Зәбур 120:1—7
Күтәрелү җыры.*
120 Кайгы-хәсрәтле чагымда Йәһвәгә ялвардым,+Һәм ул миңа җавап бирде.+
2 И Йәһвә, ялган телләрдән,Мәкерле телдән коткар мине.
3 Әй мәкерле тел,+Синең белән Ул нәрсә эшләр, сине ничек җәзалар?*
4 Гаскәринең очлы уклары+ белән,Куаклы агачтан калган утлы күмерләр+ белән.
5 Кайгы миңа, чөнки мин Мәши́х+ җирендә чит ил кешесе кебек яшим!
Кида́р+ чатырлары арасында гомер сөрәм.
6 Тынычлыкны сөймәүчеләр белән+Бигрәк озак яшәдем шул.
7 Мин — тынычлык өчен; әмма тынычлык турында сүз башласам,Алар сугыш башларга әзер.
