СЕН өлгеш, катап дирлип келген дижик сен — чүү деп бодаар сен, аваң канчап баар турган ирги? Ол хемчээл чок аас-кежиктиг апаар турган боор! Ынчалза-даа өлген кижи катап дирлип болур бе? Ындыг таварылга кажан-бир болган бе?

Чурукта эр биле херээжен кижини, база бичии оолду көрүп тур сен. Ол эр кижи — медээчи Илия́-дыр. А херээжен кижи — Сарепта хоорай чурттуг дулгуяк, а бичии оол — ооң оглу-дур. Бир катап оол аарый берген. Ол баксырап-ла, баксырап-ла тургаш, өлүп калган. Ынчан Илия́: ‘Оолду меңээ берем’,— деп, авазындан дилээн.

Илия́ оолду кырында өрээлче аппаргаш, ону орун кырынче салып каан. Оон мөргүп чугаалаан: ‘Иегова, оол дирлип кээр кылдыр, кылып көрем!’ Бичии оол тынып эгелээн! Ынчан Илия́ ону дедир авазынче аппаргаш: ‘Көр даан, оглуң дириг!’ — деп өөрүп чугаалаан. Ынчангаш оолдуң авазы ындыг аас-кежиктиг-дир.

Иегованың өске улуг медээчизиниң адын Елисе́й дээр. Ол Илия́га дузалажып турар. Ынчалза-даа элээн үе эрткенде Иегова Елисе́йни таварыштыр база хуулгаазыннарны кылган. Бир хүн Елисе́й Сонам деп хоорайже чорупкан — ында бир херээжен аңаа хөй эки чүүлдер кылган. Сөөлүнде ол херээжен кижи оол божупкан.

Оол шору өзүп келгеш, бир катап шөлде адазынче чорупкан. Оон хенертен: ‘Мээң бажым аарып тур!’ — деп кышкырган. Кажан ону бажыңынче эккээрге, ол өлүп калган. Авазынга ол кайы-хире ажыг-шүжүг-дүр! Ол дораан-на Елисе́йже чорупкан.

Елисе́й ооң бажыңынче келгеш, өлген бичии оол чыдар өрээлче кире берген. Ол Иеговага мөргээш, оолдуң мага-бодунуң кырынче чыдып алган. Удаваанда оолдуң мага-боду чылыга берген, ынчангаш ол чеди катап азырыпкан. Авазы кирип келгеш, оглун дириг деп көргеш, дыка-ла аас-кежиктиг болган!

Шупту үе дургузунда дыка хөй кижилер өлген. Ол чүүл оларның өг-бүлелеринге болгаш өңнүктеринге аажок улуг аарышкыны чедирген. Кижилер өлген улусту диргизип шыдавас. Ынчалза-даа ону Иегова кылып шыдаар. Сая-сая өлген кижилерни чуртталгаже ол канчаар эгидиптерин сөөлүнде билип алыр бис.