Зәбур 143:1—12
Давытның җыры.
143 И Йәһвә, догама колак сал,+Ярдәм сорап ялваруымны ишет.
Тугрылыгың һәм тәкъвалыгың буенча миңа җавап бир.
2 Үз хезмәтчең белән судлашма,Чөнки тереләрнең берсе дә синең алдыңда тәкъва була алмый.+
3 Дошман җанымны эзәрлекли,Гомеремне җиргә салып таптый,Мине, күптән үлгән кешеләргә охшашлы итеп, караңгылыкта яшәтә.
4 Минем рухым төшә,*+Йөрәгем ойый.+
5 Элеккеге көннәрне искә төшерәм,Бөтен эшләрең турында уйлыйм,+Кулың булдырган нәрсәләр турында бирелеп уйланам.*
6 Кулларымны сиңа таба сузам,Җаным, коры җирдәй, сиңа сусый.+ (Села)
7 И Йәһвә, миңа кичектермичә җавап бир.+
Хәлем* бетеп бара.+
Миннән йөзеңне борма,+Югыйсә мин гүргә иңүчеләрдәй булырмын.+
8 Иртән тугры мәхәббәтең турында ишеттер,Чөнки сиңа таянам мин.
Йөрергә тиешле юлымны күрсәт,+Мин бит сиңа дәшәм.*
9 И Йәһвә, мине дошманнарымнан коткар.
Синең яклавыңны эзлим мин.+
10 Мине үз ихтыярыңны үтәргә өйрәт,+Чөнки син минем Аллаһым.
Синең рухың яхшы,Ул мине тигез җирдән* йөртсен иде.
11 И Йәһвә, исемең хакына мине исән килеш сакла.
Тәкъвалыгың буенча мине бәладән коткар.+
12 Тугры мәхәббәтең буенча дошманнарымны кырып ташла,+Мине* газаплаучыларның һәммәсен юк ит,*+Чөнки мин синең хезмәтчең.+
Искәрмәләр
^ Яки «көчем сүрелә».
^ Яки «нәрсәләрне тикшереп өйрәнәм».
^ Сүзгә-сүз «Рухым».
^ Яки «җанымны сиңа илтәм».
^ Яки «намуслылар җиреннән».
^ Яки «Җанымны».
^ Сүзгә-сүз «тынсыз ит».
