1. Көплигән адәмләрниң ишқа болған көзқариши қандақ?

 СИЗ яшайдиған жутта адәмләрниң ишқа болған көзқариши қандақ? Бүгүнки күндә нурғун дөләтләрдә адәмләр ишләшкә бәк көп күч вә вақит чиқириду. Ишләштин баш көтирәлмәй қалған кишиләр дәм елиш, аилиси билән вақит өткүзүш яки Яратқучи тоғрилиқ үгинишкә вақит чиқиралмайду (Вәз 2:23). Йәнә бәзи адәмләр, ишләштин қечип, ишлимәсликкә банә издәйду (Пәнд н. 26:13, 14).

2, 3. Йәһва Худа вә Әйса әмгәк қилишта бизгә қандақ үлгә көрсәткән?

² Бу дуниядики нурғун кишиләр һәддидин зиядә көп ишләйду яки иштин қачиду. Лекин Йәһва Худа билән Әйса Мәсиһниң ишқа болған көзқариши тамамән башқичә. Йәһва Худа иштин қол үзмәйду. Әйса буни: «Атам та һазирғичә әмгәк қилмақта, мәнму әмгәк қиливатимән»,— дегән сөзлири билән ениқ көрсәткән (Йоһ. 5:17). Йәһва Худаниң сан-санақсиз роһий мәвҗудатлар вә чәксиз аләм бошлуғи, юлтузлар вә сәйяриләрни яратқанлиғи тоғрилиқ ойлап көрәйли. Шундақла биз Йәһваниң йәрдики көплигән гөзәл яратмилирини көримиз. Зәбур язғучиси мундақ дәп язған: «Әй Пәрвәрдигар, ясиған һәрхил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, йәр йүзи Сениң иҗат-байлиқлириң билән толди» (Зәб. 104:24, КТ).

³ Әйса өз Атисидин үлгә алған. У Атисиға асман билән йәрни яритишқа ярдәм бәргән вә Униң йенида уста һүнәрвән болған (Пәнд н. 8:27—31). Кейинирәк Әйса йәрдә яшиғандиму көп әмгәк қилған. Ишләш Әйсаға худди ғизалиништәк болған вә униң ишлири уни Худа әвәткәнлигини испатлиған (Йоһ. 4:34; 5:36; 14:10).

4. Йәһва Худа вә Әйсадин дәм елиш һәққидә немини үгинәләймиз?

⁴ Йәһва Худа билән Әйса Мәсиһниң көп әҗир-меһнәт қилиши дәм елишниң һаҗити йоқ дегәнни билдүрәмду?  Әлвәттә, яқ. Йәһва Худа һечқачан һеримайду, шуңа У дәм елишқа муһтаҗ әмәс. Бирақ Муқәддәс китапта Йәһва асман билән йәрни яратқандин кейин «ишини тохтитип, дәм елишқа башлиди» дәп йезилған (Чиқ. 31:17). Бу дегинимиз, Йәһва яритишни тохтитип, яратқанлиридин һузурланған. Гәрчә Әйса йәрдә яшиғанда көп әмгәк қилсиму, у дәм елиш вә достлири билән һәмдәстихан болуш үчүн вақит чиқарған (Мәт. 14:13; Луқа 7:34).

5. Көплигән Худаниң хизмәтчилири қандақ қийинчилиққа дуч келиду?

⁵ Муқәддәс китап Худаниң хизмәтчилирини тиришип ишләшкә үндәйду. Худаниң хизмәтчиси һорун әмәс, әксинчә ишләмчан болуши керәк (Пәнд н. 15:19). Бәлким, сиз аилиңизни беқиш үчүн тәр төкүп ишләйдиғансиз. Шундақла Мәсиһниң һәммә әгәшкүчилиригә вәз қилиш вәзиписи тапшурулған. Сиз йәнә дәм елишиңиз лазим. Бәзидә сизгә ишләш, вәз хизмити, дәм елиш үчүн йетәрлик вақит чиқириш қийинму? Биз қанчә вақит ишләш вә қанчә вақит дәм елишимиз керәклигини қандақ билимиз?

6. Марк 6:30—34тики сөзләр Әйсаниң ишқа вә дәм елишқа тәңпуң көзқарашта болғанлиғини қандақ көрситиду?

⁶ Дәм елиш вә ишләшкә тәңпуң яки тоғра көзқарашта болуш наһайити муһим. Сулайман падиша териш, қуруш, жиғлаш, күлүш, уссул ойнаш вә йәнә башқа ишлар тоғрилиқ: «Һәммә нәрсиниң өз вақти-саати бар»,— дәп язған (Вәз 3:1—8). Ишләш вә дәм елиш һаятимизниң икки муһим қисми. Әйса бу икки нәрсидә тәңпуңлуқни сақлиған. Бир күни әлчиләр вәз хизмитидин қайтип кәлгәндә, «тамақлинидиғанғиму вақит қалмиғанлиқтин», Әйса уларға: «Мән билән хали җайға берип кичиккинә дәм елип келиңлар»,— дегән (Марк 6:30—34ни оқуң). Әлвәттә, Әйса вә униң шагиртлири һәрдайим өзлири халиғандәк дәм алалмиған. Лекин Әйса өзиниңму, шагиртлириниңму дәм елишқа муһтаҗ екәнлигини чүшәнгән.

7. Дәм елиш күни тоғрилиқ қанунни билиш бизгә қандақ пайда әкелиду?

⁷ Бәзидә биз дәм елишимиз яки күн тәртивимизни өзгәртишимиз керәк. Буни Худа өтмүштә Өз хәлқигә бәргән бир муһим қанундин көрәләймиз. Бу — һәр һәптә Дәм елиш яки Шаббат күнигә әмәл қилиш тоғрилиқ қанун. Бүгүнки күндә биз Тәврат қануниға бойсунмисақму, Дәм елиш күни тоғрилиқ билиш бизгә көп пайда әкелиду. Билгәнлиримиз ишләш вә дәм елишқа тәңпуң көзқарашта болушқа ярдәм бериду.

8. Чиқиш 31:12—15кә асасән, Дәм елиш күниниң мәхсити немә болған?

⁸ Муқәддәс китапта йезилғандәк, алтә «күндин» b кейин Худа йәрдә мәвҗудатларни яритишни тамамлиған (Ярит. 2:2). Лекин Йәһва Худа әмгәк қилишни яхши көргәнликтин, башқа ишларни қилишни тохтатмиған (Йоһ. 5:17). Йәһва алтә «күн» ишләп, йәттинчи «күни» дәм алған вә исраилларғиму һәптиниң йәттинчи күни дәм елишни буйриған. Дәм елиш күни Худа билән Исраил хәлқиниң арисида алаһидә мунасивәт болғанлиғини көрсәткән. Дәм елиш күни — пүтүнләй дәм елиш вә Йәһваниң көз алдида муқәддәс бир күн болған (Чиқиш 31:12—15ни оқуң).  Һечкимниң, шу җүмлидин балилар, қуллар вә һәтта өй җаниварларниңму, иш қилишиға рухсәт қилинмиған (Чиқ. 20:10). Бу күн хәлиқниң роһий ишларға көпирәк вақит чиқириши үчүн пурсәт яратқан.

9. Әйсаниң заманида бәзи адәмләр Дәм елиш күнигә қандақ натоғра көзқарашта болған?

⁹ Дәм елиш күни Худаниң хәлқи үчүн пайдилиқ болған. Лекин Әйсаниң заманида яшиған көплигән диний рәһбәрләр Дәм елиш күнигә әмәл қилиш һәққидә һәддидин зиядә қаттиқ тәләп вә қаидиләрни ойлап чиқарған. Уларниң ейтишичә, Дәм елиш күни һәтта башақларни жулуш яки ағриқ кишиләрни сақайтиш қанунға зит болған (Марк 2:23—27; 3:2—5). Бирақ Әйса уни тиңшиған кишиләргә Худа шундақ ойлимайдиғанлиғини ениқ көрсәткән.

10. Мәтта 12:9—12дин Әйсаниң Дәм елиш күнигә болған көзқариши тоғрилиқ немини билимиз?

¹⁰ Әйса вә униң йәһудий шагиртлири Мусаниң қануниға бойсунғанлиқтин, Дәм елиш күнигә әмәл қилған c. Бирақ Әйса гәп-сөзлири вә иш-һәрикәтлиридә Дәм елиш күни яхши ишларни қилишниң хата әмәслигини көрсәткән. У: «Шуңлашқа шәнбидә яхшилиқ қилиш Қанунға уйғун»,— дәп ениқ ейтқан (Мәтта 12:9—12ни оқуң). Әйса Дәм елиш күни башқиларға меһрибанлиқ көрситиш яки яхши ишларни қилишни қанунға зит дәп һесаплимиған. Әйсаниң иш-һәрикәтлири Дәм елиш күниниң асасий мәхситини рошән  көрсәткән. Худаниң хәлқи шу күни күндилик ишлирини қоюп дәм алғачқа, бар диққитини роһий ишларға ағдуралиған. Шәк-шүбһисизки, Әйсаниң аилисиму Дәм елиш күнидә Худаға ибадәт қилған. Буни Әйса тоғрилиқ йезилған мону сөзләрдин билимиз: «[Әйса] өзи өскән Насирәгә кәлди вә адәттикидәк шәнбидә ибадәтханиға кирип, оқуш үчүн орнидин турди» (Луқа 4:15—19).

11. Әйса әмгәк қилишта кимдин яхши үлгә алған?

¹¹ Йүсүп Әйсаға яғашчилиқ һүнирини үгәткәндә, у Худаниң ишқа болған көзқаришини үгәткән (Мәт. 13:55, 56). Йүсүп чоң бир аилини беқиш үчүн һәр күни тәр төкүп ишлигән. Әйса буни көрүп чоң болған. Қизиқарлиқ йери шуки, кейинирәк Әйса шагиртлириға: «Ишчи өз иш һәққигә лайиқтур»,— дәп ейтқан (Луқа 10:7). Шундақ, Әйса җапалиқ әмгәк қилишниң немә екәнлигини билгән.

12. Муқәддәс китапта җапалиқ әмгәк қилиш тоғрилиқ қандақ айәтләр бар?

¹² Әлчи Паулму тәр төкүп әмгәк қилишни билгән. Униң асаслиқ хизмити Әйсаниң исми вә униң тәлимлири тоғрилиқ гувалиқ бериш болсиму, у җан беқиш үчүн әмгәк қилған. Салоникидики қериндашлар Паулниң һечкимгә «еғирчилиқ салмаслиқ үчүн, кечә-күндүз әмгәктә һәм җапада» болғанлиғини билгән (Сал. 2-х. 3:8; Әлч. 20:34, 35). Әлчи Паул бу айәтләрдә чедир ясаш иши тоғрилиқ ейтқан болуши мүмкин. Паул Коринт шәһиридә болғанда, Акила вә Прискиланиң өйидә туруп, улар билән биллә чедир ясаш билән шуғулланған еди. Паул «кечә-күндүз» әмгәк қилған дегән сөз униң тохтимай ишлигәнлигини билдүрмәйду. Бәзидә, мәсилән Дәм елиш күни, у ишидин тохтап, дәм алатти. Шуниң үчүн у шу күни дәм алидиған йәһудийларға вәз ейтиш пурситигә егә болған (Әлч. 13:14—16, 42—44; 16:13; 18:1—4).

13. Биз Паулниң үлгисидин немини үгинәләймиз?

¹³ Әлчи Паул бизгә яхши үлгә қалдурған. У җан беқиш үчүн ишлисиму, һәрдайим «муқәддәс ишни» қилған, йәни адәмләргә Худаниң хуш хәвирини йәткүзгән (Рим. 15:16; Кор. 2-х. 11:23). У башқиларниму шундақ қилишқа үндигән. Паул Акила билән Прискилани «Мәсиһ Әйсаға мениң билән хизмәт қилған қериндашлирим» дәп атиған (Рим. 12:11; 16:3). Йәнә у Коринттики етиқатдашларни «һәрдайим Пәрвәрдигарниң хизмитидә көп ишләшкә» дәвәт қилған (Кор. 1-х. 15:58; Кор. 2-х. 9:8). Муқәддәс роһниң тәсири астида әлчи Паул: «Әгәр ким ишлигүси кәлмисә, у йемисун»— дәп язған (Сал. 2-х. 3:10).

14. Әйсаниң Йоһан 14:12дики сөзлири немини билдүриду?

¹⁴ Бүгүнки күндә әң муһим иш — вәз қилиш һәм шагиртларни тәйярлаш. Әйса Мәсиһ униң әгәшкүчилири униңдинму зор ишларни қилидиғанлиғини алдин-ала ейтқан (Йоһан 14:12ни оқуң). Әлвәттә, у бизниң униңға охшаш мөҗүзиләрни қилидиғанлиғимизни ейтмиған. Бәлки Әйсаниң шагиртлири униңға қариғанда, көпирәк җайларда, көпирәк адәмләргә вә көпирәк вақит вәз қилалайду.

15. Өзүмизгә қандақ соалларни қойишимиз керәк вә немә үчүн?

¹⁵ Ишләйдиған болсиңиз, өзүңиздин мундақ сорап көрүң: «Хизмәтдашлирим мени ишләмчан адәм дәп тонамду? Маңа тапшурулған ишни өз вақтида пүтүримәнму вә уни бар вуҗудум билән қилимәнму?» Бу соалларға «һә-ә» дәп җавап бәрсиңиз, башлиғиңиз сизгә ишинидиған болиду. Шуниң билән  иш-һәрикәтлириңиз иштикиләрни хуш хәвәргә җәлип қилиши мүмкин. Вәз қилиш вә тәлим бериш һәққидә өзүңиздин мундақ сорисиңиз болиду: «Мән вәз хизмитидә тиришчанлиқ көрситимәнму? Кишиләр билән биринчи қетим сөзлишишкә яхши тәйярлиқ қилимәнму? Қизиқиш көрсәткән адәмгә көп вақит өтмәй қайта йолуқимәнму? Вәз хизмитиниң һәрбир түригә қатнишип туримәнму?» Бу соалларғиму «һә-ә» дәп җавап берәлисиңиз, вәз хизмитидин зор хошаллиқ таписиз!

16. Әйса билән әлчиләрниң дәм елишқа болған көзқариши нурғун адәмләрниң көзқаришидин қандақ пәриқлиниду?

¹⁶ Әйса өзиниңму, шагиртлириниңму бәзидә дәм елишқа муһтаҗ екәнлигини билгән. Лекин шу заманда яшиған вә бүгүнки күндә яшаватқан нурғун адәмләр Әйсаниң тәмсилидики бай кишигә охшайду. Бай киши өзигә: «Дәм алғин, йәп-ичкин, шатланғин»,— дәп ейтқан (Луқа 12:19; Тим. 2-х. 3:4). Униң ой-пикричә, дәм елиш вә һаяттин һузурлиниш һаяттики әң муһим ишлар болған. Әйса билән униң әлчилири болса, әксинчә, һузур-һалавәтни һаятида биринчи орунға қоймиған.

17. Ишлимәй дәм алғанда, вақтимизни қандақ өткүзимиз?

¹⁷ Бизму Әйсадин үлгә елип, иштин дәм алғанда, пәқәт һардуқ чиқириш үчүнла әмәс, вәз қилиш һәм җамаәт учришишлириға қатнишиш үчүнму вақит чиқиримиз. Шагиртларни тәйярлаш вә учришишларға қатнишиш биз үчүн интайин муһим. Шуңа биз бу ишларни бар күчимизни чиқирип, Йәһва үчүн қилишни давамлаштуримиз (Ибр. 10:24, 25). Һәтта дәм елип сәяһәт қилғанда болсун, мәйли қәйәрдә болмайли, җамаәт учришишлириға қатнишип, адәмләр билән Муқәддәс китап тоғрилиқ сөзлишиш пурситини издәймиз (Тим. 2-х. 4:2).

18. Падишайимиз Әйса бизниң немә қилишимизни халайду?

¹⁸ Падишайимиз Әйса қолумиздин кәлмәйдиған ишларни қилишимизни күтмәйду, у ишләшкә вә дәм елишқа тоғра көзқарашта болушимизға ярдәм бериду вә биз униңға бәкму миннәтдар! (Ибр. 4:15). У бизниң йетәрлик дәм елишимизни халайду. Шундақла җан беқиш үчүн тиришип ишлишимизни вә шагирт тәйярлаш ишиға паал қатнишишимизни халайду. Кейинки мақалидә Әйсаниң бизни гунаниң қуллуғидин қандақ азат қилидиғанлиғини муһакимә қилимиз.