Ишагыя 17:1—14
17 Дәмәшекъкә каршы хәбәр:+
«Менә, Дәмәше́къ инде шәһәр булмас,Ул хәрабәләр өеменә әйләнер.+
2 Аругы́р+ шәһәрләре буш калыр,Көтүләрнең ял итү урыннарына әйләнер,Аларны анда беркем дә куркытмас.
3 Ифраимда ныгытылган шәһәрләр,+Дәмәшекътә патшалык юкка чыгар.+
Су́риядә исән калганнарның даныИсраиллеләрнең даны юк булган кебек юкка чыгар»,— ди Гаскәрләр Иясе Йәһвә.
4 «Шул көнне Ягъкубның даны кимер,Таза тәне ябыгыр.
5 Бу — уракчы үсеп утырган игенне җыйгандагы,Кулы иген башакларын ургандагы кебек,Кеше рефалылар үзәнендә+ ашлыкның калдыгын җыйгандагы кебек булыр.
6 Зәйтүн агачыннан җимешләре бәреп төшерелгәч,Иң өстәге ботакта ике-өч өлгергән җимеш кенә,Аның җимеш бирә торган ботакларында дүрт-биш җимеш кенә калган кебек,Калдыклар гына калыр»+,— дип әйтә Исраи́л Аллаһысы Йәһвә.
7 Ул көнне кеше үзенең Яратучысына карар һәм күзләрен Исраилнең Изге Аллаһысына төбәр.
8 Ул үз куллары корган+ мәзбәхләргә карамас,+ бармаклары ясаган изге агач баганаларга* һәм фимиам мәзбәхләренә күз салмас.
9 Ул көнне аның ныгытылган шәһәрләре урманлы җирдә ташланган авыллар кебек,+Исраиллеләр алдында калдырылган ботак кебек булып китәр.
Анда буш җир булыр.
10 Чөнки син* коткаручы Аллаһыңны оныттың,+Ныгытмаңның Кыясын+ исеңә төшермәдең.
Шуңа күрә син матур бакчалар булдырасың даШунда чит кешенең* үрентеләрен утыртасың.
11 Көндез син бакчаңны җентекләп киртәлисең,Иртән инде орлыкларың үсә башлый,Ләкин син чирләгәндә һәм бетмәс авырту кичергәндә, уңыш юкка чыгар.+
12 Тыңла! Диңгезләр шаулагандай,Күп халыклар шау-шу килә!
Көчле сулар үкергәндәй,Милләтләр шау-гөр килә!
13 Халыклар көчле сулар үкергәндәй тавышланыр.
Ул аларны шелтәләр, һәм алар еракка качар,Алар җил тауларда кибәкләрне очыргандай,Давыл шайтан таягын* тәгәрәткәндәй куылыр.
14 Кич белән бәла-каза килә.
Таң атып өлгерми — алар инде юк.
Безне талаганнарның,Безне бөлдергәннәрнең өлеше шул.