Җырларның җыры 7:1—13
7 «Сандал кигән төз аякларың шундый матур,И гыйззәтле* кыз!
Нәзакәтле аякларың һөнәрче куллары ясаганЗатлы бизәкләр сыман.
2 Кендегең синең касәдәй түгәрәк,Тәмләтелгән шәраб анда һич бетмәсен иде.
Эчең лаләләр белән уратылганБодай өеме шикелле.
3 Ике күкрәгең газәлнең ике баласы,Игезәк баласы күк.+
4 Муеның+ фил сөягеннән ясалган манара төсле,+Күзләрең+ Батрабби́м капкасы янындагыХишбу́н+ суларыдай.
Борының Дәмәшекъкә карап торганЛива́н манарасы кебек.
5 Башың синең, әйтерсең лә, Карми́л тавы,+Чәч бөдрәләрең+ кызгылт-шәмәхә йон шикелле.+
Таралып төшкән чәчләрең патшаны әсир итте.
6 Әй сөйгән кызкаем,Бөтен хозурлы нәрсәләрдән дә матуррак, күркәмрәк син!
7 Синең буй-сының финик пальмасыдай,Күкрәкләрең финик тәлгәшләредәй.+
8 Мин үземә: „Финик пальмасына менеп,Аның тәлгәшләрен өзеп алыйм“,— дидем.
Күкрәкләрең йөзем тәлгәшләредәй,Сулышың алманың хуш исе кебек,
9 Ә иреннәрең* иң яхшы шәрабтай булсын».
«Ул кадерле егетем өчен салмак кына аксын,Йокыга талганнарның иреннәрен йомшак кына иркәләсен.
10 Мин — кадерлемнеке,+Аның күңеле миңа тартыла.
11 Килче, кадерлем минем,Әйдә, кырларга чыгыйк,Кына үсемлекләре арасына ышыкланыйк.+
12 Иртә торып йөзем бакчасына барыйк,Карап килик: йөзем агачлары үсентеләр җибәрмәгәнме икән?*
Агачлар чәчәк атмаганмы икән?+
Анар агачлары чәчәкләнмәгәнме икән?+
Шунда мин сиңа иркә-назларымны бүләк итәрмен.+
13 Мандрагораларның*+ хуш исе аңкып тора,Ишекләребез алдында төрле-төрле тәмле җимешләр бар:+
Яңалары да, искеләре дә.
И кадерлем, мин аларны синең өчен сакладым.
Искәрмәләр
^ Яки «ихтирамга лаеклы».
^ Сүзгә-сүз «аңкавың».
^ Яки «бөреләнмәгәнме икән?».
^ Пасленчалар семьялыгыннан җимеш бирә торган үлән үсемлек.
