СИЗ җамаәттә қилишни халайдиған, лекин һазирчә қилалмайдиған вәзипә барму? Бәлким, бу вәзипини башқа бирси өз үстигә алғанду. Болмиса, бурун атқурған вәзипини яшанғанлиқтин, саламәтлигиңиз начарлашқанлиқтин, пул тәрәптин қисилғанлиқтин яки аилиңиздики вәзипилириңиз түпәйлидин һазир орунлалмайватқансиз. Йә болмиса, тәшкилаттики өзгиришләр сәвәвидин узун жиллардин бу ян қилип келиватқан хизмитиңизни тохтитишқа тоғра кәлгәнду. Сәвәви қандақла болмисун, сиз Худаға хизмәт қилиш үчүн қолуңиздин келидиған һәммини қилалмайватқандәк һис қилидиғансиз. Шундақ болса, бәзидә көңлүңиз чүшиши мүмкин. Лекин сәлбий һис-туйғулар яки роһий чүшкүнлүк, аччиқлиниш яки адавәт сақлашни йилтиздин қомуруп ташлаш үчүн немә қилалайсиз? Хошаллиқни йоқатмаслиқ үчүн немә қилсиңиз болиду?

Чөмдүргүчи Йәһияниң үлгисидин хошаллиқни сақлашқа мунасивәтлик көп нәрсиләрни үгинәләймиз. Бәлким, Йәһия өзигә тапшурулған шан-шәрәплик хизмәтни хошаллиқ билән қилсиму, алдида немә күтүватқанлиғини билмигән. Көп вақтини хизмәттә әмәс, түрмидә өткүзидиғанлиғи һәтта униң ой-хиялиғиму кәлмигән. Йәһия һаятиниң ахириғичә хошаллиғини йоқатмиған. Униң хошал болуп қелишиға немә ярдәм бәргән? Үмүтсизләнгәндиму, хошаллиқни қандақ сақлалаймиз?

Миладий 29-жилниң апрель ейида Йәһия пәйғәмбәр хизмитини башлап, Мәсиһкә йол тәйярлиған. У адәмләргә: «Товва қилиңлар, чүнки асман Падишалиғи йеқинлашти»,— дәп ейтқан (Мәт. 3:2; Луқа 1:12—17). Нурғун адәмләр униң сөзлиригә қулақ салған. Көпчилик уни тиңшаш үчүн йеқин-жирақтин келип, нурғунлири товва қилип, чөмдүрүлгән. Шуниң билән Йәһия диний рәһбәрләр товва қилмиса, уларни немә күтидиғанлиғи һәққидә қорқмай агаһландурған (Мәт. 3:5—12). Миладий 29-жилниң октябрь ейида у Әйсани чөмдүрүп, хизмитидики әң муһим ишни орунлиған. Шу вақиттин башлап Йәһия адәмләрни вәдә қилинған Мәсиһ, Әйсаға, әгишишкә үндигән (Йоһ. 1:32—37).

Әйса Мәсиһ Йәһияниң алаһидә ролини тәкитләп: «Аяллардин туғулғанлар арисида  Чөмдүргүчи Йәһиядин артуғи туғулмиди»,— дегән (Мәт. 11:11). Йәһия еришкән бәрикәтлирини қәдирлигәнлиги сөзсиз. Бүгүнки күндиму көплири Йәһияға охшаш Йәһва Худадин мол бәрикәт алған. Терриниң мисалини алайли. Аяли Сандра иккиси 50 жилдин көпирәк толуқ вақитлиқ хизмәт қилған. Терри мундақ дәйду: «Мән нурғун вәзипиләрни орунлиған. Пионер, бәйтәллик, мәхсус пионер вә наһийилик, кейин вилайәтлик назарәтчи болуп хизмәт қилдим. Һазир қайтидин мәхсус пионер болуп хизмәт қиливатимән». Тәшкилатта вәзипиләргә егә болуш бизни хурсән қилиду. Амма Йәһияниң мисали вәзийитимиз өзгәргәндә хошаллиқни сақлап қелиш үчүн күч чиқириш керәклигини көрситиду.

Йәһия униңға тапшурулған вәзипиләр үчүн дайим миннәтдар болғанлиқтин, хошаллиқни йоқатмиған. Мәсилән, Әйса чөмдүрүлгәндин кейин, униңға әгишидиғанларниң сани көпийип, Йәһияниң шагиртлириниң сани азийишқа башлиған. Йәһияниң шагиртлири буниңдин әнсирәп, униңға: «Устаз, Иорданниң у тәрипидә сениң билән биргә болуп, сән у тоғрисида гувалиқ бәргән киши һазир суға чөмдүрүватиду һәм һәммиси униң йениға кетиватиду»,— дегән (Йоһ. 3:26). Йәһия җававән: «Той жигит — бу өйлинидиған қизи бар кишидур. Жигит қолдиши болса, жигитниң авазини аңлап, әҗайип хурсән болуп туриду. Худди шундақ мәнму хошаллиққа толдум»,— дәп ейтқан (Йоһ. 3:29). Йәһия Әйса билән бәсләшмигән вә Әйсаниң тапшуруғи муһимирақ болғанлиқтин, өз хизмитиниң һеч пайдиси йоқ дәп ойлимиған. Әксичә, Йәһия «жигит қолдиши» болуш вәзиписини қәдирләп, хошаллиғини йоқатмиған.

Йәһияниң хизмити қийин болсиму, көзқариши униңға хошал болуп қелишқа ярдәм бәргән. Йәһия туғулғинидин тартип нәзир болған, шуңа шарап ичиши мәнъий қилинған (Луқа 1:15). Йәһияниң аддий һаят тәрзини тәсвирләп, Әйса униң тоғрилиқ: «У йемәйду, ичмәйду»,— дегән. Әйса билән униң шагиртлири болса, нәзир болмиғачқа, адәттики адәмләрдәк яшиған (Мәт. 11:18, 19). Йәһия пәйғәмбәр һечбир мөҗүзә қилмиған. Амма у Әйсаниң шагиртлири, униң ичидә бурун Йәһияға әгәшкәнләрниң бәзилири, мөҗүзә көрситиш күчигә еришкәнлигини билгән (Мәт. 10:1; Йоһ. 10:41). Йәһия буниңға хапа болушниң орниға, Йәһва Худа тапшурған хизмәтни қилишқа бар күчини чиқарған.

Бизму һазир тәшкилатта қиливатқан хизмитимизни қәдирлисәк, хошаллиқни сақлалаймиз. Жуқурида тилға елинған Терри мундақ дәйду: «Тапшурулған һәрбир вәзипини қәдирләп, уни пүтүн вуҗудум билән орунлаттим». У толуқ вақитлиқ хизмәт қилған жилларға қарап: «Мән өткән һаятимға қилчә пушайман қилмай, пәқәт хошаллиқ билән әсләймән»,— дәп ейтқан.

Худаниң тәшкилатидики һәрбир вәзипиниң муһимлиғи тоғрилиқ чоңқур ойлансақ, Худаға хизмәт қилишта техиму көп хошаллиқ тапалаймиз. Бизгә «Худаниң хизмәтдашлири» болуш шан-шәрипи берилгән (Кор. 1-х. 3:9). Бирәр қиммәтбаһа буюмни чирайлиқ сақлап қелиш үчүн, уни күтүш керәк. Шуниңға охшаш, Худаға хизмәт қилиш шан-шәрәп екәнлиги тоғрилиқ мулаһизә қилсақ, хошаллиғимизни йоқатмаймиз. Биз Йәһва үчүн қилған қурбанлиқлиримизни башқиларниңки билән селиштурмаймиз. Вәзипилиримиз башқиларниңкигә қариғанда анчә муһим әмәс дәпму ойлимаймиз (Гал. 6:4).

Йәһия өзиниң анчә узақ хизмәт қилмайдиғанлиғини билгән. Лекин хизмити туюқсиз тохтап қалидиғанлиғини билмигән (Йоһ. 3:30). Миладий 30-жили, Әйса чөмдүрүлгәндин кейин алтә ай өтә-өтмәйла, Һирод падиша Йәһия пәйғәмбәрни зинданға ташлашқа буйриған. Шундақ болсиму, Йәһия қолидин кәлгиничә вәз қилишқа тиришқан (Марк 6:17—20). Қийинчилиқларға қаримастин, Йәһияға хошаллиғини сақлап қелишқа немә ярдәм бәргән? У һәрқачан роһий ишларға көңүл қойған.

Қамақта болғанда, Йәһия Әйсаниң қилған ишлири һәққидә аңлиған (Мәт. 11:2; Луқа 7:18). Йәһия Әйсаниң Мәсиһ екәнлигигә ишәнгән. Бирақ Йәһия Муқәддәс Язмиларда йезилған Мәсиһкә мунасивәтлик  пәйғәмбәрлик сөзләрниң һәммисини Әйса қандақ орунлайду дәп қизиққанду. Язмиларға асасән, Әйса падиша болуши керәк еди. «Әйса пат арида һөкүмранлиқ қилишни башламду? Мени зиндандин азат қиламду?» дегән соаллар Йәһияни қизиқтурғанду. Әйсаниң ролини ениғирақ чүшиниш үчүн, Йәһия униңға икки шагиртини әвәтип, «Келишкә тегишлик болған киши сәнму яки биз башқисини күтүшимиз керәкму?»— дәп сориған еди (Луқа 7:19). Шагиртлар қайтип келип, Әйса қилған мөҗүзиләр тоғрилиқ ейтип бәргәндә, Йәһия уларни зәң қоюп тиңшиған. Әйса шагиртларға мундақ дегән: «Йәһияға көргәнлириңлар вә аңлиғанлириңлар һәққидә ейтип бериңлар: корлар көрүватиду, токулар меңиватиду, мохолар тазилиниватиду вә паңлар аңлаватиду, өлгәнләр тириливатиду вә кәмбәғәлләргә хуш хәвәр аңлитиливатиду» (Луқа 7:20—22).

Буларни аңлаш Йәһияға илһам бәргини сөзсиз. Чүнки бу хәвәрләр Әйсаниң Мәсиһкә мунасивәтлик пәйғәмбәрлик сөзләрни әмәлгә ашуруватқанлиғини испатлиған. Әйса уни зиндандин азат қилмисиму, Йәһия хизмитиниң зайә кәтмигәнлигини билгән. Әһвали бәк қийин болсиму, Йәһияниң хошал болушқа сәвәви болған.

Йәһияға охшаш, роһий ишларға көңүл қойсақ, бизму сәвирчанлиқ билән қийинчилиқларни йеңип, хошаллиқни сақлалаймиз (Кол. 1:9—11). Буниң үчүн Муқәддәс китапни оқуп, оқуғанлиримиз үстидә мулаһизә қилишимиз керәк. Шундақ қилсақ, хизмитимизниң бекар әмәслигигә көз йәткүзимиз (Кор. 1-х. 15:58). Сандра мундақ дәйду: «Муқәддәс китаптин күндә бир бапни оқуймән. Бу мени Йәһваға техиму йеқинлаштуриду вә өзүмгә әмәс, Униңға көңүл бөлүшкә ярдәм бериду». Қериндашларниң Йәһва үчүн қилған хизмитигә диққәт ағдуруш пәқәт өзүмиз тоғрилиқ ойлимай, Падишалиқ ишиға көңүл бөлүшкә ярдәм бериду. Сандра йәнә: «JW интернет телевизиясидики айлиқ программиларни көрүш тәшкилатқа йеқинирақ һис қилишқа вә хизмәттики хошаллиқни йоқатмаслиққа ярдәм бериду»,— дәп ейтқан.

Чөмдүргүчи Йәһия қисқа болсиму, җасарәт билән хизмәт қилған. У «Илиясниң роһи һәм күчигә» егә болуп, Илияс пәйғәмбәргә охшаш «биздәкла сезимлири бар адәм еди» (Луқа 1:17; Яқуп 5:17). Униңдин үлгә елип, хизмитимизни қәдирлисәк вә пүтүн ой-хиялимизни роһи ишларға бөлсәк, һаятимизда қандақ өзгиришләр болмисун, Падишалиқ ишини хошаллиқ билән қиливеримиз.