2 ซามูเอล 1:1-27

  • ดาวิด​ได้​ข่าว​ว่า​ซาอูล​ตาย (1-16)

  • ดาวิด​ร้อง​เพลง​ไว้​อาลัย​ให้​ซาอูล​กับ​โยนาธาน (17-27)

1  หลัง​จาก​ซาอูล​ตาย ดาวิด​กลับ​มา​จาก​การ​โจมตี​ชาว​อามาเลข​และ​อยู่​ที่​เมือง​ศิกลาก+ได้​สอง​วัน 2  ใน​วัน​ที่​สาม มี​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​มา​จาก​ค่าย​ของ​ซาอูล เสื้อ​ของ​เขา​ฉีก​ขาด​และ​มี​ดิน​อยู่​บน​หัว เขา​เข้า​มา​ใกล้​ดาวิด​และ​หมอบ​ลง​กับ​พื้น​เพื่อ​ทำ​ความ​เคารพ​ดาวิด 3  ดาวิด​ถาม​เขา​ว่า “คุณ​มา​จาก​ไหน?” เขา​ตอบ​ว่า “ผม​หนี​มา​จาก​ค่าย​ของ​อิสราเอล” 4  ดาวิด​พูด​ว่า “บอก​ผม​หน่อย​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น” เขา​เล่า​ว่า “ทหาร​อิสราเอล​แพ้​และ​หนี​จาก​สนาม​รบ พวก​เขา​ถูก​ฆ่า​ตาย​ไป​มาก​มาย แม้​แต่​ซาอูล​กับ​โยนาธาน​ลูก​ของ​เขา​ก็​ตาย​ด้วย”+ 5  ดาวิด​จึง​ถาม​ชาย​หนุ่ม​ที่​มา​บอก​ข่าว​นี้​ว่า “คุณ​รู้​ได้​ยัง​ไง​ว่า​ซาอูล​กับ​โยนาธาน​ลูก​ของ​เขา​ตาย​แล้ว?” 6  เขา​ตอบ​ว่า “ผม​บังเอิญ​อยู่​ที่​ภูเขา​กิลโบอา+และ​เห็น​ซาอูล​ยืน​เอา​หอก​ยัน​พื้น​อยู่ ตอน​นั้น​คน​ขับ​รถ​ศึก​กับ​ทหาร​ม้า​ของ​ศัตรู​ก็​ใกล้​เข้า​มา+ 7  ซาอูล​หัน​มา​เห็น​ผม​และ​เรียก​ผม ผม​ก็​ตอบ​ว่า ‘ครับ​ท่าน’ 8  เขา​ถาม​ว่า ‘คุณ​เป็น​ใคร?’ ผม​ตอบ​ว่า ‘ผม​เป็น​ชาว​อามาเลข​ครับ’+ 9  แล้ว​เขา​ก็​สั่ง​ว่า ‘ช่วย​มา​ฆ่า​เรา​ที​เถอะ เรา​ทรมาน​เหลือ​เกิน​แต่​ไม่​ตาย​สัก​ที’ 10  ผม​จึง​เข้า​ไป​ฆ่า​เขา+ เพราะ​ผม​รู้​ว่า​ถ้า​เขา​บาดเจ็บ​จน​ลุก​ไม่​ขึ้น​ขนาด​นั้น​เขา​คง​ไม่​รอด​แน่ ๆ แล้ว​ผม​ก็​ถอด​มงกุฎ​กับ​กำไล​ที่​ต้น​แขน​ของ​เขา​เอา​มา​ให้​ท่าน​นี่​แหละ​ครับ” 11  ดาวิด​ก็​ฉีก​เสื้อ​ของ​ตัว​เอง และ​ทุก​คน​ที่​อยู่​กับ​ดาวิด​ก็​ทำ​เหมือน​กัน 12  พวก​เขา​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​และ​อด​อาหาร+จน​ถึง​ตอน​เย็น เพื่อ​ไว้​ทุกข์​ให้​ซาอูล​กับ​โยนาธาน​ลูก​ของ​เขา รวม​ทั้ง​ประชาชน​ของ​พระ​ยะโฮวา​และ​ชาว​อิสราเอล+ทุก​คน​ที่​ถูก​ฆ่า 13  ดาวิด​ถาม​ชาย​หนุ่ม​ที่​มา​ส่ง​ข่าว​ว่า “คุณ​เป็น​ใคร​มา​จาก​ไหน?” เขา​ตอบ​ว่า “ผม​เป็น​ลูก​ชาว​อามาเลข​ที่​มา​อยู่​ใน​อิสราเอล” 14  ดาวิด​ถาม​เขา​ว่า “ทำไม​คุณ​ถึง​บังอาจ​ฆ่า​ผู้​ที่​พระ​ยะโฮวา​เจิม​ไว้?”+ 15  ดาวิด​เรียก​ทหาร​มา​คน​หนึ่ง​และ​สั่ง​ว่า “ฆ่า​เขา​ซะ” ทหาร​คน​นั้น​ก็​ฆ่า​เขา​ตาย+ 16  ดาวิด​พูด​ว่า “คุณ​ตาย​เพราะ​ตัว​เอง​แท้ ๆ คุณ​บอก​เอง​ว่า​คุณ​ได้​ฆ่า​ผู้​ที่​พระ​ยะโฮวา​เจิม​ไว้”+ 17  แล้ว​ดาวิด​ก็​ร้อง​เพลง​ไว้​อาลัย​ให้​ซาอูล​กับ​โยนาธาน+ 18  ดาวิด​สั่ง​ให้​ประชาชน​ทุก​คน​ใน​ยูดาห์​หัด​ร้อง​เพลง​ไว้​อาลัย​ชื่อ “คัน​ธนู” เพลง​นี้​เขียน​ไว้​ใน​หนังสือ​ยาชาร์+ มี​เนื้อร้อง​ว่า 19  “โอ้ อิสราเอล ผู้​ที่​งาม​สง่า​ถูก​ฆ่า​บน​ภูเขา​ของ​เจ้า​แล้ว+ ผู้​ที่​เก่ง​กล้า​ตาย​เสีย​แล้ว! 20  อย่า​บอก​ใคร​ใน​เมือง​กัท+อย่า​ประกาศ​ตาม​ถนน​ใน​เมือง​อัชเคโลนเพราะ​พวก​ผู้​หญิง​ฟีลิสเตีย​จะ​ดีใจและ​ลูก​สาว​ของ​คน​ที่​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต​จะ​โห่​ร้อง​ยินดี 21  โอ้ ภูเขา​กิลโบอา+ขอ​ให้​ไม่​มี​น้ำ​ค้าง​หรือ​ฝน​ตก​ลง​มา​บน​เจ้าขอ​ให้​ไร่​นา​บน​เจ้า​ไม่​เกิด​ผล จะ​ได้​ไม่​มี​อะไร​ถวาย​เป็น​เครื่อง​บูชา+เพราะ​โล่​ของ​ยอด​นัก​รบ​ถูก​ดูหมิ่น​ที่​นั่น โล่​ของ​ซาอูล​ไม่​ได้​ทา​ด้วย​น้ำมัน​อีก​ต่อ​ไป 22  ธนู​ของ​โยนาธาน​และ​ดาบ​ของ​ซาอูล อาบ​เลือด​ศัตรู​และ​ทิ่ม​แทง​ไขมัน​นัก​รบไม่​เคย​พลาด​เลย​สัก​ครั้ง+ 23  เมื่อ​ยัง​อยู่ ซาอูล​และ​โยนาธาน+เป็น​ที่​รัก​และ​เทิดทูน*และ​เมื่อ​ตาย​ไป​พวก​เขา​ก็​ไม่​พราก​จาก​กัน+ พวก​เขา​ว่องไว​กว่า​นก​อินทรี+และ​กล้า​หาญ​ยิ่ง​กว่า​สิงโต+ 24  หญิง​สาว​ชาว​อิสราเอล ร้องไห้​ให้​ซาอูล​เถอะเขา​เคย​ให้​พวก​คุณ​ใส่​เสื้อ​สี​แดง​เข้ม​และ​สวม​เครื่อง​ประดับและ​ให้​พวก​คุณ​มี​เครื่อง​ทอง​ตกแต่ง​บน​เสื้อ​ผ้า 25  ผู้​เก่ง​กล้า​ล้ม​ลง​ใน​สนาม​รบ​แล้ว! โยนาธาน​ถูก​ฆ่า​บน​ภูเขา​แล้ว!+ 26  โยนาธาน​พี่​ชาย​ของ​ผม ผม​เสียใจ​จริง ๆ ที่​คุณ​จาก​ไปผม​รัก​คุณ​มาก​เหลือ​เกิน+ ความ​รัก​ที่​คุณ​มี​ให้​ผม​นั้น​ยิ่ง​ใหญ่​กว่า​ความ​รัก​ของ​พวก​ผู้​หญิง+ 27  ผู้​ที่​เก่ง​กล้า​ตาย​เสีย​แล้วและ​อาวุธ​ทั้ง​หลาย​ก็​พัง​พินาศ​แล้ว!”

เชิงอรรถ

หรือ “น่า​ชื่นชม”