2 Ишмуил 21:1—22

  • Гибонлылар Шаул йортыннан үч ала (1—14)

  • Филистилеләргә каршы сугышлар (15—22)

21  Давыт көннәрендә өч ел рәттән ачлык булды.+ Шунда Давыт бу турыда Йәһвәдән сорады, һәм Йәһвә аңа: «Шау́л гибонлыларны үлемгә дучар иткәнгә күрә, ул һәм аның йорты кан коюда гаепле»+,— дип әйтте.  Шулчак патша гибонлыларны+ чакыртып, алар белән сөйләште. (Гибонлылар исә исраиллеләр түгел, ә аморлыларның+ калдыгы иде. Исраиллеләр аларны юк итмәскә ант иткән иде,+ ләкин Шаул аларны кырып бетерергә теләде, чөнки ул Исраи́л белән Яһүдкә карата милли хис-тойгылар белән сугарылган иде.)  Давыт гибонлылардан: «Сез Йәһвәнең мирасын фатихаласын өчен, сезнең өчен нәрсә эшлим һәм гаепне ничек йолыйм?» — дип сорады.  Гибонлылар аңа: «Безгә Шаулдан һәм аның йортыннан көмеш тә, алтын да кирәк түгел.+ Шул ук вакыт безнең бер Исраил кешесен дә үтерергә хакыбыз юк»,— дип җавап бирделәр. Моңа Давыт: «Нәрсә әйтсәгез, шуны эшләрмен»,— диде.  Алар патшага болай диде: «Безне үтереп, бөтен Исраил җиреннән кырып бетермәкче булган кешенең+  җиде улын безнең кулыбызга тапшырсыннар. Без аларның үле гәүдәләрен Йәһвәнең сайланган+ патшасы Шаул Гибәсендә+ Йәһвә алдында асып куярбыз».+ Шунда патша: «Ярар, мин аларны сезгә тапшырырмын»,— диде.  Әмма Давыт һәм Шаулның улы Йонафа́н Йәһвә алдында бер-берсенә ант биргәнгә,+ Давыт патша Шаулның улы Йонафан улы Мәфибәшиткә+ мәрхәмәт күрсәтте.  Патша Ая́һ кызы Риспаның+ Шаулга табып биргән ике улы Әрмуни́ белән Мәфибәшитне һәм Шаул кызы Милхәләнең*+ микалалы Барзила́й улы Әдрәилгә+ табып биргән биш улын алып,  гибонлылар кулына тапшырды, һәм тегеләр аларның үле гәүдәләрен тау башында Йәһвә алдында асып куйдылар.+ Аларның җидесе дә бергә үлде. Аларны урак өсте вакытының беренче көннәрендә, арпа уру башланганда үтерделәр. 10  Аяһ кызы Риспа́+ матәм киеме алып, аны кыяга җәеп салды һәм урак өсте башланганнан алып күктән яңгыр коеп ява башлаганчыга кадәр шунда калды. Көндез ул кошларга мәетләр өстенә утырырга бирмәде, ә төнлә кыргый хайваннарны аларга якын китермәде. 11  Давытка Шаул җариясе Аяһ кызы Риспаның нәрсә эшләгәнен сөйләп бирделәр. 12  Шунда Давыт, барып, Ябе́ш-гила́д+ җитәкчеләреннән* Шаул белән улы Йонафанның сөякләрен алды. (Шаул Гилбуада үтерелгәннән соң, улы белән аның мәетләрен филистилеләр Бәйтша́н мәйданында асып куйганнар иде, ә Ябеш-гилад кешеләре мәетләрне шуннан урлап алып киткәннәр иде.)+ 13  Ул аннан Шаул белән улы Йонафанның сөякләрен китерде. Шулай ук асып куелган кешеләрнең сөякләрен дә җыеп алдылар.+ 14  Аннары Шаулның һәм улы Йонафанның сөякләрен, Биньями́н җирендәге Зила́+ шәһәренә илтеп, атасы Киш+ җирләнгән кабергә салдылар. Патша кушканнарның барысы да башкарылганнан соң, Аллаһы җир турындагы ялваруларны ишетте.+ 15  Бер көнне филистилеләр белән Исраил арасында янә сугыш чыкты.+ Шунда Давыт һәм аның хезмәтчеләре, барып, филистилеләр белән сугышты, һәм Давыт арып хәлдән тайды. 16  Рефалылар+ токымыннан булган, кулына 300 шәкыл* авырлыктагы бакыр сөңге тоткан,+ яңа кылыч белән коралланган Ишбибәнү́т исемле берәү Давытны үтерергә ниятләде. 17  Шул вакытта Сәруя́ улы Абиша́й+ аңа ярдәмгә ашыкты+ һәм филистилегә һөҗүм итеп, аның үзен үтерде. Шунда Давытның кешеләре аңа: «Исраил яктырткычы сүнмәсен өчен,+ син бүтән безнең белән сугышка бармаячаксың!»+ — диделәр. 18  Аннан соң Гобта кабат филистилеләр белән сугыш башланды.+ Шул вакытта хушалы Сибха́й+ рефалылар+ токымыннан булган Сафины үтерде. 19  Гобта филистилеләр белән яңадан сугыш купты,+ һәм бәйтлеһемле Яриәрки́м улы Илхана́н гефлы Голиатны үтерде. Филистиленең сөңгесенең сабы күшә баганасы* кебек иде.+ 20  Аннары Гефта сугыш чыкты. Анда гаять зур бер кеше бар иде. Аның һәр кулында һәм һәр аягында алтышар бармак иде — барлыгы 24 бармак. Ул да рефалылар токымыннан иде.+ 21  Ул Исраилдән мыскыллап көлгәнгә,+ Давытның абыйсы Шимгыйның+ улы Йонафан аны үтерде. 22  Болар дүртесе дә Гефтагы рефалылар токымнары иде. Алар Давыт кулыннан һәм аның хезмәтчеләре кулыннан һәлак булдылар.+

Искәрмәләр

Я, бәлки, «Мәйрәпнең».
Я, бәлки, «җир хуҗаларыннан».
Як. 3,42 кг. Ә14 кушымт. к.
Ягъни туку станогындагы вал.