Зәбур 78:1—72

  • Аллаһының кайгыртуы һәм Исраилнең иманга зәгыйфь булуы

    • Киләчәк буынга сөйләгез (2—8)

    • «Алар Аллаһыга иман итмәде» (22)

    • «Күктән икмәк иңдерде» (24)

    • «Исраилнең Изге Аллаһысын кайгыга төшерде» (41)

    • Мисырдан — Вәгъдә ителгән җиргә (43—55)

    • «Алар Аллаһы Тәгаләгә гел каршы чыгып торды» (56)

Маски́л.* Асафның+ мәдхиясе. 78  Халкым минем, канунымны* тыңла,Авызымнан чыккан сүзләремә колак сал.  Мин гыйбрәтле сүз әйтергә дип авызымны ачармын,Үткәндәге табышмакларны әйтермен.+  Без ишетеп белгәнҺәм аталарыбыз сөйләгән нәрсәләрне+  Аларның токымнарыннан яшермәбез. Без киләчәк буынга+Йәһвәнең мактауга лаек эшләре һәм кодрәте,+Башкарган гаҗәеп эшләре турында сөйләрбез.+  Ул Ягъкуб улларына искә төшерүләр бирде,Исраилдә канун урнаштырды. Ул ата-бабаларыбызгаМоны үз балаларына белдерергә әмер итте,+  Киләчәк буын —Әле туасы балалар моны белсеннәр өчен.+ Алар исә үз чиратында моны үз балаларына сөйләр.+  Шулчак алар үз ышанычын Аллаһыга баглар. Алар Аллаһының эшләрен онытмас,+Аның әмерләрен үтәп яшәр.+  Шулчак алар үзләренең ата-бабалары шикелле,Үҗәт һәм фетнәчел буын кебек,+Йөрәге тотрыксыз булган,*+Рухы Аллаһыга тугры булмаган буын кебек булмас.  Ифраимлылар җәя белән коралланган иде,Әмма сугыш көнендә алар артка чигенде. 10  Алар Аллаһының килешүен үтәмәде,+Аның кануны буенча йөрүдән баш тартты.+ 11  Өстәвенә, алар аның башкарган эшләрен,Үзләренә күрсәткән гаҗәеп эшләрен онытты.+ 12  Ул Мисыр илендә, Суа́н җирендә,+Ата-бабалары алдында могҗизалар кылды.+ 13  Кичсеннәр дип, диңгезне икегә ярды,Суларны диварлар* итеп торгызды.+ 14  Ул аларны көндезен — болыт,Төнен ут яктылыгы ярдәмендә алып барды.+ 15  Ул чүлдәге кыяларны ярды,Аларны тирән сулардан эчерткәндәй туйганчы эчертте.+ 16  Ул кыяташтан су агымнары чыгардыҺәм суларны дәрьядай агызды.+ 17  Әмма алар чүлдә Аллаһы Тәгаләгә каршы баш күтәреп,Аңа каршы гөнаһ кылудан туктамады.+ 18  Алар җаннары теләгән ризык сорап,*Үз күңелләрендә Аллаһыга каршы чыкты.*+ 19  Алар: «Аллаһы чүлдә табын җәя аламы соң?» — диеп,Аллаһыдан зарланды.+ 20  Менә, ул кыяга сукты,Шунда сулар акты, су агымнары ургылды.+ Әмма алар: «Ул безгә шулай ук икмәк тә бирә аламы? Ул үзенең халкын ит белән тәэмин итә аламы?» — диде.+ 21  Йәһвә, аларны ишеткәч, бик нык ярсыды.+ Ягъкубка каршы ут+ кабынды,Исраилгә аның ачуы кабарды.+ 22  Чөнки алар Аллаһыга иман итмәде,+Аның үзләрен коткара алуына ышанмады. 23  Шунда ул югарыдагы болытлы күкләргә әмер бирде,Күк ишекләрен ачты. 24  Ашарларына ма́нна яудырып торды,Күктән икмәк иңдерде.+ 25  Кешеләр куәтле затларның* икмәген ашады.+ Ул аларга туярлык ризык бирде.+ 26  Ул күкләрдә көнчыгыш җилен кузгатты,Үзенең кодрәте белән көньяк җилен истерде.+ 27  Һәм аларга тузандай күп ит,Диңгез комыдай күп кошлар яудырды. 28  Ул аларны үзенең тукталу урынының уртасына,Үз чатырлары тирәли иңдерде. 29  Алар комсызланып ашады. Ул аларга теләгәннәрен бирде.+ 30  Әмма алар һаман да туймас иде,Һәм әле ризыклары авызларында чакта 31  Аллаһының аларга ачуы кабынды.+ Ул аларның көчле кешеләрен үтерде,+Исраилнең егетләрен һәлак итте. 32  Шуңа карамастан, алар тагы да күбрәк гөнаһ кылды+Һәм аның гаҗәеп эшләренә иман итмәде.+ 33  Шуңа күрә ул аларның көннәренә чик куйды, гүя алар сулыш кына.+ Аларның еллары көтелмәгән дәһшәтләр белән тәмамланды. 34  Әмма ул аларны һәлак итә башлаганда, алар аны эзли иде,+Аллаһыга кире кайтып, аны эзләргә тотына иде; 35  Алар Аллаһы — үзләренең Кыясы+Һәм Ходай Тәгалә — үзләренең Йолучысы* икәнен исләренә төшерә иде.+ 36  Шулай да алар аны телләре белән алдарга,Телләре белән аңа ялганларга тырышты. 37  Йөрәкләре аңа тугрылыксыз булды,+Алар аның килешүен тотмады.+ 38  Әмма ул мәрхәмәтле иде,+Гөнаһларын кичерде һәм аларны һәлак итмәде.+ Ачудан кызып китәр урынынаУл күп тапкырлар үзенең ярсуын тыеп калды.+ 39  Чөнки ул аларның тик кешеләр генә икәнлеген,+Исеп үтеп, кире кайтмаган җил кебек кенә булуларын* исендә тотты. 40  Ничәмә тапкыр алар чүлдә аңа каршы баш күтәрде,+Сахрада аны рәнҗетте!+ 41  Кабат-кабат Аллаһыны сынады,+Исраилнең Изге Аллаһысын кайгыга төшерде.* 42  Алар аның кодрәтен,*Үзләрен дошманнан коткарган* көнне онытты,+ 43  Аның Мисырда галәмәтләр күрсәткәнен+Һәм Суан җирендә могҗизалар кылганын, 44  Нил каналларын канга әйләндергәнен+Һәм елгаларыннан су эчә алмаганнарын онытты. 45  Ул аларны таларга кигәвен өерләре,+Җирләрен харап итәргә бакалар җибәрде.+ 46  Ул аларның уңышын — комсыз саранчага,Хезмәт җимешләрен өерле саранчага бирде.+ 47  Ул аларның йөзем агачларын — боз белән,+Сикомор агачларын боз бөртекләре белән суктырды. 48  Ул аларның йөк хайваннарына боз яудырды,+Малларын яшен белән суктырды.* 49  Ул алар өстенә үзенең ялкынлы ачуын җибәрде,Көчле ярсу, ачу-ризасызлык һәм газап,Бәла китерүче фәрештәләр гаскәрен җибәрде. 50  Ул үзенең ярсуына юл чистартты,Аларның җанын аямады,Кизү җибәреп, аларны кырып ташлады. 51  Ахыр чиктә, ул Мисырда беренче булып туган балаларның барысын да,+Хам чатырларында аларның ирлек куәтенең беренче җимешен һәләк итте. 52  Аннары ул үз халкын сарык көтүен чыгаргандай алып чыкты,+Аларны чүл буйлап көтүне йөрткәндәй йөртте. 53  Ул аларны хәвеф-хәтәрсез генә алып барды,Алар курку кичермәде.+ Диңгез сулары аларның дошманнарын күмеп китте.+ 54  Ул аларны үзенең изге җиренә,+Уң кулы белән яулап алган шушы таулы җиргә алып килде.+ 55  Ул халыкларны алар алдыннан куып җибәрде,+Үлчәү бавы белән үлчәп, аларга мирас бүлеп бирде,+Исраи́л кабиләләрен үз йортларына урнаштырды.+ 56  Ләкин алар Аллаһы Тәгаләгә гел каршы чыгып торды,* аңа каршы баш күтәрде,+һәм аның искә төшерүләренә колак салмады.+ 57  Алар аны калдырды һәм ата-бабалары кебек хыянәтче,+Бушаган җәя сыман ышанычсыз булды.+ 58  Алар үзләренең изге биеклекләре белән аның күңелен рәнҗетте,*+Ясалган потлары белән аңарда көчле ярсу* уятты.+ 59  Аллаһы, моны күреп, бик нык ярсыды+Һәм Исраилне тулысынча кире какты. 60  Ахыр чиктә, ул Шилодагы изге чатырны+Кешеләр арасында яшәгән чатырын ташлап китте.+ 61  Ул үзенең кодрәт билгесен — әсирлеккә,Үзенең данын дошман кулына бирде.+ 62  Ул үз халкын кылычтан кичертте,+Үзенең мирасына бик нык ярсыды. 63  Аның егетләрен ут йотты,Гыйффәтле кызларына туй җырлары җырланмады. 64  Аның руханилары кылычтан һәлак булды,+Аларның тол калган хатыннары еламады.+ 65  Шунда Йәһвә йокыдан уянгандай уянды,+Шәрабтан айнып уянучы көчле кеше шикелле.+ 66  Ул үз дошманнарын чигендерде,+Аларны мәңгегә мәсхәрәгә төшерде. 67  Ул Йосыфның чатырын кире какты,Ифраи́м кабиләсен сайламады. 68  Ләкин ул Яһүд кабиләсен сайлады,+Үзенең яраткан Сио́н тавын сайлап алды.+ 69  Ул үзенең изге урынын күкләр кебек какшамас итте,*+Мәңгегә урнаштырган җир кебек итте.+ 70  Ул үз хезмәтчесе Давытны сайлады,+Аны сарык утарларыннан алды,+ 71  Бәрәннәрен имезгән сарыкларны караган хезмәтчесен чакырды. Ул аны үз халкы Ягъкуб өстеннән —Үз мирасы Исраил өстеннән көтүче итеп куйды.+ 72  Ул аларны саф йөрәк белән көтте,+Үзенең оста кулы белән йөртте.+

Искәрмәләр

Яки «үгет-нәсыйхәтемне».
Сүзгә-сүз «әзер булмаган».
Яки «буа».
Яки «җаннары өчен ризык сорап».
Сүзгә-сүз «Аллаһыны сынады».
Яки «фәрештәләрнең».
Яки «үч алучы Аллаһысы».
Я, бәлки, «Чыгып, кире кайтмый торган рух булуларын».
Яки «Аллаһысының күңелен әрнетте».
Сүзгә-сүз «кулын».
Сүзгә-сүз «йолып алган».
Я, бәлки, «Малларына көчле бизгәк җибәрде».
Сүзгә-сүз «Аллаһы Тәгаләне гел сынады».
Яки «ачуын чыгарды».
Яки «көнчелек».
Сүзгә-сүз «биеклекләрдәй төзеде».