสัตว์ป่าบนแผ่นดินได้กินเนื้อทหารในค่ายของฟีลิสเตีย และคนทั้งโลกจะได้รู้ว่าพระเจ้าของอิสราเอลเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้+
47 และทุกคนที่นี่จะได้รู้ว่าพระยะโฮวาไม่ได้ใช้ดาบหรือหอกเพื่อช่วยให้รอด+ เพราะสงครามครั้งนี้เป็นของพระยะโฮวา+ และพระองค์จะช่วยให้เราเอาชนะพวกคุณอย่างราบคาบ”+
48 โกลิอัท*ก็เดินตรงเข้ามาหาดาวิด ดาวิดก็วิ่งเข้าไปในสนามรบเพื่อสู้กับเขา
49 ดาวิดล้วงลงไปในย่าม หยิบหินออกมาก้อนหนึ่ง แล้วเอาเชือกเหวี่ยงหินนั้นใส่ที่หน้าผากของโกลิอัท* ก้อนหินฝังเข้าไปในหน้าผาก เขาจึงล้มคว่ำลงกับพื้น+
50 ดาวิดเอาชนะเขาด้วยเชือกกับหินก้อนเดียว และฆ่าเขาทั้ง ๆ ที่ไม่ใช้ดาบเลย+
51 แล้วดาวิดก็วิ่งไปยืนข้างเขา ดาวิดชักดาบของโกลิอัท*+ออกจากฝักและตัดหัวเขาเพื่อให้แน่ใจว่าตายจริง เมื่อพวกฟีลิสเตียเห็นว่านักรบที่เก่งกล้าของพวกเขาตายแล้วก็พากันหนีไป+
52 เมื่อทหารอิสราเอลและยูดาห์เห็นอย่างนั้นก็โห่ร้องและไล่ตามพวกฟีลิสเตียตั้งแต่หุบเขา+ไปจนถึงประตูเมืองเอโครน+ มีศพทหารฟีลิสเตียตายเกลื่อนอยู่ตลอดทาง ตั้งแต่เมืองชาอาราอิม+ไปจนถึงเมืองกัทและเมืองเอโครน
53 หลังจากชาวอิสราเอลเลิกไล่ล่าพวกฟีลิสเตียแล้ว พวกเขาก็เข้าไปยึดของในค่ายของพวกนั้น
54 ดาวิดเอาหัวของโกลิอัท*ไปที่เยรูซาเล็ม แต่เก็บอาวุธของโกลิอัท*ไว้ในเต็นท์ของตัวเอง+
55 ตอนที่ซาอูลมองดูดาวิดออกไปสู้กับโกลิอัท* ซาอูลถามอับเนอร์+แม่ทัพของเขาว่า “อับเนอร์ เด็กคนนี้+เป็นลูกใคร?” อับเนอร์ตอบว่า “ท่านกษัตริย์ ผมสาบานว่าผมไม่รู้จริง ๆ!”
56 กษัตริย์ซาอูลจึงบอกว่า “ไปสืบมาให้ทีว่าเด็กคนนี้เป็นลูกใคร”
57 ดังนั้น เมื่อดาวิดกลับมาจากการฆ่าโกลิอัท* อับเนอร์จึงรีบพาตัวดาวิดมาหาซาอูลพร้อมกับหัวของโกลิอัท*+
58 ซาอูลถามดาวิดว่า “เธอเป็นลูกใครหรือพ่อหนุ่ม?” ดาวิดตอบว่า “ผมเป็นลูกเจสซี+ชาวเมืองเบธเลเฮมคนรับใช้ของท่านครับ”+
เชิงอรรถ
^ เขาสูงประมาณ 290 ซม. ดูภาคผนวก ข14
^ 57 กก. ดูภาคผนวก ข14
^ 6.84 กก.
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ 22 ลิตร ดูภาคผนวก ข14
^ แปลตรงตัวว่า “นม”
^ หรือ “จับขากรรไกรมัน” แปลตรงตัวว่า “จับหนวดมัน”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
^ แปลตรงตัวว่า “คนฟีลิสเตีย”
