Мәзмунға өтүш

Мундәриҗигә өтүш

Мәрт инсанлар бәхитлик

Мәрт инсанлар бәхитлик

«Елиштин көрә бериш бәхитлигирәк» (ӘЛЧИЛӘР 20:35).

НАХШИЛАР: 153, 14

1. Йәһваниң мәртлигини немидин көрүвелишқа болиду?

 ЙӘҺВА ХУДА яритишни башлаштин авал ялғуз Өзила мәвҗут болған. Кейин У йәрдә вә асманда аң-сезими бар мәвҗудатларни яритишни қарар қилған. «Бәхитлик Худайимиз» Йәһва соғиларни беришни яхши көриду (Тимотийға 1-хәт 1:11; Яқуп 1:17). У бизниңму бәхитлик болушимизни халиғанлиқтин, бизни мәрт болушқа үгитиду (Римлиқларға 1:20).

2, 3. а) Мәрт болуш немә үчүн бизни бәхитлик қилиду? ә) Бу мақалидә немиләрни көрүп чиқимиз?

2 Худа инсанларни Өзигә охшитип яратқан (Яритилиш 1:27). Демәк, адәмләрдиму Худаға хас есил пәзиләтләр бар. Һәқиқий бәхиткә егә болуш вә Йәһваниң бәрикитигә еришиш үчүн, биз Уни үлгә қилишимиз керәк. Биз башқиларниң мәнпәитини көзләп, мәрт бәргүчи болушимиз лазим (Филипиликләргә 2:3, 4; Яқуп 1:5). Немә үчүн? Чүнки Йәһва бизни шундақ қилип яратқан. Биз намукәммәл болсақму, Йәһвани үлгә қилип мәрт болалаймиз.

3 Һазир биз Муқәддәс китапта мәрт яки сехий болуш һәққидә қандақ мисаллар барлиғини муһакимә қилимиз. Мәрт болуш немә үчүн Йәһвани хошал қилидиғанлиғини биливалимиз. Йәһва бизгә тапшурған ишни яхши орунлишимизға мәртлик қандақ ярдәм беридиғанлиғи вә мәрт болуш немә үчүн бәхит әкелидиғанлиғини үгинимиз. Һәмдә немә үчүн давамлиқ сехий болушимиз керәклигини көрүп чиқимиз.

МӘРТ БОЛСАҚ ЙӘҺВА ХОШАЛ БОЛИДУ

4, 5. Йәһва билән Әйса мәртликни қандақ көрсәткән вә немә үчүн биз улардин үлгә елишимиз керәк?

4 Йәһва бизниң Уни үлгә қилишимизни халайду, шуңа мәрт болсақ, У хошал болиду (Әфәсликләргә 5:1). Йәһва адәмзатниңму хошал болушини халайду. Буни Униң бизни әҗайип усулда яратқанлиғидин вә гөзәл йәрни бәрпа қилип, бизгә хошаллиқ беридиған нәрсиләргә толдурғанлиғидин билимиз (Зәбур 104:24; 139:13—16). Шуңа, биз башқиларни хошал қилишқа һәрикәт қилғанда, Йәһваға шан-шәрәп кәлтүримиз.

5 Биз мәртликниң мукәммәл үлгисини көрсәткән Әйсани үлгә қилимиз. У: «Инсан Оғлиму униңға хизмәт қилсун дәп кәлмиди, лекин өзи хизмәт қилип, көплири үчүн җенини төләмгә пида қилғили кәлди»,— дәп ейтқан (Мәтта 20:28). Әлчи Паул болса, мәсиһийләрни: «Мәсиһ Әйса ойлиғандәк, силәрму шундақ ойлаңлар... у өзини һәммә нәрсидин мәһрум қилип,... қулниң қияпитини қобул қилди»,— дәп үндигән еди (Филипиликләргә 2:5, 7). Шуниң үчүн өзүмиздин: «Мән Әйсани үлгә қилип, униң изиға техиму йеқин әгишип маңалаймәнму?»— дәп сорисақ болиду (Петрусниң 1-хети 2:21ни оқуң).

6. Әйса меһрибан самарийәлик һәққидики тәмсилни ейтқанда, қандақ тәлим бәргән? (Мақалиниң бешидики рәсимгә қараң.)

6 Йәһваниң вә Әйсаниң мукәммәл үлгисигә әгишип, адәмләргә көңүл бөлсәк вә уларға ярдәм бериш йоллирини издисәк, Униң көңлини хурсән қилимиз. Әйса меһрибан самарийәлик киши һәққидики тәмсилни ейтқанда, буниң муһимлиғини көрсәткән еди (Луқа 10:29—37ни оқуң). У әгәшкүчилиригә башқиларниң келип чиқишиға қаримастин, уларға ярдәм бериш керәклигини үгәткән. Әйса немә үчүн бу тәмсилни ейтқан? Сәвәви бир йәһудий киши униңдин: «Мениң йенимдики киши ким?»— дәп сориған. Йәһваниң қәлбини хуш қилиш үчүн, Әйса самарийәлик адәмни үлгә қилип, мәрт болуш керәклигини үгәткән еди.

7. Йәһваниң йоли бойичә иш тутуш әң яхши екәнлигигә ишинидиғанлиғимизни қандақ көрситимиз? Чүшәндүрүп бериң.

7 Сехий болушниң йәнә бир сәвәви Ерәм беғида йүз бәргән вақиә билән бағлиқ. Шәйтанниң ейтишичә, Адәм ата билән Һава ана Йәһваға қулақ салмай, өз мәнпәитини биринчи орунға қойса, бәхитлигирәк болалатти. Һава ана шәхсийәтчи болуп, Худаға охшаш болушни халиған. Адәм атиму шәхсийәтчи болуп, Йәһва Худани хурсән қилишқа қариғанда, өз аялиниң көңлини хуш қилишни бәкирәк халиған еди (Яритилиш 3:4—6). Буниң нәтиҗиси бәк ечинишлиқ болған. Әмәлийәттә, һечбир инсан шәхсийәтчи болуп, хошаллиқ тапалмайду. Лекин биз шәхсийәтчи болмай, мәрт болсақ, Йәһваниң йоли бойичә иш тутушниң әң яхши екәнлигигә ишинидиғанлиғимизни көрситимиз.

ХУДА ТАПШУРҒАН ИШНИ ҚИЛИҢ

8. Адәм ата билән Һава ана немә үчүн башқилар һәққидә ойлиши керәк еди?

8 Ерәм беғида пәқәт Адәм ата билән Һава ана иккисила болсиму, улар башқилар һәққидә ойлиши керәк еди. Йәһва уларға: «Әвлат көрүп көпийиңлар, йәр йүзини толдуруңлар»,— дәп тапшуруқ бәргән (Яритилиш 1:28). Тунҗа әр-аял Йәһва Худаға охшаш өз балилириниң бәхитлик келәчиги һәққидә ойлиши керәк еди. Шу чағда улар өз кәлгүси әвлатлири билән бирликтә чоң бир иш, йәни йәр йүзини җәннәткә айландуруш ишини қилалатти!

9. Йәрни җәннәткә айландуриватқинида, инсанлар немә үчүн хошал-хорамлиққа еришәтти?

9 Йәрни җәннәткә айландуруш вә Йәһваниң ирадисини орунлаш үчүн мукәммәл инсанлар Униң билән зич һәмкарлишиши керәк еди. Көз алдиңизға кәлтүрүң, бу иш кишини қанчилик қанаәт вә хошаллиққа ериштүрәләтти! Инсанлар шәхсийәтчи болмай, башқиларниң ғемини йегән болса, Йәһва уларни нурғун бәрикәтләргә ериштүргән болатти.

10, 11. Вәз қилиш вә шагиртларни тәйярлашқа немә ярдәм бериду?

10 Бүгүнки күндә Йәһва бизгә алаһидә ишни тапшурған. У вәз қилишимизни вә шагиртларни тәйярлишимизни халайду. Бу хизмәтни орунлашни халисақ, биз сәмимийлик билән башқиларға көңүл бөлүмиз. Мошу ишни пәқәт тоғра нийитимиз болғандила давамлаштуралаймиз, йәни Худаға вә адәмләргә болған меһир-муһәббәт бизни вәз қилишқа дәвәт қилиши керәк.

11 Биринчи әсирдә әлчи Паул өзини вә башқа мәсиһийләрни «Худаниң хизмәтдашлири» дәп атиған. Сәвәви улар вәз қилип, адәмләргә һәқиқәтни үгәткән (Коринтлиқларға 1-хәт 3:6, 9). Бизму «Худаниң хизмәтдашлири» болалаймиз. Буниң үчүн Худа тапшурған вәз ишини қилишқа вақтимизни, күчимизни вә пулимизни сехийлиқ билән чиқиримиз. Бу — биз үчүн чоң шан-шәрәп!

Башқиларниң һәқиқәтни билишигә ярдәм бериш хошаллиқ әкелиду (12-абзацқа қараң)

12, 13. Шагирт тәйярлаш иши қандақ бәрикәтләргә ериштүриду?

12 Адәмләр билән тәтқиқ дәрислирини өткүзидиған қериндашлар вақти билән күчини айимай вәз қилғанда вә шагиртларни тәйярлиғанда, хошаллиқ тапидиғанлиғини ейтқан. Муқәддәс китапни үгиниватқанлар Муқәддәс Язмилардики тәлимләрни чүшинип, һәқиқий етиқатни йетилдүргәндә вә һаятини өзгәртип, үгәнгәнлирини башқиларға ейтишни башлиғанда, хошаллиғимиз ичимизгә патмайду. Әйса вәз қилишқа әвәткән 70 шагирт хизмитидә яхши ишларни баштин өткүзүп, «хошал-хорам қайтип кәлгәндә», уму хурсән болған еди (Луқа 10:17—21).

13 Дунияниң җай-җайлиридики қериндашлар хуш хәвәр адәмләрниң һаятини яхши тәрәпкә өзгәртиватқанлиғини көргәндә, наһайити хошал болушиду. Мәсилән, той қилмиған Анна исимлиқ яш қериндишимиз Йәһваға көпирәк хизмәт қилишни халиған a (Изаһәткә қараң.). Шуңа, у шәрқий Европидики җакалиғучилар аз районға көчүп барған. У мундақ дәйду: «Бу йәрдә Муқәддәс китапни үгинишни халайдиған адәмләр нурғун вә мән буни бәкму яхши көримән. Хизмитимдин көп хошаллиқ тапимән. Хизмәт билән алдираш болғачқа, өз қийинчилиқлиримни ойлап әнсирәшкә вақтим йоқ. Чүнки мән үгәнгүчиләрниң қийинчилиқлири вә ғәм-әндишилири һәққидә ойлинимән. Мән уларни илһамландуруп, уларға әмәлий ярдәм беришкә тиришимән. Шундақ қилиш арқилиқ мән “елиштин көрә бериш бәхитлигирәк” екәнлигигә техиму чоңқур ишәнч қилдим» (Әлчиләр 20:35).

Адәмләр мәйли қандақ инкас қайтурсун, Йәһва чиқарған күчимизни қәдирләйду

14. Адәмләр сизни тиңшимисиму, вәз ишидин қандақ хошаллиқ тапалайсиз?

14 Адәмләргә вәз қилғанда улар бизни тиңшимисиму, бу ишимиздин хошаллиқ тапалаймиз, чүнки уларниң хуш хәвәрни аңлишиға пурсәт яритип беримиз. Бизгә тапшурулған вәзипә Әзәкиял пәйғәмбәрниңкигә охшайду. Йәһва униңға: «Сән улар тиңшисун, тиңшимисун Мениң сөзлиримни уларға йәткүз»,— дегән (Әзәкиял 2:7, КТ; Йәшая 43:10). Шуңа, адәмләр мәйли қандақ инкас қайтурсун, Йәһва чиқарған күчимизни қәдирләйду (Ибранийларға 6:10ни оқуң). Бир қериндишимиз өзиниң вәз хизмити һәққидә: «Биз хуш хәвәр уруғини теридуқ, суғардуқ һәмдә үмүт билән Йәһва уни өстүрсун дәп дуа қилдуқ»,— дегән (Коринтлиқларға 1-хәт 3:6).

Һәрбир өйгә кирип, адәмләрниң Худа Падишалиғи һәққидә хуш хәвәрни аңлишиға мүмкинчилик беримиз (14-абзацқа қараң)

БИЗ БӘХИТКӘ ҚАНДАҚ ЕРИШӘЛӘЙМИЗ?

15. Пәқәт башқилар миннәтдар болғандила сехий болушимиз керәкму? Чүшәндүрүп бериң.

15 Әйса бизниң мәрт болушимизни халайду, чүнки мәртлик бизни хошаллиққа ериштүриду. Мәрт болсақ, көп адәмләр бизгиму сехийлиқ көрситиду. Шуңа Әйса мундақ дегән: «Бериңлар, силәргиму берилиду. Силәрниң қойнуңларға чиңдалған һәм ешип-ташқан толуқ өлчәмни селип бериду. Чүнки қандақ өлчәм билән өлчисәңлар, силәргиму шундақ өлчәм билән өлчиниду» (Луқа 6:38). Әлвәттә, һәммә адәмләр биз көрсәткән сехийлиқ үчүн миннәтдарлиқ билдүрмәйду, шундақ болсиму сехий болушни давамлаштуруң. Ким билиду, бәлким бир қетим мәртлик билән қилған ишимиз көп мевиләрни әкеләр!

16. Биз кимләргә мәртлик көрситишимиз керәк вә немә үчүн?

16 Һәқиқий сехий адәмләр һәрдайим мәртлик қилиду. Улар һәргизму башқиларму маңа қайтурсекән дәп үмүт қилмайду. Әйса бу һәққидә мундақ дегән: «Зияпәт бәргәндә, гадайларни, накаларни, ақсақ-чолақларни, қарғуларни чақириң вә бәхитлик болисиз, чүнки улар сизгә һечнәрсә қайтуралмайду» (Луқа 14:13, 14). Муқәддәс китапта йәнә «Мәрт-мәрданә киши бәрикәтлиниду» вә «Намратниң әһвалиға чөккән киши бәхитлик!» дәп йезилған (Пәнд-нәсиһәтләр 22:9; Зәбур 41:1). Адәмләргә чин жүригимиздин ярдәм беришни халиғачқа, биз мәрт болушимиз керәк.

17. Биз мәртликни қандақ көрситәләймиз?

17 Әлчи Паул Әйсаниң «елиштин көрә бериш бәхитлигирәк» дегән сөзлирини нәқил кәлтүргәндә, пәқәт маддий нәрсиләр һәққидә ейтмиған. Биз адәмләргә Муқәддәс китаптин нәсиһәт вә әмәлий ярдәм бериш арқилиқму тәсәлли берәләймиз (Әлчиләр 20:31—35). Паул сөзлиридә вә ишлирида сехий болушниң муһимлиғини көрсәткән. Бизму уни үлгә қилип, вақтимиз, күчимиз, диққәт-етибаримиз вә сөйгү-муһәббитимизни айимай, сехий болушимиз керәк.

18. Тәтқиқатчилар мәрт болуш һәққидә немә ейтиду?

18 Инсанларниң жүрүш-турушини тәтқиқ қилидиған тәтқиқатчиларму башқиларға беришниң хошаллиқ әкелидиғанлиғини байқиған. Бир мақалидә йезилғандәк, адәмләр башқиларға яхшилиқ қилғанда өзини хошал-хорам һис қилидиғанлиғини ейтишқан. Тәтқиқатчиларниң ейтишичә, башқиларға ярдәм бәргәндә һаятимизниң мәхсити вә мәнаси болиду. Шуңлашқа, бәзи мутәхәссисләр тән сағламлиғи яхширақ вә хошаллиғирақ болуш үчүн җәмийәттә пидаий хизмәтләрни қилишқа тәклип бериду. Бу тәтқиқатларниң нәтиҗиси бизни һәйран қалдурмайду, чүнки көйүмчан Яратқучимиз Йәһва мәрт болуш бизни хошал қилидиғанлиғини ейтқан (Тимотийға 2-хәт 3:16, 17).

ДАВАМЛИҚ МӘРТ БОЛУҢ

19, 20. Сиз немә үчүн сехий болушни халайсиз?

19 Әтрапимиздики адәмләр пәқәт өз мәнпәитини көзлисә, сехийлиқ көрситиш қийин болиду. Бирақ Әйса әң муһим икки әмирни есимизгә салған: Йәһвани пүтүн жүригимиз, пүтүн җенимиз, пүтүн әқлимиз һәм пүтүн күчимиз билән сөйүш вә йеқинимизни өзүмиздәк сөйүш (Марк 12:28—31). Бу мақалидә үгәнгинимиздәк, Йәһвани сөйидиған адәмләр Уни үлгә қилиду. Йәһва вә Әйса һәр иккилиси мәртликни көрситиду. Улар бизниму мәрт болушқа дәвәт қилиду, чүнки улардәк мәрт болсақ, һәқиқий хошаллиққа еришәләйдиғанлиғимизни билиду. Әгәр Яратқучимиз вә башқиларға сехийлиқ көрсәтсәк, Йәһваға шан-шәрәп кәлтүримиз вә бу өзүмизгә һәм өзгиләргә пайда әкелиду.

20 Шүбһисизки, сиз башқиларға, болупму етиқатдашларға мәртлик көрситип, ярдәм бериш үчүн қолуңиздин кәлгәнниң һәммисини қиливатисиз (Галатилиқларға 6:10). Давамлиқ шундақ йол тутсиңиз, башқиларниң меһир-муһәббити билән миннәтдарлиғиға еришисиз вә хошаллиқ тапалайсиз. Худа Сөзидә: «Мәрт-мәрданә җан техиму сәмириду вә башқисиға су ичкүзгән инсан өзиму мол суғурулиду»,— дәп йезилған (Пәнд-нәсиһәтләр 11:25). Күндилик турмушимизда вә вәз хизмитимиздә башқиларға сехийлиқни көрситишниң һәрхил йоллири бар. Кейинки мақалидә мошу йолларни көрүп чиқимиз.

a Исим өзгәртилгән.