1—3. а) Зәкәрия бәшарәт қилишни башлиғанда, Худа хәлқиниң әһвали қандақ болған? ә) Немишкә Йәһва исраиллиқларға: «Мениң йенимға қайтип келиңлар»,— деди?

УЧИДИҒАН ТҮРТӘК, севәт ичидики аял, шамалда пәрваз қиливатқан ләйләкниңкидәк қанатлири бар аяллар. Бу Зәкәрия көргән һаяҗанландуридиған вәһийләрниң бәзилири (Зәкәрия 5:1, 7—9). Йәһва бу вәһийләрни пәйғәмбәргә немә үчүн бәрди? Шу чағда яшиған исраиллиқларниң әһвали қандақ болған? Шуниң билән, бу вәһийләрни қараштурушниң бизгә қандақ пайдиси бар?

² Б.м.и. 537-жили Йәһваниң хәлқи интайин хошал болди. Улар Бабилондики 70 жиллиқ әсирдин азат болди! Хәлиқ Йерусалимға қайтип, мәркизий ибадәтханини әксигә кәлтүрүшни вә шу йәрдә Йәһваға ибадәт қилишни халиған. Бир жилдин кейин исраиллиқлар ибадәтханиниң һулини салди. Хәлиқ хошаллиғидин  бөкини асманға атти! Улар «ундақ үнлүк қичқардики, авази жирақ йәргә аңланди» (Әзра 3:10—13). Амма қурулушқа көрситилгән қаршилиқ барғансири күчәйгән. Исраиллиқлар чүшкүнлүккә чүшүп, қурулуш ишини тохтатти. Шундақ қилип, әнди бар диққитини өзлиригә өй селип, етизлирида ишләшкә ағдурди. 16 жил өтүп кәтсиму, Йәһваниң ибадәтханисиниң қурулуши техичә пүтмигән еди. Шу сәвәптин, Худа хәлқи Йәһваға қайтиш вә өз бешинила ойлимаслиқ һәққидә әскәртишкә муһтаҗ еди. Йәһва Худа уларниң қизғинлиқ вә җасурлуқ билән хизмәт қилишини халиған.

³ Шуңа б.м.и. 520-жили Йәһва хәлқигә уларни Бабилондин немә сәвәптин азат қилғанлиғини есиға селиш үчүн Зәкәрия пәйғәмбәрни әвәтти. Қизиқарлиғи, Зәкәрияниң исми «Йәһва есиға алди» дегәнни билдүриду. Хәлиқ Йәһваниң яхши ишлирини унтуп кәтсиму, Худа уларни унтумиди (Зәкәрия 1:3, 4ни оқуң). Йәһва Худа уларға пак ибадәтни тикләшкә ярдәм беридиғанлиғини вәдә қилди. Амма хәлиқ өзидики әң яхшисини бәргән һалдила, Йәһва ибадитини қобул қилидиғанлиғини әскәртти. Келиңлар, Зәкәрия көргән алтинчи вә йәттинчи вәһийни қараштурайли. Биз Йәһва исраиллиқларни һәрикәткә қандақ үндигәнлигини вә бу икки вәһийниң биз үчүн қандақ пайдиси бар екәнлигини көрүп чиқимиз.

4. Зәкәрия алтинчи вәһийдә немини көрди? Немишкә түртәкниң икки тәрипидиму йезиқ болған? (Мақалиниң бешидики биринчи рәсимгә қараң.)

⁴ Зәкәрия китавиниң 5-баби алаһидә бир вәһий билән башланди (Зәкәрия 5:1, 2ни оқуң). Зәкәрия һавада учуватқан бир түртәкни көрди. Униң узунлиғи тамамән 9 метр, кәңлиги болса 4,5 метр болған. Түртәк очуқ турған еди вә униңда бир йезиқ болған (Зәкәрия 5:3). Униңдики хәвәр җиддий һөкүм еди. Қедимда адәмләр түртәкниң пәқәт бир тәрипидә язған, амма бу хәвәрниң муһим болғини шунчә, у түртәкниң икки тәрипигә йезилған еди.

5, 6. Йәһва оғрилиққа қандақ қарайду?

⁵ Зәкәрия 5:3, 4ни оқуң. Адәмләрниң һәммиси қилған ишлири үчүн Худаниң алдида җавап бериду. Йәһваниң хәлқи униңдинму көпирәк җавапкарлиққа егә, чүнки улар Худаниң исми билән атилиду. Улар уни яхши көриду вә оғрилиқ униң исмиға дағ кәлтүридиғанлиғини билиду (Пәнд-нәсиһәтләр 30:8, 9). Бәзи адәмләрниң ойичә, муһим бир сәвәп болса, оғрилашниң һечбир ямини йоқ. Бирақ сәвәвиниң қанчилик муһим болушидин қәтъийнәзәр, оғрилайдиған адәм өзиниң ачкөз һәвәсини Йәһвадинму, униң исмидинму, униң қанунидинму үстүн көридиғанлиғини көрситиду.

⁶ Зәкәрия 5:3, 4кә бенаән, Худаниң ләнити «оғриниң өйигә» кирип, уни «яғач-ташлири билән йәветидиғанлиғини» байқидиңизму? Демәк, хәлқиниң  арисидики һәрқандақ гунани Йәһва ашкарилап, униң үчүн җазалайду. Һәтта оғри гунасини сақчилардин, башлиғидин, ақсақаллардин яки ата-анисидин йошуралсиму, Йәһвадин йошуралмайду. Худа оғрилиқниң һәрқандақ түрини чоқум ашкарилайду (Ибранийларға 4:13). «Һәммә нәрсидә» растчил болған адәмләрниң арисида болуш немә дегән яхши! (Ибранийларға 13:18).

7. Учуватқан түртәктики ләнәткә дуч кәлмәслик үчүн немә қилалаймиз?

⁷ Оғрилиқниң һәрқандақ түри Йәһвани рәнҗитиду. Униң яхши билән яманға тегишлик принциплирини билиш уларға қулақ селиш вә униң исмиға дағ кәлтүрмәйдиғандәк һаят кәчүрүш биз үчүн чоң имтияз. Шундақ қилсақ, Йәһваниң бойсунмайдиған адәмләргә чиқиридиған һөкүмигә дуч кәлмәймиз.

8—10. а) Қәсәм дегән немә? ә) Зәдәкия қайси қәсимини бузди?

⁸ Һелиқи учиватқан түртәктә Худаниң исми билән «ялғандин қәсәм ичкүчиләргиму» агаһландуруш йезилған (Зәкәрия 5:4). Қәсәм — бир нәрсиниң һәқиқәт екәнлигини испатлаш үчүн ейтилидиған яки бир нәрсини қилишқа яки қилмаслиққа қәтъий вәдә бериш.

⁹ Йәһваниң исми билән қәсәм ичиш наһайити җиддий мәсилә. Буни Йерусалимда һөкүмранлиқ қилған ахирқи падиша Зәдәкия билән йүз бәргән вақиәдин көримиз. Зәдәкия Бабилон падишасиға берилимән дәп Йәһваниң исми билән қәсәм ичкән. Амма у өз сөзидә турмиди. Шуниң үчүн Йәһва Зәдәкия һәққидә: «Әһдисини бузған  һелиқи падишаниң зәминидә, — униң йенида, Бабилонниң оттурисида, у өлиду»,— дегән (Әзәкиял 17:16).

¹⁰ Зәдәкия Йәһваниң исми билән қәсәм ичкәнликтин, У падишаниң сөзидә туридиғанлиғини күтти (Тарихнамә 2-язма 36:13). Бирақ у вәдисидә турмай, Бабилонниң боюнтуриғидин азатлиниш үчүн Мисирдин ярдәм сориди, лекин буниң һеч пайдиси болмиди (Әзәкиял 17:11—15, 17, 18).

11, 12. а) Һаяттики әң муһим вәдә немә? ә) Худаға беғишланғанлиғимиз күндилик һаятимизға қандақ тәсир қилиши керәк?

¹¹ Зәдәкия билән болған вақиәдин көргинимиздәк, Йәһва бизниң вәдилиримизни диққәт қоюп тиңшайду. Униң мақуллишиға еришиш үчүн, биз вәдимиздә туришимиз керәк (Зәбур 76:11). Инсан берәләйдиған әң муһим вәдә — Йәһваға беғишлиниш. Өзүмизни Йәһваға беғишлиғанда, биз һаятимизда немә болушидин қәтъийнәзәр, униңға хизмәт қилидиғанлиғимизни вәдә қилимиз.

¹² Биз қандақ қилип Худаға бәргән вәдимизгә лайиқ яшалаймиз? «Һәр күни» чоң яки кичик синақларға дуч келимиз. Шу синақларни йеңип, Йәһва билән мунасивитимизниң қанчилик мәһкәм екәнлигини көрситимиз (Зәбур 61:8). Мәсилән, ишта яки мәктәптә бирси сиз билән найнақлиса, немә қилисиз? Бу қилиқни бирдин рәт қилип, Йәһваға бойсунушни халайдиғанлиғиңизни көрситәмсиз? (Пәнд-нәсиһәтләр 23:26). Аилиңиздин ялғуз сиз Йәһваға ибадәт қилидиған болсиңизчу? Буниңға қаримастин, мәсиһийләргә лайиқ һаят кәчүрүш үчүн Йәһвадин ярдәм сорамсиз? Әһвалиңиз қандақ болмисун, Йәһваниң меһир-муһәббити вә рәһбәрлиги үчүн һәр күни рәхмәт ейтамсиз? Һәр күни Муқәддәс китапни оқуш үчүн вақит бөләмсиз? Йәһваға һаятимизни беғишлиғанда, биз буниң һәммисини қилишқа вәдә қилдуқ десәк болиду. Худаға бойсунуп, паал ибадәт қилсақ, уни яхши көридиғанлиғимизни вә пүтүнләй берилгәнлигимизни көрситимиз. Ибадитимиз һаят тәрзимизгә айлиниши керәк. Биз Йәһваға садиқ болғанлиқтин, у бизгә әҗайип келәчәкни беришкә вәдә қилиду (Қанун шәрһи 10:12, 13).

13. Зәкәрия көргән алтинчи вәһийдин немини билимиз?

¹³ Зәкәрияниң алтинчи вәһийсидин билгинимиздәк, Йәһвани яхши көрсәк, биз оғрилимаймиз һәм вәдимиздә туримиз. Шуниң билән, исраиллиқлар көп хаталиқ өткүзсиму, Йәһва сөзидә туруп, хәлқини ташлимиди. Хәлқини дүшмәнлири қоршавалғанлиқтин, уларниң қийин вәзийәттә болғанлиғини чүшәнгән. Йәһва сөзүмиздә турушниң муһимлиғини өз үлгиси билән көрсәтти. У бизгә вәдилиримизни орунлашқа ярдәм беридиғанлиғиға ишәнчимиз камил. Мәсилән, У бизгә келәчәккә болған үмүтни бәрди. Пат арида, У йәрдики һәммә рәзилликни  йоқ қилиду. Зәкәрия көргән келәрки вәһийдин бу һәққидә көпирәк билимиз.

14, 15. а) Зәкәрия йәттинчи вәһийдә немә көрди? (Мақалиниң бешидики иккинчи рәсимгә қараң.) ә) Севәтниң ичидики аял ким болди? Пәриштә немишкә севәтниң ағзиға еғир қоғушунни ташлап қойди?

¹⁴ Зәкәрия учиватқан түртәкни көргәндин кейин, пәриштә униңға: «Бешиңни... көтәргин»,— деди. Шу чағда у «әфаһ» дәп аталған бир севәтни көриду (Зәкәрия 5:5—8ни оқуң). Бу севәтниң қоғушундин ясалған тувиғи бар еди. Севәт ечилғанда, Зәкәрия униң «ичидә олтарған бир аялни» көргән. Пәриштә униңға бу аялниң «Рәзиллик» екәнлигини чүшәндүрди. Бу аял сиртқа чиқмақчи болғанда, Зәкәрияниң қанчилик қорқуп кәткәнлигини тәсәввур қилиң! Амма пәриштә аялни бәк тез қайта севәтниң ичигә ташлап, севәтниң ағзиға еғир қоғушунни ташлап қойди. Буниң мәнаси немә?

¹⁵ Бу вәһий Йәһваниң өз хәлқи арисида һечқандақ рәзилликкә йол қоймайдиғанлиғиға ишәндүриду. Йәһва рәзилликни көрсә, уни йоқ қилиш үчүн бирдин һәрикәт қилиду (Коринтлиқларға 1-хәт 5:13). Пәриштә севәтни еғир тувақ билән япқанда буни көрсәтти.

16. а) Севәт билән немә болди? (Мақалиниң бешидики үчинчи рәсимгә қараң.) ә) Қанити бар аяллар севәтни нәгә әкәтти?

¹⁶ Андин кейин Зәкәрия ләйләкниңкидәк қанатлири бар икки аялни көрди (Зәкәрия 5:9—11ни оқуң). Бу аяллар севәтниң ичидики рәзил аялдин тамамән башқа еди. Күчлүк қанатлири бар улар «Рәзиллик» олтарған севәтни  көтиривелип, учуп кәтти. Улар нәгә учти? Бабилонни билдүридиған «Шинар зәминигә». Немә сәвәптин?

17, 18. а) Немишкә Бабилон «Рәзиллик» үчүн лайиқ орун еди? ә) Сиз немә қилишқа бәл бағлидиңиз?

¹⁷ Зәкәрияниң заманида яшиған исраиллиқлар үчүн «Рәзилликниң» Бабилонға елинип кәткәнлиги орунлуқ болди дейишкә болиду. Сәвәви улар бу шәһәрниң әхлақсизлиқ вә ялған ибадәт тарқалған рәзил шәһәр екәнлигини билгән. Шу йәрдә яшиған Зәкәрия билән башқиму исраиллиқларға бутқа чоқунидиғанларниң тәсиригә күндә қарши туруш тоғра кәлгән. Шуңа бу вәһий Йәһваниң һәқиқий ибадәтни пак сақлайдиғанлиғиға капаләт бәргән.

¹⁸ Шундақла бу вәһий исраиллиқларниң ибадитини пак сақлиши керәклигини әсләткән. Худа хәлқи уларниң арисиға рәзилликниң киришигә вә йилтиз тартишиға йол қоймаслиғи лазим. Бүгүнки таңда Йәһва бизниму өз пак тәшкилатиға әкәлди. Бу йәрдә биз униң меһир-муһәббити билән һимайисини һис қилимиз. Тәшкилатни пак сақлашқа һәссә қошуш — һәрқайсимизниң борчимиз. Худа хәлқи арисида рәзиллик үчүн орун йоқ.

19. Зәкәрия көргән вәһийләр биз үчүн немини билдүриду?

¹⁹ Зәкәрияниң алтинчи вә йәттинчи вәһийси рәзилләрни җиддий агаһландуриду. Йәһва рәзилликниң давамлишишиға йол қоймайду. Униң хизмәтчилири сүпитидә биз рәзилликтин нәпрәтлинишимиз керәк. Шуниң билән, бу икки вәһий бизни буниңға ишәндүриду: меһир-муһәббәткә толған Атимизниң мақуллишиға еришишкә тиришсақ, униң қарғишиға әмәс, һимайиси вә бәрикитигә егә болимиз. Бу рәзил дунияда паклиқни сақлаш қийин болсиму, биз Йәһваниң ярдими билән буниңға қол йәткүзәләймиз! Амма һәқиқий ибадәтниң вәйран қилинмайдиғанлиғиға немишкә ишәшлик болалаймиз? Бүйүк апәт йеқинлап қалғанда, биз Йәһваниң өз тәшкилатини қоғдайдиғанлиғини нәдин билимиз? Бу соаллар келәрки мақалидә қараштурилиду.