Бүген намуслы булу файда китерми дигән караш таралган. Кемдер болай дип фикер йөртә ала:

•   «Әти-әниемне алдамасам, алар яраткан эшләремне чикләр»

•   «Сыйныфташлардан күчереп язмасам, имтиханны бирә алмам»

•   «Бу әйберне урламасам, аны алыр өчен акча җыярга кирәк булыр»

 «Нәрсә, бу начармыни? — дип сорар кемдер.— Бүген һәр кеше алдаша бит?»

 Җавап: әйе, начар. Күп кеше, шул исәптән күп кенә яшьләр дә, намуслы булырга кирәк дип уйлый, һәм бу чыннан да шулай. «Кеше ни чәчсә, шуны урыр»,— дип әйтелә Изге Язмаларда (Гәләтиялеләргә 6:7). Башка сүзләр белән әйткәндә, эшләребез һәрвакыт я яхшы, я начар нәтиҗәләргә китерә.

 Кайберәүләр, ялганлап, ачы нәтиҗәләр татыган. Берничә мисал карап чыгыйк.

  «Мин әниемә бер малай белән сөйләшкәнем турында ялганладым. Ул алдаганымны аңлый иде. Мин инде өченче тапкыр дөресен әйтмәгәч, әниемә җитә калды. Ул җәза бирде: ике атнага яраткан эшләремә чикләр куйды, шулай ук мин бер айга телефонсыз һәм телевизорсыз калдым. Шуннан бирле мин әти-әниемне беркайчан да алдамадым!» (Анита)

 Уйлан: Ни өчен әнисенең ышанычын кире кайтарыр өчен, Анитага вакыт кирәк булыр?

 Изге Язмаларда: «Хәзер, ялганны кире какканга, һәрберегез үз якынына хакыйкатьне сөйләсен»,— дип әйтелә (Эфеслеләргә 4:25).

  «Мин әти-әниемне алдадым һәм барысы да әйбәт булыр дип уйлаган идем. Ләкин соңрак алар булган очракны кабат сөйләп бирергә кушты. Сөйләгәнем уйлап чыгарылган әкият булганга күрә, мин нәрсә әйткәнемне искә төшерә алмадым. Дөресен сөйләгән булсам, бу проблема тумас иде!» (Энтони)

 Уйлан: Бу уңайсыз хәлгә эләкмәс өчен, Энтони нәрсә эшли алыр иде?

 Изге Язмаларда: «Ялган тел Йәһвә өчен җирәнгеч, ә тугрылар аның күңеленә хуш килә»,— дип әйтелә (Гыйбрәтле сүзләр 12:22).

  «Минем бер дустым еш кына күпертеп сөйли я нәрсәнедер контексттан тартып ала. Мин аны яратам һәм аның бу йомшак ягына игътибар итмәскә тырышам. Ләкин аңа ышану авыр» (Ивонн)

 Уйлан: Күпертеп сөйләү һәм «кечкенә» ялган Ивонн дустының абруена ничек тәэсир иткән?

 Изге Язмаларда: «Үзебезне һәр яктан намуслы тотарга телибез»,— дип әйтелгән (Еврейләргә 13:18).

 Хәзер намуслы булуның файдасы турында уйлыйк.

  «Минем алдымда барган бер хатын-кызның акчасы төште. Мин, аңа дәшеп, акчасын кире кайтардым. Ул бик рәхмәтле булды һәм: „Сез бик намуслы эш иттегез. Бик аз кеше шулай эшләр иде“,— диде. Башкалар намуслы булуыма игътибар иткәндә, бу зур шатлык китерә! (Вивиан)

 Уйлан: Ни өчен бу хатын-кыз андый намуслыкны күреп гаҗәпләнгән? Намуслы булу Вивианга нинди файда китергән?

 Изге Язмаларда: «Һәрвакыт тәкъва эшләр кылучы кешеләр бәхетле»,— дип әйтелә (Зәбур 106:3).

  «Гаиләбез төрле биналар чистарту белән шөгыльләнә. Офисларны җыештырганда, без кайвакыт вак акча табабыз. Шунда без аларны идәннән күтәреп өстәлгә куябыз. Бер офиста эшли торган хатын-кызның шулкадәр намуслы булуыбызга хәтта ачуы чыга башлады. „Бу бит нибары 10 цент!“ — дия иде ул. Ләкин, беләсезме, ул безгә һәрвакыт ышана иде!» (Джулия)

 Уйлан: Джулиягә яңа эшенә рекомендация кирәк булса, аның намуслы булуы аңа ничек булышыр?

 Изге Язмаларда: «Аллаһы үзеңне хупласын өчен... һәм эшен оятка калмаслык итеп башкаручы эшче булсын өчен, бар көчеңне куй»,— дип әйтелә (2 Тимутигә 2:15).

  «Түләнгән акча турында документ алгач, мин үземә 64 сәгать урынына 80 сәгать өчен түләгәннәрен күрдем. Дәшмичә калырга уй туды, ләкин мин алай эш итә алмый идем. Мин бухгалтерга хата турында әйттем. Ул бик рәхмәтле калды. Компаниябез ярлы түгел, ләкин минем акчаны үземә калдырасым килмәде, чөнки, асылда, мин урлаучы булыр идем» (Бетани).

 Уйлан: Берәр кешедән урлау ул — урлау, ә берәр компаниядән урлау — урлау түгел дип әйтеп буламы?

 Изге Язмаларда: «Мәкерле кешеләрдән Йәһвә җирәнә бит, ә намуслылар – аның якын дуслары»,— дип әйтелә (Гыйбрәтле сүзләр 3:32).