Канун 32:1—52
32 «Күкләр, колак салыгыз, мин сөйләрмен,И җир, авызымнан чыккан сүзләрне тыңла.
2 Үгет-нәсыйхәтем яңгырдай явар.Сүзләрем чыктай тамар,Чирәмгә тыныч кына яуган яңгырдай,Үсемлекләргә коеп яуган яңгырлардай булыр.
3 Чөнки мин Йәһвәнең исемен игълан итәрмен.+
Аллаһыбызның бөеклеге турында сөйләгез!+
4 Ул — Кыя, аның эшләре камил,+Аның бар юллары гадел.+
Ул — тугрылык Аллаһысы,+ һич тә гаделсезлек кылмый.+
Ул тәкъва һәм намуслы.+
5 Алар исә кабахәтлек кыла.+
Алар аның балалары түгел, һәм бу — аларның гаебе.+
Алар — намуссыз һәм бозык буын!+
6 И ахмак һәм акылсыз халык,+Сез үзегезне Йәһвә белән шулай тотарга тиешме?+
Ул сине барлыкка китергән Атаң,+Сине булдырган һәм нык урнаштырган Аллаһы түгелме?
7 Элеккеге көннәрне исеңә төшер.
Үткән буыннар яшәгән еллар турында уйлан.
Әтиеңнән сора, һәм ул сиңа сөйләр.+
Картлардан сораштыр, һәм алар сиңа сөйләп бирер.
8 Аллаһы Тәгалә халыкларга мирасларын биргәндә,+Адәм улларын* бер-берсеннән аерганда,+Исраи́л улларының санын истә тотып,+Халыкларның чикләрен урнаштырган.+
9 Чөнки Йәһвәнең халкы — аның өлеше,+Ягъкуб — аның мирасы.+
10 Ул аны чүл җирендә,+Кыргый хайваннар улап йөргән буш сахрада+ тапты.
Ул аны уратып алып яклады, аның турында кайгыртты,+Күз карасыдай саклады.+
11 Үз балаларын очарга өйрәткән бөркет кебек,Алар өстеннән канат какмый очкан,Канатларын җәеп, балаларын тотып алганҺәм аларны канатларында йөрткән бөркет кебек,+
12 Йәһвә аны* берүзе алып барды,+Аның белән бернинди чит илаһ булмады.+
13 Ул аны җирнең биеклекләренә утыртты,+Һәм тегесе кырлар уңышын ашады.+
Ул аңа кыяташтан бал,Каты кыядан май ашатты,
14 Эре терлек мае һәм вак терлек сөте,Иң яхшы сарыклар,*Баша́н тәкәләре һәм кәҗә тәкәләре,Иң яхшы бодай* ашатып туендырды.+
Син йөзем каны* — шәраб эчтең.
15 Йәшуру́н* симергәч, котырынып фетнә күтәрде.
Син симердең, син тазардың, сине май басты.+
Шунлыктан ул үзен булдырган Аллаһыны калдырды,+Үзен коткарган Кыяны санга сукмады.
16 Алар аны чит илаһлар белән ярсытты,+Җирәнгеч нәрсәләр белән күңелен рәнҗетте.*+
17 Алар Аллаһыга түгел, ә җеннәргә —Үзләре белмәгән илаһларга,Күптән түгел генә килеп чыккан яңа илаһларга,Ата-бабалары белмәгән илаһларга корбаннар китерде.+
18 Син үзеңә тормыш биргән Кыяны оныттың,+Үзеңне тудырган Аллаһыны исеңә төшермәдең.+
19 Йәһвә, моны күргәч, аларны кире какты,+Чөнки үз уллары һәм кызлары аның күңелен рәнҗетте.*
20 Шуңа күрә ул болай диде: „Алардан йөземне борырмын.+
Алар белән нәрсә буласын карармын.
Алар бит бозык буын,+Тугрылыкның ни икәнен белмәгән угыллар.+
21 Алар бернигә яраксыз илаһ белән ярсуымны* кузгатты,+Файдасыз потлары белән күңелемне рәнҗетте.*+
Шуңа күрә мин бернигә яраксыз халык белән аларның көнчелеген уятырмын.+
Аларны аңсыз халык белән рәнҗетермен.+
22 Чөнки ачуымнан ялкын кабынды,+Ул Кабернең* тирәнлекләренә кадәр янар,+Җирне һәм аның уңышын һәлак итәрҺәм тауларның нигезләрен яндырып җибәрер.
23 Мин аларның бәла-казаларын күбәйтермен,Бар укларымны аларга атып бетерермен.
24 Ачлыктан алар хәлсезләнер,+Бизгәктән һәм коточкыч һәлакәттән йончып бетәр.+
Мин аларга ерткыч хайваннарны,Җирдә сөйрәлүче агулы хәшәрәтләрне җибәрермен.+
25 Егет һәм гыйффәтле кызны,Сабый һәм чал чәчлене+Тышта кылыч тартып алыр,+Өйдә курку биләп алыр.+
26 „Мин аларны таратырмын,
Кешеләр арасыннан алар турында истәлекләрне юк итәрмен“,— дияр идем,
27 Әмма дошманнарымның мыскыллаучы сүзләрен ишетәсем килмәде,+Чөнки каршы килүчеләр моны дөрес аңлатмас.+
Аларның: „Моны Йәһвә эшләмәде,Без үз көчебез белән җиңдек“,— дип әйтүләре бар.+
28 Исраил бит аңсыз* халык,Аларда аңлау юк.+
29 Их, алар зирәк булсалар иде!+ Алар бу турыда уйланыр иде.+
Ахырда үзләре белән нәрсә буласын аңлар иде.+
30 Кыялары үзләрен саткан булмаса,+Йәһвә үзләрен дошманнарына биргән булмаса,Ничек инде бер кеше меңне куа алыр иде,Ничек ике кеше ун меңне качарга мәҗбүр итә алыр иде?+
31 Чөнки аларның кыясы безнең Кыя сыман түгел,+Хәтта дошманнарыбыз да моны аңлады.+
32 Аларның йөзем агачы Сәдүмнең йөзем агачыннан,Гамураның йөзем бакчаларыннан алынган.+
Йөземнәре — агу,Тәлгәшләре ачы.+
33 Шәраблары — еланнарның зәһәре,Күзлекле еланнарның рәхимсез агуы.
34 Аларның бөтен эшләрен мөһерләп,Амбарымда саклыйм түгелме?+
35 Үч алу һәм җәза бирү — минем эш,+Билгеләнгән вакытта аларның аяклары таяр,+Аларның бәла-каза көне якын бит,Аларны көткән нәрсәләр тиз килер“.
36 Йәһвә үз халкын хөкем итәр,+Ул аларның көче кимегәнен,Араларында ярдәмгә мохтаҗ һәм хәлсез кешеләрнең генә калганын күргәч,Үз хезмәтчеләрен кызганыр.+
37 Шунда ул әйтер: „Аларның илаһлары,+Сыену урыны булган кыялары кайда?
38 Корбаннарының маен* ашаган,Шәраб бүләкләренең шәрабын эчкән илаһлары кайда?+
Алар торып, сезгә ярдәм итсен.
Сезнең сыену урыныгыз булсын.
39 Хәзер исә минем Аллаһы икәнемне+Һәм миннән башка аллалар юк икәнен белегез.+
Мин һәлак итәм һәм терелтәм.+
Мин яралыйм+ һәм дәвалыйм,+Минем кулымнан беркем дә коткара алмый.+
40 Мин бит кулымны күккә күтәрәмҺәм: „Бу — мин мәңге яшәгән кебек хак“,— дип ант итәм.+
41 Ялтырап торган кылычымны үткенләп,Кулымны хөкем өчен әзерлим икән,+Мин дошманнарымнан үч алырмын+Һәм үземне нәфрәт итүчеләргә җәза бирермен.
42 Мин укларымны кан —Үлгәннәрнең һәм әсирләрнең канын эчертеп исертермен,
Ә кылычым ит,Дошман җитәкчеләренең башларын ашар“.
43 Милләтләр, аның халкы белән бергә куаныгыз,+Чөнки ул хезмәтчеләренең каны өчен үч алыр,+Дошманнарыннан үч кайтарыр+Һәм үз халкының җирен йолып алыр».*
44 Шулай итеп Муса Нун улы Һоша́й*+ белән килде дә бу җырның бар сүзләрен халыкка сөйләп бирде.+
45 Муса бар бу сүзләрне бөтен Исраилгә сөйләп бетергәннән соң,
46 аларга әйтте: «Бу Канунның бөтен сүзләрен улларыгызга җентекләп үтәргә өйрәтү өчен,+ мин бүген сезгә әйткән бар бу кисәтү сүзләрен күңелегезгә салыгыз.+
47 Бу сезнең өчен буш сүзләр түгел, алар — сезнең өчен тормыш,+ һәм алар ярдәмендә сез Үрдүнне кичеп, биләп алырга барган җирдә озак гомер итә алырсыз».
48 Йәһвә шул ук көнне Мусага болай диде:
49 «Әбаримдагы шушы тауга+ — Моа́б җирендә Әрихә́ каршындагы Нәбу́ тавына+ мен һәм мин исраиллеләргә биләмә итеп биргән Кәнга́н җиренә күз сал.+
50 Шуннан соң шул тауда, абыең Һарун Һор тавында үлеп+ үз халкына кушылган* кебек, үләрсең һәм үз халкыңа кушылырсың,
51 чөнки сез икегез дә Сыйн чүлендә Кадыштагы Мәрибә́ сулары+ янында исраиллеләр арасында миңа тугры булмадыгыз һәм Исраил халкы алдында мине изгеләндермәдегез.+
52 Син бу җирне ерактан күрерсең, әмма мин Исраил халкына биргән җиргә кермәссең».+
Искәрмәләр
^ Я, бәлки, «Кеше расаларын».
^ Ягъни Ягъкубны.
^ Сүзгә-сүз «Сарыклар мае».
^ Сүзгә-сүз «Бодайның бөер мае».
^ Яки «суы».
^ Мәгъ. «намуслы». Исраилнең хөрмәтле исеме.
^ Яки «ачуын чыгарды».
^ Яки «ачуын чыгарды».
^ Яки «көнчелегемне».
^ Яки «ачуымны чыгарды».
^ Я, бәлки, «киңәшкә чукрак».
^ Яки «Иң яхшы корбаннарын».
^ Яки «чистартыр».
^ Йошуаның элекке исеме, Һошайәһ исеменең кыска формасы. Мәгъ. «Йәһ коткарды».
^ Үлем турында шигъри тел белән әйтү.
