Лүк 17:1—37
17 Шуннан соң ул үз шәкертләренә болай диде: «Иманнан ваз кичәргә этәрүчеләр һичшиксез булачак. Әмма андыйларга кайгы!
2 Ул шушы кечкенәләрнең берсен иманнан ваз кичәргә этәргәнче, муенына тегермән ташы асып, диңгезгә ыргытсалар, аның өчен яхшырак булыр иде.+
3 Үз-үзегезне игътибар белән күзәтеп торыгыз. Кардәшең сиңа каршы гөнаһ кылса, аны шелтәлә+ һәм, тәүбә итсә, аны кичер.+
4 Ул көненә хәтта җиде тапкыр сиңа каршы гөнаһ кылса һәм җиде тапкыр яныңа килеп: „Тәүбә итәм“,— дисә, аны кичер».+
5 Шуннан соң рәсүлләр Хуҗабызга: «Безнең иманыбызны арттырчы»+,— диделәр.
6 Шунда ул аларга болай дип әйтте: «Иманыгыз горчица орлыгы хәтле генә булса да, сез бу тут агачына: „Тамырың белән чык та диңгезгә күчеп утыр!“ — дисәгез, ул сезне тыңлар иде.+
7 Кайсыгыз җир сукалап яки көтү көтеп кырдан кайткан үз хезмәтчесенә: „Кил монда тизрәк, табын янына утыр“,— дияр?
8 Әллә сез аңа: „Миңа кичке ашка берәр нәрсә әзерлә һәм, мин ашап-эчкәндә, билеңне буып, миңа хезмәт ит. Шуннан соң үзең ашап-эчәрсең“,— димәссезме?
9 Үзенә кушканнарны башкарып чыккан хезмәтчегә хуҗасы әллә рәхмәт әйтеп торырмы?
10 Сез дә үзегезгә кушылганның барысын да башкарып чыкканнан соң: „Без мактауга лаексыз хезмәтчеләр. Нәрсә эшләргә тиеш булсак, шуларны гына башкардык“+,— диегез».
11 Иерусалимга юл тотканда, ул Сама́рия белән Гәлилә́я арасыннан үтеп бара иде.
12 Бер авылга кергәндә, аны махау авырулы ун кеше күреп алды һәм аңардан читтәрәк тукталды.+
13 Алар көчле тавыш белән: «Гайсә, Остаз, безне кызган!» — дип кычкырдылар.
14 Аларны күргәч ул: «Барыгыз, руханиларга күренегез»+,— диде. Алар барган чакта савыктылар.+
15 Аларның берсе савыкканын күргәч, көчле тавыш белән Аллаһыны данлап кире килде
16 һәм, Гайсә алдына йөзтүбән капланып, аңа рәхмәт укый башлады. Ә ул кеше сама́рияле иде.+
17 Шунда Гайсә болай диде: «Савыктырылганнар унау иде түгелме? Тугызы кайда соң?
18 Аллаһыны данлар өчен бу чит милләт кешесеннән башка беркем дә кире килмәдемени?»
19 Шуннан соң Гайсә аңа: «Тор, юлыңда бул. Иманың сине савыктырды»+,— диде.
20 Бер көнне фарисейлар аңардан Аллаһы Патшалыгының киләчәк вакыты турында сорадылар.+ Ул аларга мондый җавап бирде: «Аллаһы Патшалыгының килүе кайберәүләр өчен ачык билгеле булмаячак,
21 һәм аның турында: „Менә ул монда!“ яки „Ул тегендә!“ — дип әйтмәячәкләр. Чөнки Аллаһы Патшалыгы сезнең арада».+
22 Шуннан соң ул үз шәкертләренә болай диде: «Шундый көннәр килер ки, сез Адәм Улы көннәренең берсен күрергә теләрсез, әмма күрмәссез.
23 Кешеләр сезгә: „Менә ул тегендә!“ яки: „Менә ул монда!“ — дияр. Чыкмагыз һәм алар артыннан бармагыз.+
24 Чөнки яшен күкнең бер читеннән икенче читенә чаклы яктырткан кебек, Адәм Улы+ белән дә үз көнендә шул ук рәвешчә булачак.+
25 Әмма башта ул күп газаплар чигәргә тиеш, һәм бу буын аны кире кагарга тиеш.+
26 Нух көннәрендә ничек булган булса,+ Адәм Улы көннәрендә дә шулай булачак:+
27 кешеләр ашаганнар, эчкәннәр, өйләнгәннәр һәм кияүгә чыкканнар. Нух көймәгә кергән көнгә кадәр шулай булган.+ Шуннан соң Туфан килеп барысын һәлак иткән.+
28 Лут көннәрендә дә шулай булган:+ кешеләр ашаганнар, эчкәннәр, сатып алганнар, сатканнар, утыртканнар, төзегәннәр.
29 Әмма Лут Сәдү́м шәһәреннән чыккан көнне күктән ут белән күкерт яңгыры яуган һәм аларның барысын һәлак иткән.+
30 Адәм Улы үзен кешеләргә ачкан көнне дә шулай булачак.+
31 Ул көнне өй түбәсендәге кеше, әйберләре өй эчендә калган булса, аларны алыр өчен төшмәсен, кырдагысы да өендәге әйберләрен алыр өчен кайтмасын.
32 Лут хатынын исегездә тотыгыз.+
33 Үз җанын саклап калырга тырышучы аны югалтыр, ә җанын югалтучы аны саклап калыр.+
34 Сезгә шуны әйтәм: ул төнне ике кеше бер ятакта булыр. Берсе алыныр, икенчесе калдырылыр.+
35 Ике хатын-кыз бер тегермәндә тартыр. Берсе алыныр, икенчесе калдырылыр».
36 *——
37 Шунда алар аңардан: «Хуҗабыз, бу кайда булыр?» — дип сорады. Ул аларга: «Мәет кайда булса, бөркетләр шунда җыелыр»+,— диде.
Искәрмәләр
^ А3 кушымт. к.
