1. Әйса өлүми алдидики кечиси шагиртлири билән немә һәққидә сөзләшкән?

 ӘЙСА өлүми алдидики кечиси шагиртлири билән сөзләшкәндә меһир-муһәббәт хислитини тәхминән 30 қетим тилға алған. У шагиртлириға: «Бир-бириңларға меһир-муһәббәтлик болуңлар»,— деди (Йоһан 15:12, 17). Уларниң Мәсиһниң һәқиқий шагиртлири екәнлигини өзгичә меһир-муһәббитидин көрүшкә болатти (Йоһан 13:34, 35). Амма Әйса ейтқан бу меһир-муһәббәт пәқәт һис-туйғу әмәс, башқиларға пидакарлиқ билән көрситилидиған күчлүк хисләт. Әйса: «Ким өз достлири үчүн җенини пида қилса, униңдин артуқ меһир-муһәббәт йоқ. Әгәр буйруватқанлиримни орунлисаңлар, силәр мениң достлирим»,— дәп ейтқан (Йоһан 15:13, 14).

2. а) Бүгүнки күндә Йәһваниң хизмәтчилири қандақ хисләтлири билән тонулған? ә) Мошу мақалидә биз қайси соалларниң җававини тапимиз?

² Бүгүнки күндә Йәһваниң хизмәтчилири сәмимий меһир-муһәббити вә бирлиги билән тонулиду (Йоһанниң 1-хети 3:10, 11). Миллити, қәбилиси, тили, келип чиқиши вә тәрбийиси қандақ болушидин қәтъийнәзәр, дунияниң  җай-җайлиридики Йәһва гувачилири бир-бирини чин сөйиду. Бүгүнки таңда меһир-муһәббәт немә үчүн шунчилик муһим? Йәһва билән Әйсаниң меһир-муһәббити бизни қандақ мустәһкәмләйду? Қандақ қилип һәрбиримиз башқиларға меһир-муһәббәт көрситип, уларға тәсәлли берип мустәһкәмләләймиз? (Коринтлиқларға 1-хәт 8:1).

3. «Адәттин ташқири қийин вақитлар» адәмләргә қандақ тәсир қилиду?

³ Һазир биз «адәттин ташқири қийин вақитларда» яшаватимиз (Тимотийға 2-хәт 3:1—5; Зәбур 90:10). Көп адәмләрниң қайғу-һәсрәт чәккәнлиги шуки, улар һәтта яшиғуси кәлмәйду. Һәр жили 800000дин ошуқ адәм өз-өзигә қол салиду. Демәк, һәрбир 40 секундта бир адәм өз-өзини өлтүриду. Наһайити әпсуски, һәтта бәзи қериндашлиримизму, сәлбий һис-туйғуларға берилип, өзлиригә қол салған.

4. Худаниң қайси хизмәтчилири қийинчилиқларға дуч кәлгәндә яшиғуси кәлмигән?

⁴ Қедимда Худаниң бәзи садиқ хизмәтчилири қийинчилиқларға дуч кәлгәндә, роһи чүшүп, яшашни халимиған. Мәсилән, қайғуға патқан Аюп: «Мән өз җенимдин нәпрәтлинимән, мән мәңгүгә яшиғум йоқ»,— дегән (Аюп 7:16; 14:13). Чүшкүнлүккә чүшкән Юнус мундақ дегән: «Җенимни мениңдин елип кәт, өлүм мениң үчүн яшаштин әвзәл» (Юнус 4:3, КТ). Илияс пәйғәмбәр үмүтсизликкә берилип: «Йетиду, Йәһва,... җенимни алғайсән»,— дәп ейтқан (Падишалар 1-язма 19:4). Лекин Йәһва шу садиқ хизмәтчилирини яхши көргән вә уларниң өмүр сүрүшини халиған. Худа уларни һис-туйғулири үчүн әйиплимигән. Әксичә, улар хизмитини садиқ атқурушни давамлаштуруши үчүн, Йәһва сәлбий һис-туйғулирини йеңишкә ярдәм берип, уларни меһир-муһәббәт билән мустәһкәмлигән.

5. Бүгүнки күндә немә үчүн қериндашлиримиз меһир-муһәббәткә алаһидә муһтаҗ?

⁵ Бүгүнки күндә нурғун қериндашлар қийинчилиқларға дуч келиватиду, шу сәвәптин улар меһир-муһәббитимизгә муһтаҗ. Бәзилири мәсхиригә яки тәқипкә учрайду. Башқилири һәққидә хизмәтдашлири сөз-чөчәк қилиду яки чеқип сөзләйду. Өзгиләр кечә-күндүз ишләшкә мәҗбур болғанлиқтин яки ишида көп бесимға учриғанлиқтин, һерип һалидин кетиду. Аилисидә чоң қийинчилиқлири бар қериндашларму көп. Бәлким, Йәһваға хизмәт қилмайдиған некалиқ җориси қериндишимизни һәрдайим тәнқит қилидиғанду. Буниңға охшаш қийинчилиқлар түпәйлидин көп қериндашлиримиз чидалмайдиғандәк һис қилип, һәтта өзини һечкимгә керәк әмәс дәп ойлиши мүмкин. Уларға ким ярдәм берәләйду?

6. Йәһваниң меһир-муһәббити хизмәтчилиригә қандақ күч бериду?

⁶ Йәһва Өз хизмәтчилирини һазир вә мәңгү сөйүшкә вәдә қилған. Йәһва Худа Исраил хәлқигә: «Сән нәзәримдә қиммәтлик болғачқа, Мән саңа иззәт-һөрмәт кәлтүргән, сени сөйгән.... Қорқма, чүнки Мән сениң билән биллидурмән»,— дегәндә, улар өзлирини қандақ һис қилғанлиғини тәсәввур қилип көрүңа! (Йәшая 43:4, 5, КТ). Биз Йәһва үчүн һәрбиримизниң баһалиқ екәнлигини билимиз a (Изаһәткә қараң.). Муқәддәс китапта  мундақ вәдә бар: «Худайиң... қутқузидиған бир Қудрәт Егисидур, У шатлиқ билән үстүңдә шатлиниду» (Зәфания 3:16, 17, КТ).

7. Йәһваниң меһир-муһәббити қайси мәнада көйүмчан аниниң меһир-муһәббитигә охшаш? (Мақалиниң бешидики рәсимгә қараң.)

⁷ Қийинчилиғимиз қандақ болушидин қәтъийнәзәр, Йәһва өз хәлқигә күч-ғәйрәт беришкә вәдә қилиду. Муқәддәс Язмиларда Йәһва: «Силәр емисиләр, силәр янпашқа елинип көтирилисиләр, етәктә әркилитилисиләр. Худди апа балисиға тәсәлли бәргәндәк, Мән шундақ силәргә тәсәлли беримән»,— дәп ейтқан (Йәшая 66:12, 13, КТ). Көйүмчан ана балисини бағриға бесип яки уни әркилитип ойнатқанлиғини тәсәввур қилип көрүң. Дәл шуниңға охшаш, Йәһваму сизни қаттиқ сөйиду вә өзүңизни бехәтәр һис қилишиңизни халайду. Йәһва үчүн өзүңизниң наһайити қиммәтлик екәнлигиңизгә һечқачан гуман қилмаң (Йәрәмия 31:3).

8, 9. Әйсаниң меһир-муһәббити бизгә қандақ күч-ғәйрәт бериду?

⁸ Йәһваниң бизни сөйидиғанлиғиниң йәнә бир испати мошу айәттә йезилған: «Худа дунияни шу қәдәр сөйдики, Өзи яратқан йеганә Оғлиға етиқат билдүрүватқан һәрбир киши һалак болмай, мәңгүлүк һаятқа еришиши үчүн, Оғлини қурбанлиққа бәрди» (Йоһан 3:16). Төләм қурбанлиғи Әйсаниңму бизни сөйидиғанлиғини испатлайду. Униң меһир-муһәббити бизгә күч-ғәйрәт бериду. Муқәддәс китап «дәрт-әләмләрму», «азап-оқубәтләрму» «бизни Мәсиһниң меһир-муһәббитидин» айриветәлмәйду дәп ишәндүриду (Римлиқларға 8:35, 38, 39).

⁹ Бәзидә қийинчилиқлар сәвәвидин биз җисманий яки һис-туйғу җәһәттин аҗизлишишимиз яки Йәһваға болған хизмитимиздики хошаллиқни йоқитишимиз мүмкин. Амма Әйсаниң бизни  қанчилик сөйидиғанлиғини әстә тутсақ, бу бизгә қийинчилиқларға бәрдашлиқ беришкә күч бериду (Коринтлиқларға 2-хәт 5:14, 15ни оқуң). Һәтта тәбиий апәттин зәрдап чәксәкму, тәқипкә учрисақму, үмүтсизләнсәкму яки ғәм-әндишигә берилсәкму, Әйсаниң меһир-муһәббити, Йәһваға давамлиқ хизмәт қилишқа ярдәм бериду.

10, 11. Чүшкүнлүккә чүшкән қериндашларни ким илһамландуруши керәк? Чүшәндүрүп бериң.

¹⁰ Бизни мустәһкәмләш үчүн Йәһва җамаәт арқилиқму меһир-муһәббитини көрситиду. Қериндашларни сөйсәк, Йәһвани сөйидиғанлиғимизни ипадиләймиз. Қериндашлар өзлириниң қәдирлик екәнлигини вә Йәһва уларни сөйидиғанлиғини һис қилиши үчүн, биз бар күчимизни салимиз (Йоһанниң 1-хети 4:19—21). Әлчи Паул: «Шуниң үчүн, һазирму бир-бириңларни бурунқиға охшаш давамлиқ риғбәтләндүрүп, бир-бириңларниң етиқадини күчәйтиңлар»,— дәп язған (Салоникилиқларға 1-хәт 5:11). Бу пәқәт ақсақалларниңла вәзиписи әмәс. Һәрбиримиз Йәһва билән Әйсадин үлгә елип, қериндашлиримизға тәсәлли берәләймиз (Римлиқларға 15:1, 2ни оқуң).

¹¹ Җамаәттә еғир депрессия билән ағриватқан яки қаттиқ ғәм-әндишигә берилгән қериндашлар тиббий ярдәмгә муһтаҗ болуши мүмкин (Луқа 5:31). Ақсақаллар вә башқа қериндашлар өзиниң тиббий ярдәм беридиған дохтурлар әмәслигини чүшәнсиму, улар чүшкүнлүккә чүшкән қериндашларға күч вә тәсәлли берәләйду. Җамаәттики һәрбир қериндаш «ғәмкин җанларни бәзләңлар, аҗизларға яр-йөләк болуңлар, барлиғиға узақ сәвирлик көрситиңлар» дегән мәслиһәтни ишлитәләйду  (Салоникилиқларға 1-хәт 5:14). Биз қериндашлиримизниң һис-туйғулирини чүшинишкә тиришимиз. Улар чүшкүнлүккә берилгәндә, биз уларға сәвирчан болуп, сөзлиримиз билән илһам беришимиз керәк. Сиз башқиларға тәсәлли беришкә тиришамсиз? Бу җәһәттин техиму яхшилиниш үчүн немә қилалайсиз?

12. Җамаәтниң меһир-муһәббитидин тәсәлли алған қериндашниң мисалини ейтип бериң.

¹² Европида яшайдиған бир қериндаш мундақ дәйду: «Бәзидә өз-өзүмни өлтүрүш һәққидә ойлаймән. Лекин мени қоллайдиған ярдәмчилирим бар. Җамаәттики қериндашлар мениң һаятимни давамлаштурушқа ярдәм бәрди. Улар һәрқачан меһир-муһәббитини көрситип, тәсәлли бериду. Депрессия билән ағриғанлиғимни пәқәт бирнәччиси билсиму, җамаәттикиләрниң һәммиси һәрдайим ярдәм бериду. Бир әр-аял худди мениң ата-анамға охшаш. Улар маңа ғәмхорлуқ қилип, кечини кечә, күндүзни күндүз демәй, ярдәм беришкә тәйяр». Әлвәттә, шундақ ярдәм беришкә һәркимниң мүмкинчилиги йоқ. Шундақ болсиму, қериндашларни қоллаш һәммимизниң қолидин келиду b (Изаһәткә қараң.).

13. Башқиларни илһамландуруш үчүн немә қилишимиз керәк?

¹³ Яхши тиңшиғучи болуң (Яқуп 1:19). Биз башқиларни һисдашлиқ билән тиңшисақ, меһир-муһәббәтни көрситимиз. Чүшкүн һалда болған адәмни чүшиниш үчүн меһрибанлиқ билән соал сораң. Униңға ич ағритқанлиғиңиз һәтта чирайиңиздинму көрүниду. У сөзлигәндә, сәвирчан болуп, сөзини бөлмәң. Шу чағда у ич-бағридики дәрт-әләмни төкәләйду. Яхши тиңшиғучи болсиңиз, адәмниң һис-туйғусини чүшинәләйсиз вә у сизгә ишиниду. Кейин уму сизниң сөзүңизни зәң қоюп тиңшап, ярдимиңизни қобул қилишқа тәйяр болиду. Сиз башқиларға сәмимий ғәмхорлуқ қилсиңиз, улар үчүн зор тәсәлли болалайсиз.

14. Биз немә үчүн тәнқит қилиштин нери турушимиз керәк?

¹⁴ Тәнқит қилмаң. Қайғуға патқан адәмни тәнқит қилсақ, у өзини техиму яман сезиши мүмкин. Шу чағда униңға ярдәм бериш тәс болиду. «Бәзи қуруқ сөзлүк адәм еғизи билән қиличтәк санчийду, даналар тили давалайду» (Пәнд-нәсиһәтләр 12:18). Ғәм-қайғуға патқан адәмни сөзүмиз билән әтәй рәнҗитмисәкму, ойлимай ейтқан сөзүмиз униң жүригини ярилиши мүмкин. Уни чүшиниш вә тәсәлли бериш үчүн қолумиздин кәлгининиң һәммисини қиливатқанлиғимизни ениқ көрситишимиз керәк (Мәтта 7:12).

15. Башқиларға тәсәлли бериш үчүн қандақ бебаһа соғимиз бар?

¹⁵ Муқәддәс Язмиларниң ярдими билән тәсәлли бериң (Римлиқларға 15:4, 5ни оқуң). Муқәддәс китап — сәвир-тақәт вә «тәсәлли беридиған Худаниң» бебаһа соғиси. Шуңа униңдики сөзләр бизгә тәсәлли бериду. Шуниң билән биздә «Күзитиш мунари әдәбиятлириниң көрсәткүчиси» (рус) вә «Йәһва гувачилириниң йол көрсәткүчиси» (рус) бар. Бу қуралларниң ярдими билән биз керәклик әдәбиятларни вә айәтләрни тепип, уларни қериндашларға илһам бериш үчүн қоллиналаймиз.

16. Қайғуға патқан адәмни илһамландуруш үчүн қандақ хисләтләр керәк?

 ¹⁶ Меһрибан вә юмшақ болуң. Йәһва «рәһимдилликниң Атиси һәм һәрқандақ тәсәллиниң Пәрвәрдигари» вә У хизмәтчилиригә «һисдашлиқни» көрситиду (Коринтлиқларға 2-хәт 1:3—6ни оқуң; Луқа 1:78; Римлиқларға 15:13). Әлчи Паул Йәһвадин үлгә алғанлиқтин, өзиму һисдашлиқ көрситишниң үлгисини қалдурған. У мундақ дәп язған: «Биз балилирини әркилитип емитиватқан анидәк, силәрни силап-сийпидуқ. Силәргә назук туйғуларни һис қилип, биз пәқәт Пәрвәрдигарниң хуш хәвиринила әмәс, амма җанлиримизниму беришкә хурсән болдуқ, чүнки силәрни сөйгән едуқ» (Салоникилиқларға 1-хәт 2:7, 8). Йәһвани үлгә қилип меһрибан болсақ, қериндишимиз дуада сориған тәсәллини Худа биз арқилиқ берәләйду.

17. Қериндашларни илһамландурушни халисақ, улардин немини тәләп қилмаслиғимиз керәк?

¹⁷ Етиқатдашлардин мукәммәлликни тәләп қилмаң. Әгәр қериндашлардин мукәммәлликни тәләп қилсиңиз, хошаллиқтин мәһрум болисиз (Вәз 7:21, 22). Йәһва Худа биздин қолумиздин кәлмәйдиған нәрсиләрни тәләп қилмайду. Шуңа бизму бир-биримизгә сәвир-тақәт көрситишимиз керәк (Әфәсликләргә 4:2, 32). Қериндашлиримизниң Йәһваға пүтүн күчи билән хизмәт қилмайватқандәк һис қилишиға сәвәп болғумиз яки уларни башқилар билән селиштурғумиз кәлмәйду. Буниң орниға, уларни илһамландуруп, қиливатқан яхши ишлири үчүн махтайли. Шундақ қилсақ, улар Йәһваға хурсәнлик билән хизмәт қилалайду (Галатилиқларға 6:4).

18. Немә үчүн биз бир-биримизни меһир-муһәббәт билән мустәһкәмләшни халаймиз?

¹⁸ Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһ үчүн һәрбиримиз әтиварлиқ (Галатилиқларға 2:20). Биз қериндашларни наһайити яхши көргәчкә, уларға меһрибанлиқ билән юмшақ муамилә көрситишимиз лазим. «Инақлиққа һәм өз ара мустәһкәмлинишкә ярдәмлишидиған нәрсигә интилайли» (Римлиқларға 14:19). Биз җәннәттики һаятни тақәтсизлик билән күтимиз. Шу чағда нә ағриқ, нә уруш болмайду. Инсанлар Адәм атидин қалған гунадин азатлиққа чиқип өлмәйдиған болиду. Шуниң билән тәқипләр, аилидики қийинчилиқлар вә үмүтсизлиниш түп йилтизидин йоқ қилиниду. Әйсаниң миң жиллиқ һөкүмранлиғиниң ахирида адәмләрниң һәммиси мукәммәлликкә еришиду. Ахирқи синақта садиқ болуп қалғанларни Худа балилири сүпитидә қобул қилиду. Улар «Худаниң пәрзәнтлириниң шәрәплик әркинлигигә чиқиду» (Римлиқларға 8:21). Ундақта, келиңлар, Худа вәдә қилған йеңи дуния кәлгичә, бир-биримизни меһир-муһәббәт билән мустәһкәмләшни давамлаштурайли.