Мәсихче Грек Язмаларында искә алынган, тоткынлыктагы хәлгә охшаш, кимсетелгән халәт. Нух көннәрендә тыңламаучан булып киткән фәрештәләр нәкъ шундый халәттә кала бирә. 2 Петер 2:4 тә кулланылган тартаро́о («Тартарга ташлау») фигыле «гөнаһ кылган фәрештәләр» мәҗүсиләрнең мифологик Тартарга (ягъни кече илаһлар өчен билгеләнгән җир астындагы зинданга һәм караңгы урынга) ташланган дигәнне аңлатмый. Бу сүз, беренчедән, Аллаһының шул фәрештәләрне күктәге дәрәҗәле урыннарыннан төшергәнен һәм, икенчедән, аларның акылларын дөм караңгылык басканга, алар Аның якты ниятләрен аңлый алмаганын күрсәтә. Изге Язмалардан күренгәнчә, караңгылык шулай ук алар һәм җитәкчеләре Шайтан Иблис мәңгегә юк ителәчәк икәнен аңлата. Шулай итеп, Тартар фетнәчел фәрештәләрнең түбән һәм кимсетелгән халәтләрен сурәтли. Тартар һәм Ачылыш 20:1—3 тә әйтелгән «упкын» бу төрле нәрсәләр.