Марк 8:1—38

  • Гайсә 4 000 кешене тукландыра (1—9)

  • Билге сорыйлар (10—13)

  • Фарисейлар ачыткысы һәм Һируд ачыткысы (14—21)

  • Битсәидәдә сукырны савыктыру (22—26)

  • Петер: «Син — Мәсих»,— ди (27—30)

  • Гайсә үз үлеме турында алдан әйтә (31—33)

  • Чын шәкерт булу (34—38)

8  Шул көннәрдә кабат күп кеше җыелды һәм аларның ашарларына юк иде. Шунда Гайсә шәкертләрен чакырып, болай диде:  «Кешеләрне кызганам,+ чөнки алар инде өч көн минем янымда, ә ашарларына юк.+  Аларны ач килеш өйләренә кайтарып җибәрсәм, юлда хәлсезләнерләр, кайберләре ерактан килгән бит».  Ләкин шәкертләре: «Монда, шундый ерак урында, бу кешеләрне туендырыр өчен икмәкне кайдан табарга?» — дип җавап бирде.  Ул алардан: «Сездә ничә икмәк бар?» — дип сорады. Алар: «Җиде»,— диделәр.+  Шунда Гайсә халыкка җиргә утырырга кушты, ә үзе җиде икмәкне алды да, Аллаһыга рәхмәтләрен белдереп, аларны сындыргалады. Ул икмәкне халыкка таратыр өчен шәкертләренә бирде, һәм тегеләре тарата башлады.+  Аларның шулай ук берничә кечкенә балыгы да бар иде, һәм Гайсә, Аллаһыга рәхмәтләрен белдергәннән соң, аларны да таратырга кушты.  Барысы да туенгач, калган сыныкларны җыйдылар, һәм тулы җиде зур кәрзин булып чыкты.+  Анда исә 4 000 гә якын ир-ат бар иде. Шуннан соң Гайсә аларны кайтарып җибәрде. 10  Ә үзе шунда ук шәкертләре белән көймәгә утырды да Далмануфа́ җирләренә килде.+ 11  Анда аның янына фарисейлар җыелды һәм, аны сынар өчен, күктән билге сорап, аның белән бәхәсләшә башлады.+ 12  Шунда ул авыр сулап куйды да: «Ни өчен бу буын билге эзли?+ Сезгә хак сүз әйтәм: бу буынга бернинди билге бирелмәс»+,— диде. 13  Шуннан соң ул аларны калдырып, кабат көймәгә утырды да аръякка таба китте. 14  Ә аның шәкертләре үзләре белән икмәк алырга онытканнар иде, һәм көймәдә бер икмәктән башка бернинди ризык та юк иде.+ 15  Гайсә аларны кисәтеп: «Сак булыгыз, фарисейлар ачыткысыннан һәм Һиру́д ачыткысыннан сакланыгыз»+,— дип турыдан-туры әйтте. 16  Шунда шәкертләр бер-берсен икмәк алмауда гаепли башлады. 17  Моны ишетеп, ул аларга болай диде: «Ни өчен сез бер-берегезне икмәк алмауда гаеплисез? Әле дә аңламыйсызмыни, әле дә төшенмисезмени? Йөрәкләрегез әле дә аңларлык хәлдә түгелмени? 18  „Күзләрегез булып та, күрмисезме? Колакларыгыз булып та, ишетмисезме?“ 19  Мин биш икмәкне+ 5 000 ир кешегә сындырып биргәч, сыныклар белән тулы ничә кәрзин җыйганыгызны хәтерлисезме?» Алар: «Унике»+,— дип җавап бирделәр. 20  «Ә җиде икмәкне 4 000 ир-атка сындырып биргәч, сыныклар белән тулы күпме зур кәрзин җыйдыгыз?» Алар: «Җиде»+,— диделәр. 21  Шунда Гайсә аларга: «Сез һаман да моның мәгънәсен аңламыйсызмыни?» — диде. 22  Алар Битсәи́дәгә барып җиткәч, кешеләр аның янына бер сукырны китерде һәм аңа кагылып алуын үтенде.+ 23  Гайсә сукырны кулыннан алып авылдан чыгарды. Ул аның күзләренә төкерде дә,+ өстенә кулларын куеп: «Берәр нәрсә күрәсеңме?» — дип сорады. 24  Теге кеше тирә-якка карап: «Кешеләрне күрәм, ләкин алар йөри торган агачларга охшаш»,— диде. 25  Гайсә аның күзләренә кабат кулларын куйды. Шунда теге кеше сәламәтләнде һәм барысын да ачык күрә башлады. 26  Гайсә аңа: «Авылга гына кермә»,— диде дә өенә кайтарып җибәрде. 27  Шуннан соң Гайсә һәм аның шәкертләре Филипи́я Кайса́риясе тирәсендәге авылларга китте. Юлда барганда, ул үз шәкертләренә: «Кешеләр мине кемгә саный, нәрсә сөйли?» — дип, аларга сораулар бирә башлады.+ 28  Алар аңа: «Берәүләр — Чумдыручы Яхъя,+ икенчеләре — Ильяс,+ ә башкалары — пәйгамбәрләрнең берсе дип саный»,— диделәр. 29  Шунда ул алардан: «Ә сез, сез мине кем дип саныйсыз?» — дип сорады. «Син — Мәсих»+,— дип җавап бирде Пете́р. 30  Әмма Гайсә аларга үзе хакында беркемгә дә сөйләмәскә кушты.+ 31  Шуннан соң ул аларны, Адәм Улына күп газап чигәргә туры киләчәк, өлкәннәр, өлкән руханилар һәм канунчылар аны кире кагачак, аны үтерәчәкләр,+ һәм ул өч көннән соң терелеп торачак,+ дип өйрәтә башлады. 32  Ул бу хакта турыдан-туры сөйләде. Әмма Петер аны читкәрәк чакырып, шелтәләргә тотынды.+ 33  Гайсә борылып шәкертләренә карады да, Петерне шелтәләп: «Кит янымнан, Шайтан! Чөнки синдә Аллаһы уйлары түгел, ә кеше уйлары»,— диде.+ 34  Шунда ул, үзе янына халыкны һәм шәкертләрен чакырып, болай диде: «Минем артымнан барырга теләүче үз-үзеннән баш тартсын, үзенең җәфалану баганасын* алып, миңа өзлексез ияреп барсын.+ 35  Үз җанын саклап калырга теләүче аны югалтыр, ә җанын минем хакка һәм яхшы хәбәр хакына югалтучы аны коткарыр.+ 36  Чыннан да, кеше бөтен дөньяны үзенеке итеп тә, җанын югалтса, аңа ни файда?+ 37  Әйе, кеше үзендә булган бар нәрсәсен бирсә дә, җанын саклап кала алырмы?+ 38  Берәрсе бу зиначы* һәм гөнаһлы буын алдында миннән һәм минем сүзләремнән оялса, Адәм Улы да изге фәрештәләре белән Атасының данында килгәч,+ шул кешедән оялачак».+

Искәрмәләр

Яки «тугры булмаган».