Зәбур 54:1—7

  • Дошманнардан саклау турында дога кылу

    • «Аллаһы минем ярдәмчем» (4)

Дирижер өчен: кыллы уен коралларында башкарыла. Маски́л.* Давыт бу мәдхияне зиплылар Шау́л янына килеп, аңа: «Давыт безнең арабызда яшеренә»,— дип әйткәннән соң язган.+ 54  И Аллаһым, исемең хакына коткар мине,+Көч-куәтең белән якла мине.*+   И Раббым, догамны ишет,+Авызымнан чыккан сүзләремә колак сал.   Чөнки чит-ят кешеләр миңа каршы күтәрелә,Рәхимсез бәндәләр җанымны эзли.+ Алар Аллаһыны санга сукмый.+ (Села)   Менә, Аллаһы минем ярдәмчем,+Йәһвә — миңа таяныч булган кешеләр белән.   Ул дошманнарыма явызлыкларына карап кайтарачак.+ Тугрылыгың буенча аларга чик куй.*+   Мин теләп сиңа корбаннар китерермен.+ И Йәһвә, исемеңне мактармын, чөнки бу шатлык китерә.+   Син бит мине һәр бәладән коткарасың;+Мин дошманнарыма тантана белән карармын.+

Искәрмәләр

Яки «эшемне якла».
Сүзгә-сүз «аларны тынсыз ит».