1, 2. а) Биз немишкә «Қачанғичә?» дәп соришимиз мүмкин? ә) Немишкә Худаниң қедимдики садиқ хизмәтчилириниң үлгиси бизгә тәсәлли бериду?

«ҚАЧАНҒИЧӘ?» Бу соални Йәһваға садақәтмәнлик билән хизмәт қилған Йәшая вә Һабаккук пәйғәмбәрләр қойған (Йәшая 6:11; Һабаккук 1:2). Давут падиша Зәбур китавиниң 13-бабини язғанда, буниңға охшаш соални төрт қетим қойған (Зәбур 13:1, 2). Әйса Мәсиһму етиқатсизларниң арисида болғанда, «Силәр билән йәнә қанчилик болумән, һә?»— дәп сориған (Мәтта 17:17). Бүгүнки күндә биздиму шуниңға охшаш соал пәйда болидиғанду.

² Буниңға немә сәвәп болуши мүмкин? Бәлким, биз қандақту бир адаләтсизликкә учриғандимиз. Кесәл яки қерилиқниң аччиқ азавиму буниңға сәвәп болуши мүмкин. Йә болмиса, «адәттин ташқири қийин вақитларда» һаят кәчүрүватқанлиқтин, пат-пат бесим  астида болидиғандимиз (Тимотийға 2-хәт 3:1). Яки әтрапимиздики адәмләрниң натоғра көзқариши бизни һарғузуп, көңлүмизни қалдуруши еһтимал. Мәзкүр соални қоюшимизниң сәвәви немә болушидин қәтъийнәзәр, өз вақтида мундақ сориған қедимдики садиқ хизмәтчилирини Йәһваниң әйиплимигәнлиги бизгә тәсәлли бериду.

3. Қийин әһвалға дуч кәлгәндә, бизгә немә ярдәм бериду?

³ Чидашқа қийин әһвал болса, бизгә немә ярдәм бериду? Әйсаниң қериндиши Яқуп муқәддәс роһниң ярдими билән: «Қериндашлирим, Һакимдаримизниң һазирлинишиғичә чидамлиқ көрситиңлар» (Яқуп 5:7). Ундақта, һәрқайсимизға сәвир-тақәтлик болуш керәк. Сәвир-тақәт дегән немә вә бу гөзәл пәзиләтни қандақ көрситәләймиз?

4, 5. а) Сәвир-тақәт дегән немә вә биз қандақларчә чидамлиқ болалаймиз? ә) Яқуп чидамлиқ болушни мисал билән қандақ чүшәндүрди? (Мақалиниң бешидики рәсимгә қараң.)

⁴ Муқәддәс китапта йезилғандәк, сәвир-тақәт — муқәддәс роһниң бир мевиси. Худаниң ярдимисиз намукәммәл адәмләр бәк қийин әһвалда бу хисләтни көрситәлмәйду. Сәвирлик — Худадин кәлгән соға вә бу хисләтни көрсәткәндә, Йәһваға вә башқиларға болған меһир-муһәббитимизни ипадиләймиз. Амма чидамсиз болсақ, аримиздики меһир-муһәббәт совуп кетиду (Коринтлиқларға 1-хәт 13:4; Галатилиқларға 5:22). Шуниң билән, сәвир-тақәт қийин вәзийәтләрдә иҗабий көзқараш сақлап, чидамлиқ болушни билдүриду (Колосилиқларға 1:11; Яқуп 1:3, 4). Бешимизға күн чүшкәндә, бу хисләт Йәһваға болған садақәтмәнликни сақлашқа ярдәм бериду. Шуниң билән, бизгә қарши гуна қилинғанда, өч елиштин сақлайду. Муқәддәс китап бизни тәйярлиқ билән күтүшкә үндәйду. Бу муһим савақни Яқуп 5:7, 8дин (оқуң) билимиз.

⁵ Немишкә Йәһваниң вәдилирини орунлайдиған чағни күтүшкә тәйяр болушимиз керәк? Әлчи Яқуп бизниң әһвалимизни деханниңки билән селиштурған. Гәрчә дехан һосулни өстүрүш үчүн тәр төкүп ишлисиму, у һава-райини яки өсүмлүкниң өсүшини башқуралмайду. Униңға «йәрниң есил мевисини» чидамлиқ билән күтүш һаҗәт. (Марк 13:32, 33; Әлчиләр 1:7). Деханға охшаш бизму сәвир-тақәт билән күтишимиз керәк.

6. Мика пәйғәмбәрдин қандақ үлгә алсақ болиду?

⁶ Мика пәйғәмбәр дәл бизниң күнлиримиздикидәк қийин вәзийәтләргә дуч кәлгән. У Ахаз падиша һөкүмранлиқ қилғанда яшиған. Ахаз наһайити рәзил падиша болған. Нәтиҗидә, хәлиқ интайин бузулған еди. Вәзийәтниң яман болғанлиғи шуки, Муқәддәс китапта уларниң «икки қоли рәзилликкә тәйярланғанлиғи» йезилған (Мика 7:1—3ни оқуң.) Мика бу әһвални һеч өзгәртәлмәйдиғанлиғини чүшәнгән. Шу чағда у немә қилалатти? У мундақ дәйду: «Мән болсам, Пәрвәрдигарға қарап үмүт бағлаймән, ниҗатимни бәргүчи Худани күтимән, мениң Худайим мени  аңлайду»,— дегән (Мика 7:7). Мика пәйғәмбәрдин үлгә елип, бизму чидамлиқ билән Йәһвани күтишимиз керәк.

7. Немишкә биздин Йәһваниң өз вәдилирини әмәлгә ашуридиған вақтини күтүштин көпирәк нәрсә тәләп қилиниду?

⁷ Мика пәйғәмбәрниңкидәк ишәнчимиз болса, биз Йәһвани күтүшкә ихласмән болимиз. Бизниң вәзийитимиз өлүм җазасини сақлаватқан мәхбусниң вәзийитигә охшимайду. У шу күнни күтүшкә мәҗбур, бирақ униң тақәтсизлик билән күтмәйдиғанлиғи айдиң ениқ. Амма бизниң вәзийитимиз тамамән башқичә! Биз Йәһвани тәшналиқ билән күтимиз, чүнки униң өз вақтида мәңгү һаят соға қилимән дегән вәдисини әмәлгә ашуридиғанлиғини билимиз. Һә, биз «ахириғичә туруп қелишқа һәм хурсәнлик билән узақ сәвирчан» болуп күтимиз (Колосилиқларға 1:11, 12). Шу күткән чағда, Йәһва Худа немишкә кечикиватиду дәп наразилиқ билдүрүштин пәхәс болимиз. Әгәр наразилиқ билдүридиған болсақ, униң мақуллишидин айрилимиз (Колосилиқларға 3:12).

8. Қедимда яшиған садиқ адәмләрдин қандақ савақ алимиз?

⁸ Күтүшкә тәйяр болушимизға немә ярдәм берәләйду? Йәһваниң вәдилириниң орунлишини чидамлиқ күткән қедимдики садиқ әрләр билән аялларниң үлгилири һәққидә ойлансақ болиду (Римлиқларға 15:4). Уларниң қанчилик узун сақлашқа тоғра  кәлгини, немишкә күтүшкә ихласмән болғанлиғи вә сәвир-тақити үчүн Йәһваниң уларға қандақ бәрикәт бәргәнлиги тоғрисида мулаһизә қилсиңиз болиду.

9, 10. Ибраһим билән Сарә Йәһва Худани қанчилик узун күткән?

⁹ Ибраһим билән Сарәниң мисалини қараштурайли. Улар «етиқати һәм чидамлиғи билән вәдиләргә мирасхор болған». Муқәддәс китапта ейтилғандәк, «Ибраһим чидамлиқ көрсәткәндин кейин» Йәһва униңға бәрикәт төкүдиғанлиғини вә униңдин чоң бир хәлиқниң пәйда болидиғанлиғини вәдә қилған (Ибранийларға 6:12, 15). Немишкә Ибраһимға сәвир-тақәт һаҗәт болған? Сәвәви Худаниң вәдиси орунлинидиған вақитқичә бир аз вақит өтүши керәк еди. Б.м.и. 1943-жилниң 14-нисан күнидә Ибраһим билән Сарә вә уларниң өй-ичидикилириниң һәммиси Фират дәриясидин өтүп, Вәдә қилинған зәмингә кирди. Лекин Ибраһимға оғли Исһақ дунияға кәлгичә 25 жил, нәврилири Әсав билән Яқуп туғулғичә йәнә 60 жил күтүшкә тоғра кәлгән (Ибранийларға 11:9).

¹⁰ Ибраһим пәйғәмбәр Вәдә қилинған зәминниң қандақ қисмини алди? Муқәддәс китапта Йәһва Худаниң «униңға бу йәрдин һәтта бир ғерич кәңлигидә һечқандақ мираслиқ җай бәрмиди, лекин у йәрни униңға, униңдин кейин әвладиға, гәрчә у чағда униң пәрзәнтлири болмисиму, егә болушқа вәдә бәргәнлиги йезилған» (Әлчиләр 7:5). Ибраһим пәқәт 430 жилдин кейин Фират дәриясидин өтүп, униң әвлатлири шу зәминдә яшайдиған бир хәлиқкә айланди (Чиқиш 12:40—42; Галатилиқларға 3:17).

11. Немишкә Ибраһим күтүшкә тәйяр болған вә сәвир-тақәтлик болғанлиғи үчүн у қандақ бәрикәтләргә еришти?

¹¹ Ибраһим Йәһва Худаниң чоқум сөзидә туридиғанлиғини билгәчкә, уни күтүшкә тәйяр болған. У Йәһва Худаға ишәнгән (Ибранийларға 11:8—12ни оқуң). Ибраһим Худа бәргән вәдиләрниң һәммисини өз көзи билән көрмисиму, ихлас билән күткән. Амма Ибраһим йәрдики җәннәттә қайта яшаш үчүн тирилдүрүлгәндә, қанчилик хошал болидиғанлиғини бир тәсәввур қилип көрүңа. У Муқәддәс китаптин өзи вә аилисиниң һаяти һәққидә оқуғанда, һәйран қалидиғанду * (Изаһәткә қараң.). У өзиниң Худаниң вәдә қилинған Мәсиһкә тегишлик ирадисидә әһмийәтлик рольға егә болғанлиғини билгәндә, қанчилик бәхитлик болидиғанлиғини көз алдиңизға кәлтүрүң! Униң бу бәрикәтләрни күтүш әрзийдиған бир иш болди дәп ойлайдиғанлиғиға ишәнчимиз камил.

12, 13. Немишкә Йүсүпкә чидамлиқ болуш керәк еди вә у қандақларчә иҗабий көзқарашни сақлиған?

¹² Ибраһимниң чәвриси Йүсүпму чидамлиқ билән күтүшкә тәйяр болди. У вәһший адаләтсизликниң қурбини болди. Авал, у тәхминән 17 яшқа киргәндә, қериндашлири уни оғурлап, қуллуққа сетивәтти, кейин униңға ғоҗайининиң аялини зорлимақчи  болди дегән яла йепип, зинданға ташлиниду (Яритилиш 39:11—20; Зәбур 105:17, 18). Худаниң садиқ хизмәтчиси сүпитидә, бәрикәткә егә болушниң орниға, у җазаланған. Амма 13 жилдин кейин һәммиси өзгәрди. Йүсүп зиндандин азат қилинип, Мисирниң иккинчи әң жуқури әмәлдари болди (Яритилиш 41:14, 37—43; Әлчиләр 7:9, 10).

¹³ Мундақ адаләтсизлик түпәйлидин у ғәзәплинип кәттиму? Өзини Йәһва уни ташлап кәткәндәк һис қилдиму? Яқ. Йүсүп сәвир-тақәт билән күткән. Униңға немә ярдәм бәрди? Йәһваға болған ишәнч. Йүсүп Йәһваниң һәммини өзи башқуриватқанлиғини чүшәнгән. Бу униң қериндашлириға ейтқан мону сөзлиридин көриниду: «Қорқмаңлар, мән Худамидим? Силәр маңа қарши яман нийәт қилғандиңлар, лекин Худа өзүңлар һазир көрүватқандәк, көплигән кишиләрниң һаятини сақлап қелиш үчүн, буни яхшилиққа айландурди» (Яритилиш 50:19, 20). Йүсүп Йәһваниң бәрикәтлири һәқиқәтән күтүшкә лайиқ екәнлигини билгән.

14, 15. а) Немишкә Давутниң сәвир-тақити һәйран қалдуриду? ә) Давутқа чидамлиқ билән күтүшкә немә ярдәм бәргән?

¹⁴ Давут падишаму көп адаләтсизликкә учриған. Йәһва уни өсмүр вақтида Исраилниң падишаси сүпитидә майлиған. Лекин у һәтта өз қәбилисидә падиша болуп талланғанғичә 15 жил күтишигә тоғра кәлди (Самуилниң 2-язмиси 2:3, 4). Шу жиллар давамида у Шаул падишадин қечип, йошурунуп жүрүшкә мәҗбур болди, чүнки Шаул уни өлтүрмәкчи болған * (Изаһәткә қараң.). Шу сәвәптин униң өз өйиму болмиди. У ят дөләттә яшап, чөлдики өңкүрләрдә турған. Ахирида, Шаул урушта һалак болсиму, Давут пүткүл Исраил хәлқигә падиша болуш үчүн йәнә йәттә жил күткән (Самуилниң 2-язмиси 5:4, 5).

¹⁵ Давут немишкә сәвир-тақәт билән күтүшкә тәйяр болған? Буниң җававини у «Қачанғичә?» дәп төрт қетим сориған Зәбурниң 13-бабида язған. Давут мундақ дегән: «Мән болсам, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңгә өзүмни тапшурдум, жүригим Сениң ниҗатиңда шатлиниду, мән Пәрвәрдигарға нахша ейтимән, чүнки У маңа зор меһрибанлиқни көрсәтти» (Зәбур 13:5, 6). Давут Йәһваниң уни яхши көридиғанлиғини вә униңға садиқ болидиғанлиғини билгән. У Йәһваниң бурун өзигә қандақларчә ярдәм қолини бәргини һәққидә мулаһизә қилған һәм қийинчилиқлирини йоқ қилидиған вақтини тақәтсизлик билән күткән. Давут Йәһваниң бәрикәтлири  һәқиқәтән күтүшкә әрзидийғанлиғини чүшәнгән.

16, 17. Қандақларчә Йәһва Худа билән Әйса Мәсиһ күтүшкә тәйяр болушниң әң әҗайип үлгисини көрсәтти?

¹⁶ Йәһва бизни өзи қилишни халимайдиған нәрсиләрни қилишни соримайду. Униң өзи чидамлиқ билән күтүшниң әң улуқ үлгисини көрсәтти (Петрусниң 2-хети 3:9ни оқуң). Мәсилән, миңлиған жиллар бурун Ерәм беғида Шәйтан Йәһваға яла йепип, уни адаләтсиз дәп атиди. Шу сәвәптин Йәһва өз исминиң пүтүнләй муқәддәс қилинидиған чағни «сәвир-тақәт билән күтиду». Буниң нәтиҗисидә уни тақәтсизлик билән күтидиғанларниң һәммиси әҗайип бәрикәтләргә еришиду (Йәшая 30:18, изаһәт).

¹⁷ Әйса Мәсиһму күтүшкә тәйяр болған. У йәр йүзидә болғанда, та өлүмигичә садиқ болуп қалған. Миладимизниң 33-жили Әйса асманда қурбанлиғиниң һәққини Йәһваға бәрди. Лекин униңға 1914-жили һөкүмранлиғини башлайдиған вақитқичә күтүш һаҗәт болди (Әлчиләр 2:33—35; Ибранийларға 10:12, 13). Шундиму, Әйсаға миң жиллиқ һөкүмранлиғи пүткичә һәммә дүшмәнлириниң мәғлуп болидиған вақитни йәниму күтүш керәк (Коринтлиқларға 1-хәт 15:25). Бу растинла узун вақит. Шундақ болған һалдиму, Йәһваниң бәрикәтлири күтүшкә әрзийду!

18, 19. Чидамлиқ билән күтүшкә ихласмән болушқа бизгә немә ярдәм бериду?

¹⁸ Йәһва бизниң чидамлиқ көрситип күтүшкә тәйяр болғанлиғимизни халайду. Бу җәһәттә бизгә немә ярдәм берәләйду? Худадин муқәддәс роһни сорап, дуа қилиш керәк. Чүнки сәвир-тақәтни муқәддәс роһ арқилиқ риваҗландуридиғанлиғимиз есимизда (Әфәсликләргә 3:16; 6:18; Салоникилиқларға 1-хәт 5:17—19). Ундақта, Йәһвадин сәвир-тақәт билән ахирғичә чидашқа ялвуруп, ярдәм сораң!

¹⁹ Ибраһим пәйғәмбәргә, Йүсүпкә вә Давут падишаға Йәһваниң вәдилириниң әмәлгә ешишини чидамлиқ билән күтүшкә неминиң ярдәм бәргининиму әстин чиқармайли. Улар Йәһваға ишәнди вә униңға таянди. Шуниң билән өзлири һәққидә, арзулири һәққидә ойлимиған. Шу кишиләрниң қандақ бәрикәтләргә еришкәнлиги тоғрисида мулаһизә қилсақ, чидамлиқ вә күтүшкә ихласмән болимиз.

20. Биз немә қилишқа бәл бағлишимиз керәк?

²⁰ Бүгүнки таңда биз һаяттики қийинчилиқлар билән күришиватсақму, сәвир-тақәт билән күтүшкә бәл бағлидуқ. Бәзидә биз Йәһвадин: «Бу әһвал қачанғичә давамлишиду?»— дәп соришимиз мүмкин (Йәшая 6:11). Бирақ Худаниң муқәддәс роһиниң ярдими билән биз Йәрәмия пәйғәмбәргә тәқлит қилип, мону сөзлиригә қошулалаймиз: Йәһва «мениң несивәмдур, шуңа мән униңға үмүт бағлаймән» (Йәрәмияниң жиғиси 3:21, 24).