1 พงศ์กษัตริย์ 17:1-24
17 เอลียาห์*+ชาวทิชบีที่อาศัยอยู่ในกิเลอาด+พูดกับอาหับว่า “ผมขอสาบานต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลผู้มีชีวิตอยู่และเป็นผู้ที่ผมรับใช้ว่า จะไม่มีน้ำค้างและฝนตกอีกหลายปีจนกว่าผมจะสั่ง!”+
2 พระยะโฮวาบอกเอลียาห์ว่า
3 “ออกจากที่นี่แล้วไปทางตะวันออก ไปซ่อนตัวที่หุบเขาเครีททางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
4 ให้เจ้าดื่มน้ำในลำธารนั้น และเราจะให้อีกาเอาอาหารไปให้เจ้าที่นั่น”+
5 เอลียาห์ก็ไปและทำตามที่พระยะโฮวาสั่งทันที เขาไปอยู่ที่หุบเขาเครีททางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
6 อีกาเอาขนมปังและเนื้อมาให้เขาตอนเช้ารอบหนึ่งตอนเย็นรอบหนึ่ง เขาดื่มน้ำจากลำธาร+
7 พอผ่านไประยะหนึ่ง ลำธารนั้นก็แห้ง+เพราะไม่มีฝนตกในแผ่นดินนั้นเลย
8 แล้วพระยะโฮวาก็สั่งเขาว่า
9 “ไปที่เมืองศาเรฟัทในเขตไซดอนและอยู่ที่นั่น เราจะให้แม่ม่ายคนหนึ่งเลี้ยงอาหารเจ้าที่นั่น”+
10 เขาก็ไปที่เมืองศาเรฟัท พอมาถึงทางเข้าเมือง มีแม่ม่ายคนหนึ่งกำลังเก็บฟืนอยู่ เอลียาห์เรียกเธอและบอกว่า “ขอน้ำถ้วยเล็ก ๆ ให้ผมกินหน่อย”+
11 ตอนที่เธอกำลังไปเอาน้ำ เขาก็ร้องบอกว่า “ขอขนมปังให้ผมสักชิ้นด้วย”
12 เธอจึงบอกเขาว่า “ฉันขอสาบานต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของท่านผู้มีชีวิตอยู่ว่าฉันไม่มีขนมปังเลย ในไหใบใหญ่มีแป้งแค่กำมือเดียว ในไหใบเล็กก็มีน้ำมันนิดหน่อย+ ฉันกำลังเก็บฟืนสองสามท่อนไปที่บ้าน แล้วจะทำขนมปังให้ตัวเองกับลูกชายกิน พอกินมื้อนี้แล้วเราก็คงจะอดตาย”
13 เอลียาห์จึงพูดกับแม่ม่ายคนนั้นว่า “ไม่ต้องกลัว ไปทำอย่างที่คุณบอกเถอะ แต่เอาของที่มีอยู่มาทำขนมปังกลมก้อนเล็ก ๆ ให้ผมก่อน แล้วค่อยทำให้คุณกับลูกกิน
14 เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘แป้งในไหใบใหญ่และน้ำมันในไหใบเล็กจะไม่มีวันหมด จนกว่าจะถึงวันที่พระยะโฮวาทำให้ฝนตกบนแผ่นดินนี้’”+
15 เธอจึงทำตามที่เอลียาห์บอก แล้วแม่ม่ายคนนี้กับเอลียาห์และครอบครัวของเธอก็มีอาหารกินไปอีกนาน+
16 แป้งในไหใบใหญ่และน้ำมันในไหใบเล็กก็ไม่หมดไป เหมือนที่พระยะโฮวาพูดไว้ผ่านทางเอลียาห์
17 พอเหตุการณ์นี้ผ่านไป ลูกชายของแม่ม่ายที่เป็นเจ้าของบ้านก็ล้มป่วย เขาป่วยหนักจนตาย+
18 เธอพูดกับเอลียาห์ว่า “คนของพระเจ้าเที่ยงแท้ ฉันไปทำอะไรให้ท่านหรือ? ท่านมาที่นี่เพื่อเตือนให้ฉันนึกถึงความผิดของตัวเองและทำให้ลูกของฉันตายหรือ?”+
19 แต่เขาบอกว่า “ส่งลูกชายของคุณมาให้ผม” เอลียาห์อุ้มลูกชายของเธอขึ้นไปที่ห้องบนดาดฟ้าซึ่งเขาพักอยู่ แล้ววางเด็กลงบนเตียงที่เขานอน+
20 เขาอ้อนวอนพระยะโฮวาว่า “ได้โปรดเถอะ พระยะโฮวาพระเจ้าของผม+ พระองค์ทำร้ายแม่ม่ายที่ผมอาศัยอยู่ด้วยและทำให้ลูกชายของเธอตายหรือ?”
21 แล้วเขาก็นอนทับบนตัวเด็กคนนั้น 3 ครั้งและอ้อนวอนพระยะโฮวาว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าของผม โปรดทำให้เด็กคนนี้ฟื้นจากตายด้วย”
22 พระยะโฮวาฟังเอลียาห์+ เด็กนั้นก็ฟื้นจากตายและมีชีวิตอีกครั้ง+
23 เอลียาห์อุ้มเด็กคนนั้นลงมาจากห้องบนดาดฟ้าแล้วเข้าไปในบ้าน เขาเอาเด็กไปให้แม่และพูดว่า “ดูนี่สิ ลูกของคุณฟื้นแล้ว”+
24 ผู้หญิงคนนั้นพูดกับเอลียาห์ว่า “ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าท่านเป็นคนของพระเจ้าจริง ๆ+ และเรื่องที่พระยะโฮวาพูดผ่านทางท่านนั้นเป็นความจริง”
เชิงอรรถ
^ แปลว่า “พระเจ้าของผมคือพระยะโฮวา”
