Зәбур 64:1—10
-
Яшерен һөҗүмнәрдән яклау
-
«Аллаһы аларга ук атар» (7)
-
Дирижер өчен. Давытның җыры.
64 Ялварган чагымда тавышымны ишет, и Аллаһым,+Гомеремне дошман дәһшәтеннән сакла.
2 Явыз бәндәләрнең яшерен мәкерләреннән,+Яманлык кылучылар өереннән якла мине.
3 Алар телләрен кылычтай үткенли,Рәхимсез сүзләрен уклар кебек төзи,
4 Яшерен урыннарыннан гаепсезгә атарга дип төби.
Алар аңа көтмәгәндә һич курыкмыйча ата.
5 Алар явыз ниятләрендә нык тора,*Тозакларын яшерү турында сөйләшә.
Алар: «Боларны кем күрер?» — дип әйтә.+
6 Алар явызлык кылуның яңа юлларын эзли,Яшерен рәвештә хәйләле планнар кора,+Һәрберсенең йөрәктәге уйлары — караңгы сер.
7 Әмма Аллаһы аларга ук атар,+Алар көтмәгәндә яраланыр.
8 Үз телләре аларны егар.+
Карап торучыларның һәммәсе башларын чайкар.
9 Шунда бөтен кешеләр куркуга төшәр.
Алар Аллаһының эшләре турында игълан итәрҺәм аның эшләренә төшенер.+
10 Тәкъва кеше Йәһвәдә сөенеч һәм сыеныч табар,+Йөрәге намуслы булганнарның барысы куанып шатланыр.*
