Икенче Елъязма 1:1—17
1 Давыт улы Сөләйманның хакимлеге ныгыганнан-ныгый барды. Аллаһысы Йәһвә, аның белән булып, аны гаять бөек итте.+
2 Сөләйман патша Исраилнең бөтен меңбашларын һәм йөзбашларын, шулай ук хөкемчеләрне, Исраилнең бөтен башлыкларын, нәсел башлыкларын чакыртты.
3 Шуннан соң Сөләйман җыелган бөтен халык белән Гибонга+ китте, чөнки анда Йәһвә хезмәтчесе Муса чүлдә ясаган, Аллаһының очрашу чатыры тора иде.
4 Моңарчы исә Давыт Аллаһының килешүе сандыгын Кырья́т-йәримнән+ алып, үзе әзерләп куйган урынга китергән иде. Ул килешү сандыгы өчен Иерусалимда чатыр корган иде.+
5 Хур улы Урийның улы Бисәли́л+ ясаган бакыр мәзбәх*+ Йәһвәнең изге чатыры алдында торды. Сөләйман һәм бөтен җыелыш, дога кылыр өчен,* шунда йөри иде.
6 Сөләйман Йәһвә хозурында, очрашу чатыры янында торган бакыр мәзбәхтә+ 1 000 баш малны яндыру корбаны итеп китерде.
7 Шул ук төнне Аллаһы Сөләйманга төшендә күренеп, аңа: «Сора, сиңа нәрсә бирим?» — диде.+
8 Шунда Сөләйман Аллаһыга болай диде: «Син үз хезмәтчең әтием Давытка бөек тугры мәхәббәтеңне күрсәттең+ һәм мине аның урынына патша итеп куйдың.+
9 Йәһвә Аллаһым, әтием Давытка биргән вәгъдәң чынга ашсын иде,+ чөнки син мине тузан бөртекләредәй санап бетергесез күп халык+ өстеннән патша итеп куйдың.
10 Бу халык белән уңышлы җитәкчелек итәр өчен, миңа зирәклек һәм белем бирче,+ югыйсә мин бу зур халкыңны ничек хөкем итә алырмын?»+
11 Аллаһы Сөләйманга болай диде: «Күңелеңдә нәкъ моны теләп, син үзеңә байлык та, муллык та, дан-шөһрәт тә, шулай ук дошманнарыңның үлемен дә, үзеңә озын гомер дә сорамадың. Син, үзем билгеләгән патша буларак, халкымны хөкем итәр өчен зирәклек белән белем сорадың.+
12 Шуның өчен сиңа зирәклек һәм белем бирелер. Өстәвенә, мин сиңа моңарчы бер патшада да булмаган һәм синнән соң да бер патшада да булмаячак байлык та, муллык та, дан-шөһрәт тә бирермен».+
13 Аннары Сөләйман Гибондагы биеклектән,+ очрашу чатырыннан Иерусалимга кайтты һәм Исраи́л өстеннән патшалык итүен дәвам итте.
14 Сөләйман сугыш арбалары һәм атлар* санын арттыра барды. Аның 1 400 сугыш арбасы һәм 12 000 аты* бар иде.+ Ул аларны арбалар өчен билгеләнгән шәһәрләрдә+ һәм үзенә якын җирдә, Иерусалимда тотты.+
15 Патшаның идарәсе вакытында Иерусалимда көмеш белән алтын — таштай,+ ә эрбет агачы Шәфелдә үскән сикомор агачыдай күп иде.+
16 Атларны Сөләйманга Мисырдан китерәләр иде,+ һәм патшаның сәүдәгәрләре ат көтүләрен* бер бәягә сатып ала иде.+
17 Мисырдан сатып алынган һәрбер сугыш арбасы 600 шәкыл көмеш тора иде, ә бер атның бәясе 150 шәкыл көмеш иде. Аларны, үз чиратында, хитлеләрнең бөтен патшаларына һәм Су́рия патшаларына сата иделәр.
Искәрмәләр
^ Яки «Аллаһыдан сорар өчен».
^ Яки «җайдаклар».
^ Яки «җайдагы».
^ Я, бәлки, «Мисырдан һәм Кыйдан китерәләр иде, һәм патшаның сәүдәгәрләре аларны Кыйдан». «Кый», күрәсең, Киликиягә карый.
