Зәбур 91:1—16
91 Аллаһы Тәгаләнең яшерен урынында яшәүче һәркем+
Чиксез Кодрәт Иясенең күләгәсе астына ышыкланыр.+
2 Мин Йәһвәгә: «Син минем сыенычым һәм ныгытмам,+
Таянган Аллаһым минем»+,— диярмен.
3 Ул сине кош аулаучының тозагыннан,Һәлакәтле кизүдән коткарыр.
4 Үз каурыйлары белән сине каплап торыр,*Аның канатлары астында син сыеныч табарсың.+
Аның тугрылыгы+ синең өчен зур калкан+ һәм яклап торган дивар* булыр.
5 Син төн дәһшәтләреннән дә,+Көндез очкан уклардан да курыкмассың.+
6 Караңгылыкта качып-посып килүче кизүдән дә,Көпә-көндез харап итүче һәлакәттән дә курыкмассың.
7 Меңәү — синең яныңда,Ун меңәү уң ягыңда егылыр,Әмма сиңа берни булмас.+
8 Син бары тик карап кына торырсыңҺәм явызларның җәзага тартылуына шаһит булырсың.
9 «Йәһвә — сыенычым минем»,— диеп,Син Аллаһы Тәгаләне үз яшәү урының* иттең.+
10 Башыңа һичбер кайгы-хәсрәт төшмәс,+Чатырыңа һичнинди бәла-каза якынлашмас.
11 Чөнки ул үз фәрештәләренә+ синең турында боерык бирер,Сине бар юлларыңда сакларга кушар.+
12 Алар сине, аякларың ташка бәрелмәсен өчен,+Кулларына күтәреп алып барачак.+
13 Син яшь арысланга һәм кобрага басарсың,Яллы арысланны һәм зур еланны таптарсың.+
14 Аллаһы болай диде: «Мине яратканы өчен,* аны коткарырмын.+
Исемемне белгәне* өчен, аны яклармын.+
15 Ул мине чакырыр, һәм мин аңа җавап бирермен.+
Кайгы-хәсрәтле чагында мин аның белән булырмын.+
Мин аны коткарырмын һәм данлармын.
16 Аны озын гомер белән туендырырмын,+Аңа коткару китерүче эшләремне күрсәтермен».+
Искәрмәләр
^ Яки «сиңа якынлашу юлына тоткарлык ясар».
^ Яки «вал».
^ Я, бәлки, «ныгытмаң; сыенычың».
^ Сүзгә-сүз «Ул үзен миңа беректергәне өчен».
^ Яки «таныганы».
