Йәзәкил 2:1—10

  • Йәзәкил пәйгамбәр итеп билгеләнә (1—10)

    • «Алар тыңлармы... тыңламасмы» (5)

    • Матәм җырлары язылган төргәк күрсәтелә (9, 10)

2  Аннары ул миңа болай диде: «Адәм улы,* аякларыңа торып бас, мин синең белән сөйләшермен».+  Ул минем белән сөйләшкәндә, миңа Аллаһы рухы иңде һәм, мин Сөйләүчене ишетә алсын өчен, мине аякка бастырды.+  Ул сүзен дәвам итеп миңа болай диде: «Адәм улы, мин сине Исраи́л халкына+ — миңа каршы фетнә күтәргән фетнәчел халыкларга җибәрәм.+ Алар үз ата-бабалары белән бергә шушы көнгә хәтле миңа каршы гөнаһ кылып тора.+  Мин сине дорфа һәм каты күңелле кешеләргә җибәрәм.+ Аларга әйт: „Аллаһы Тәгалә Йәһвә менә нәрсә ди“.  Алар тыңлармы яки, фетнәчел халык булганга,+ тыңламасмы, үзләре арасында пәйгамбәр булганын, һичшиксез, белерләр.+  Ә син, адәм улы, чәнечкеле үсемлекләр белән куаклар һәм чаяннар арасында яшәсәң дә,*+ алардан курыкма+ һәм аларның сүзләреннән калтырап торма. Аларның сүзләреннән курыкма+ һәм, алар фетнәчел халык булганга, йөзләрен күреп котың алынмасын.+  Алар тыңлармы я, фетнәчел халык булганга, тыңламасмы, аларга минем сүзләремне җиткер.+  Син исә, адәм улы, әйткәннәремне тыңла. Бу фетнәчел халык кебек фетнәчел булып китмә. Авызыңны ач һәм биргәнемне аша».+  Карасам, берәү миңа таба үз кулын сузган.+ Кулында язылган төргәк иде.+ 10  Ул аны минем алдымда җәйде, төргәкнең эченә дә, тышына да+ матәм җырлары,* кайгы һәм ыңгырашулар язылган иде.+

Искәрмәләр

«Адәм улы» дигән сүзтезмә Йәзәкил китабында 93 тапкыр очрый. Бу беренче шундый очрак.
Я, бәлки, «бу халык тәкәббер һәм сине чәнчи алган нәрсәләргә охшаш булса да».
Яки «кайгылы җырлар».