จดหมายฉบับที่สองถึงคริสเตียนในเมืองโครินธ์ 4:1-18
4 ดังนั้น ในเมื่อพระเจ้าเมตตาเราและมอบหมายงานรับใช้นี้ให้เรา เราจึงไม่ท้อถอย
2 เราได้เลิกทำสิ่งที่น่าอายและมีเล่ห์เหลี่ยม เราไม่หลอกลวงหรือบิดเบือน*คำสอนของพระเจ้า+ แต่เราทำให้ผู้คนรู้จักความจริง เราจึงเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับทุกคน*ในสายตาพระเจ้า+
3 แต่ถ้าข่าวดีที่เราประกาศถูกปิดซ่อนไว้เหมือนมีผ้าคลุม ก็ปิดซ่อนเฉพาะกับคนที่จะถูกทำลาย
4 สำหรับคนพวกนั้นที่ไม่เชื่อ พระเจ้าของโลกนี้*+ได้ทำให้ใจพวกเขามืดไป+ เพื่อแสงของข่าวดีที่ยิ่งใหญ่เรื่องพระคริสต์ผู้ถอดแบบจากพระเจ้า+จะส่องเข้าไปไม่ถึง+
5 เมื่อเราประกาศ เราไม่ได้ประกาศเรื่องตัวเอง แต่ประกาศว่าพระเยซูคริสต์คือผู้เป็นนาย และประกาศว่าเราเป็นทาสของพวกคุณเพราะเห็นแก่พระเยซู
6 พระเจ้าได้บอกเองว่า “ให้มีแสงสว่างส่องออกมาจากความมืด”+ และพระองค์ฉายแสงสว่างมาที่หัวใจเรา+ แสงนั้นคือความรู้ที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับพระเจ้าซึ่งสะท้อนให้เห็นโดยทางพระคริสต์*
7 เมื่อเราได้รับงานพิเศษนี้+ เราก็เป็นเหมือนภาชนะดิน+ที่ใส่ของมีค่าไว้ เพื่อให้เห็นว่ากำลังที่มากกว่าปกตินั้นมาจากพระเจ้า ไม่ใช่มาจากตัวเราเอง+
8 เราถูกกดดันจากทุกด้าน แต่ยังไม่ถึงกับจนมุม เรารู้สึกสับสน แต่ยังมีทางออก+
9 เราถูกข่มเหง แต่ไม่ถูกทอดทิ้ง+ เราเจ็บปวดมาก แต่ไม่ถึงตาย
10 เราทนกับการถูกทำร้ายร่างกายจนเกือบตายอยู่บ่อย ๆ เหมือนพระเยซู+ เพื่อคนอื่นจะเห็นว่าชีวิตของเราก็เหมือนกับชีวิตของพระเยซู
11 ชีวิตของเราเสี่ยงตายอยู่เสมอ+เพราะเห็นแก่พระเยซู เพื่อคนอื่นจะเห็นว่าชีวิตของเราก็เหมือนกับชีวิตของพระเยซู
12 ดังนั้น ถึงแม้เราต้องเสี่ยงตายอยู่บ่อย ๆ แต่นั่นก็ทำให้พวกคุณได้ชีวิต
13 เราเชื่อเหมือนที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “ผมเชื่อ ผมจึงพูด”+ เราเองก็เชื่อเหมือนกัน เราจึงพูด
14 เพราะเรารู้ว่า พระองค์ผู้ที่ปลุกพระเยซูให้ฟื้นนั้นจะปลุกเราให้อยู่กับพระเยซูด้วย และจะพาพวกเราทุกคนไปอยู่ต่อหน้าท่าน+
15 ทั้งหมดนี้ก็เพื่อประโยชน์ของพวกคุณ เพื่อว่าจะมีคนอีกมากมายได้รับความกรุณาที่ยิ่งใหญ่จากพระเจ้า เพราะตอนนี้มีคนมาขอบคุณพระเจ้ามากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งทำให้พระองค์ได้รับการยกย่องสรรเสริญ+
16 ดังนั้น เราจึงไม่ท้อถอย ถึงแม้ร่างกายเราเสื่อมลงเรื่อย ๆ แต่ใจเราได้รับการเสริมให้เข้มแข็งขึ้นทุกวัน
17 ความยากลำบาก*ที่เราเจอนั้นจะมีอยู่ช่วงสั้น ๆ และไม่หนัก แต่จะทำให้เราได้รับเกียรติสูงขึ้นเรื่อย ๆ และเป็นเกียรติที่จะอยู่ตลอดไป+
18 เราจึงมุ่งสนใจสิ่งที่มองไม่เห็น ไม่ใช่สิ่งที่มองเห็น+ เพราะสิ่งที่มองเห็นนั้นอยู่แค่ชั่วคราว แต่สิ่งที่มองไม่เห็นคงอยู่ตลอดไป
