ДАВИ́Д Голиа́фты өлүрүп кааптарга, шеригниң кол даргазы Авени́р ону Сау́лга эккелген. Дави́д Сау́лга дыка таарышкан. Ол ону бодунуң шерииниң бир даргазы кылып алган, ол ышкаш хаан бажыңынга чурттап арттырып алган.

Соонда, филисти́мчилер-биле дайындан шериглер чанып орда, херээженнер: ‘Сау́л муңнарны өлүрген, а Дави́д — он-он муңнарны’,— деп ырлажып турган. Дави́дке оон хөй хүндүткел көргүзүп турары дээш, Сау́л адааргай берген. Ынчалза-даа Сау́лдуң оглу Ионафа́н аңаа адааргавайн турар. Дави́дтиң аңаа ынаа ышкаш, ол Дави́дке изиг ынакшылдыг. Ынчангаш олар бот-бодунга кезээ мөңгеде өңнүктер бооп артарын аазап турарлар.

Дави́д арфага дыка чараш ойнаар боорга, Сау́л ооң аялгазын аянзынар турган. Ынчалза-даа бир катап Сау́л адааргалдан дыка коргунчуг чүүл кылган. Дави́д арфага ойнап олурда: ‘Дави́дти ханага чыпшыр кадаптайн!’ — деп, Сау́л чугаалааш, чыданы алгаш октапкан. Ынчалза-даа Дави́д былдаптарга, чыда өскээр барган. Өске үеде Сау́л катап Дави́дче чыданы октапкан, ынчалза-даа чазыпкан. Дыка оваарымчалыг болур херек деп, ынчан Дави́д билип каан.

Сау́л чүнү аазаан ийик, сактыр-дыр сен бе? Голиа́фты өлүрүп каар кижиге, бодунуң уруун кадай кылдыр бээр дээн болгай. Сөөлүнде кээп Сау́л Дави́дке уруу Мелхоланы алыр сен деп чугаалаан, ынчалза-даа баштай ол 100 филисти́мчи дайзыннарны өлүрер ужурлуг сен дээн. Чүгле бодап көр даан! Херек кырында, филисти́мчилер Дави́дти өлүрүп каар деп, Сау́л идегеп турар. Ынчалза-даа олар ону өлүрбээн, ынчангаш Сау́л бодунуң уруун Дави́дке берипкен.

Дави́дти өлүрерин күзеп турарын, Ионафа́нга база шупту чалчаларынга Сау́л бир катап дыңнаткан. Ынчалза-даа Ионафа́н ачазындан дилээн: ‘Дави́дке хора чедирбейн көр. Ол сеңээ кандыг-даа багай чүве кылбаан. Харын-даа ол үргүлчү сеңээ дузалажып турган. Ол Голиа́фты өлүрерде чуртталгазын айыылга таварыштырып турду, сен ону көргеш, өөрүп турган болгай сен’.

Сау́л оглун дыңнап, Дави́дке кандыг-даа багай чүве кылбазын аазаан. Дави́дти дедир эккелген, ол биеэги ышкаш, Сау́лдуң бажыңынга бараалгап турар. Бир катап Дави́д ойнап олурда, Сау́л база катап Дави́дче чыданы октапкан. Дави́д былдаптарга, чыда ханага кадалы берген. Ол мырыңай үш дугаары-дыр! Дезер херек — деп, Дави́д билип каапкан!

Ол дүне Дави́д бажыңынче чорупкан. Ынчалза-даа Сау́л ону өлүрзүн дээш, ооң соондан элээн каш кижи чортупкан. Мелхола ачазының бодап алган чүүлүнүң дугайында билир. Ынчангаш ашаанга ол чугаалаан: ‘Бо дүне деспес болзуңза, даарта өлүр сен’. Ол дүне Мелхола Дави́дке соңга таварыштыр дезеринге дузалашкан. Сау́л ону тыппазын дээш, барык чеди чыл дургузунда бир черден, бир черже Дави́д чаштынар ужурга таварышкан.