Мәзмунға өтүш

Мундәриҗигә өтүш

Адәмләр Худаниң «боран-чапқуни» тоғрилиқ агаһландурушни аңлиши муһим

Худаниң һөкүмлири. У кишиләрни агаһландуруп йетәрлик вақит берәмду?

Худаниң һөкүмлири. У кишиләрни агаһландуруп йетәрлик вақит берәмду?

ҺАВА РАЙИДИКИ өзгиришләрни күзитидиған мутәхәссис шиддәтлик ямғурлуқ қара боранниң адәмләр зич олтирақлашқан районға тез йеқинлап келиватқанлиғини көрди дәйли. Адәмләрниң һаяти хәтәр астида болғанлиқтин, у техи вақит бар чағда, пүтүн күчи билән хәвәр қилип, кишиләрни агаһландуриду.

Бүгүнки күндә Йәһва Худа инсанларни һәрқандақ борандинму бәкирәк хәтәрлик бир «боран-чапқун» һәққидә агаһландурмақта. У қандақ агаһландуриватиду? Немә үчүн биз Йәһва Худаниң адәмләрниң аман қелиши үчүн йетәрлик вақит беридиғанлиғиға ишәнч қилалаймиз? Бу соалларға җавап бериш үчүн, келиңлар, авал Худаниң адәмләрни өтмүштә қандақ агаһландурғанлиғини көрүп чиқайли.

ХУДА АЛДИН-АЛА АГАҺЛАНДУРИДУ

Қедимда Йәһва Худа һәрқандақ «боран-чапқунлар», башқичә ейтқанда, Униң әмирлиригә әтәй бойсунмиғанларға қарши чиқарған сот һөкүмлири һәққидә агаһландурған (Пәнд н. 10:25; Йәр. 30:23). Йәһва һәрқачан уларға немә қилиш керәклигини алдин-ала ейтип, Униң ирадисигә лайиқ өзгиришләрни қилишқа вақит бәргән еди (Пад. 2-яз. 17:12—15; Нәһ. 9:29, 30). Адәмләргә керәклик өзгиришләрни қилишқа ярдәм бериш үчүн Йәһва Худа садиқ хизмәтчилирини әвәткән. Улар Худаниң һөкүмлирини елан қилған вә адәмләрни җиддий һәрикәт қилишқа үндигән (Амос 3:7).

Худаниң садиқ хизмәтчиси Нуһ пәйғәмбәр әхлақсиз вә зораван замандашлирини келидиған Топан сүйи тоғрилиқ қорқмай нурғун жил агаһландурған еди (Ярит. 6:9—13, 17). Шундақла қутқузулуш үчүн немә қилиш керәклигиниму ейтқан. Нуһ пәйғәмбәр бу тоғрилиқ бәк көп ейтқанки, Муқәддәс китапта уни һәққаний йолға дәвәт қилғучи дәп йезилған (Пет. 2-х. 2:5).

Нуһ пәйғәмбәр бар күчини чиқирип вәз қилған болсиму, адәмләр Топан сүйи һәққидә Худадин кәлгән хәвәрни қобул қилмиған. Уларниң иман-етиқади болмиғанлиқтин, һәммиси Топан сүйидә һалак болған еди (Мәт. 24:39; Ибр. 11:7). Шу итаәтсиз кишиләр Худа бизни агаһландурмиди дәп ейталмиған.

Бәзи вақитларда Йәһва Худа һөкүм чиқиришқа аз вақит қалғанда агаһландурған. Шундақ болсиму, У адәмләргә өзгириш үчүн йетәрлик вақит бәргән. Мәсилән, қедимий Мисирға он җазани әвәтиштин бурун, У мисирлиқларни агаһландурған. Йәттинчи җазани әвәтиштин бурун, Йәһва Худа Муса билән Һарунни пирәвн вә униң қуллириниң алдиға әвәтип, қаттиқ мөлдүр яғдуридиғанлиғи тоғрилиқ агаһландурған. Әтиси мөлдүрдин аман қелиш үчүн, Йәһва Худа адәмләргә йетәрлик вақит бәргәнму? Муқәддәс китапта мундақ йезилған: «Пирәвнниң Йәһва сөзлиридин қорққан хизмәткарлири чакарлирини һәм мелини өйлиридә башпана қилди, Йәһва сөзигә қулақ селишқа жүригини үндимигән хизмәткарлири болса, өз чакарлири билән мелини етизда қоюп қойди» (Чиқ. 9:18—21). Йәһва адәмләргә аман қелиш үчүн йетәрлик вақит бәргәнлиги ениқ. Шуңа агаһландурушқа дәрһал қулақ салғанлар җазадин қутулуп қалған.

Худа онинчи җазани әвәтиштин илгири, пирәвн билән униң қуллириниму агаһландурғанлиғи сөзсиз, амма улар бу агаһландурушқа пәрва қилмиған (Чиқ. 4:22, 23). Нәтиҗидә, уларниң һәммә тунҗа оғуллири өлүп кәткән (Чиқ. 11:4—10; 12:29). Лекин улар агаһландурушқа қулақ селип, тунҗа оғуллирини қутқузалаттиму? Һә! Муса исраиллиқларни онинчи җаза тоғрилиқ агаһландуруп, аман қелиш үчүн немә қилиш керәклигини алдин-ала ейтқан (Чиқ. 12:21—28). Бу агаһландурушқа қанчә адәм қулақ салған? Бәзи мәлуматларға асасән, Мисирдин үч миллион адәм, шу җүмлидин исраиллиқлар, «һәрхил хәлиқләрдин болған көпчилик» вә мисирлиқлар чиқип, Худаниң җазасидин аман қалған (Чиқ. 12:38).

Бу мисаллардин көргинимиздәк, Йәһва Худа адәмләрниң агаһландурушқа қулақ селиши үчүн йетәрлик вақит бериду (Қ. шәр. 32:4). Худа немә үчүн шундақ қилиду? Әлчи Петрус чүшәндүргәндәк, Йәһва «һечкимниң һалак болушини халимайду, амма һәммисиниң товва қилишини халайду» (Пет. 2-х. 3:9). Һә, Йәһва Худа адәмләргә ғәмхорлуқ қилған вә уларниң товва қилип, Униң һөкүм күнигә техи вақит бар чағда керәклик өзгиришләрни қилишини халиған (Йәшая 48:17, 18; Рим. 2:4).

ХУДАНИҢ АГАҺЛАНДУРУШИҒА ҚУЛАҚ СЕЛИҢ

Бүгүнки күндиму дунияниң җай-җайлирида җиддий агаһландуруш бериливатиду, һәммә киши буниңға қулақ селиши зөрүр. Әйса йәр йүзидә вәз қилған чағда, адәмләрни бу дуния түзүми дәһшәтлик балаю-апәттә йоқ қилинидиғанлиғи тоғрилиқ әскәрткән (Мәт. 24:21). У келәчәктики һөкүм алдида қандақ вақиәләр йүз беридиғанлиғи вә әгәшкүчилири немиләрни баштин кәчүридиғанлиғини тәпсилий тәсвирлигән. Әйса алдин-ала ейтқан муһим вақиәләрниң һәммиси орунлиниватқанлиғини өз көзүмиз билән көрүватимиз (Мәт. 24:3—12; Луқа 21:10—13).

Йәһва Худа һәммә адәмләрни Униңға хизмәт қилишқа вә бойсунушқа үндәйду. У итаәтчан инсанларниң һазирму бәхитлик һаят кәчүрүшини вә келәчәктики җәннәттиму мол бәрикәтләргә еришишини халайду (Пет. 2-х. 3:13). Йәһва адәмләргә Униң вәдилиригә ишинишкә ярдәм беришни халайду. Буниң үчүн У уларниң һаятини қутқузидиған хәвәрни бәргән. Бу «пүткүл йәр йүзи бойичә барлиқ хәлиқләргә гувалиқ үчүн» вәз қилинидиған «Падишалиқ һәққидики... хуш хәвәр» (Мәт. 24:14). Худа бу хәвәрни җакалашни хизмәтчилиригә тапшурған, улар 240қа йеқин дөләт вә районларда вәз қилмақта. Йәһва көпирәк адәмләрниң агаһландурушқа қулақ селип, Униң адил сорақ күнидики җаза һөкүмидин аман қелишини халайду (Зәф. 1:14, 15; 2:2, 3).

Тарихтин бу ян көргинимиздәк, Йәһва Худа агаһландурушқа қулақ селиш үчүн адәмләргә дайим йетәрлик вақит бериду. Шуңа мәсилә Худаниң агаһландуруш беришидә әмәс, адәмләрниң шу агаһландурушқа қулақ селишида. Ундақта, келиңлар, Худаниң хизмәтчилири сүпитидә имканийәтниң баричә, бу рәзил дунияниң ахири йетип кәлгичә, көпирәк адәмләрниң аман қелиши үчүн тинмай вәз қилайли.