1. Йәһваниң яратқанлири һәққидә ойлинғинимизда, ой-хиялимизға қандақ соаллар келиду?

 ЙӘҺВА яратқан чәксиз аләм үстидә ойлинғинимизда, өзүмизни Давутқа охшаш һис қилишимиз мүмкин. У дуада мундақ дегән: «Асманлириңға, бармақлириңниң ишиға, Сән орнатқан ай билән юлтузларға қариғанда, мундақ ойлаймән: У чағда адәм балиси у ким? Сән уни есиңға Алидиған инсан оғли у ким?» (Зәб. 8:3, 4) Давутқа охшаш бизму өзүмизни каинат билән селиштурсақ, қанчилик кичик екәнлигимизни һис қилимиз. Шундақтиму, Йәһва бизни әстә сақлайду. Һазир Йәһваниң Адәм ата вә Һава аниға көңүл бөлүпла қалмай, уларни Өз аилә әзаси қилғанлиғини көрүп чиқимиз.

2. Йәһва йәр йүзидики биринчи пәрзәнтлири үчүн немини мәхсәт қилған?

² Адәм ата билән Һава ана Йәһваниң йәр йүзидики тунҗа пәрзәнтлири еди вә Йәһва уларниң асмандики меһир-муһәббәтлик атиси болған. Худа улардин ишчан болушни күткән вә мундақ дегән: «Әвлат көрүп көпийиңлар, йәр йүзини толтуруңлар... җаниварниң үстидин һөкүмранлиқ қилиңлар» (Ярит. 1:28). Улар балилиқ болуп, йәр йүзигә яхши ғәмхорлуқ қилиши керәк еди. Шуңа Йәһваниң өзлири үчүн қилған мәхсәтлиригә мас итаәтчан болса, уларниң пәрзәнтлири мәңгүгә Худаниң аилә әзалири болуп қалалатти.

3. Немә үчүн Йәһва Худаниң аилисидә, Адәм вә Һава шан-шәрәплик орунға егә болған дәп ейталаймиз?

³ Йәһва Худаниң аилисидә Адәм һәм Һаваниң шан-шәрәплик орни болған. Зәбур 8:5-айәттә Давут Йәһва Худаниң инсанни яритиши һәққидә мундақ дегән: «Сән уни пәриштилириңдин кичиккинә төвән қойдуң, шәрәп һәм гөзәл билән ясандурдиң». Раст, инсанларға пәриштиләргә охшаш  күч-қудрәт, әқил-парасәт вә қабилийәтләр берилмигән (Зәб. 103:20). Амма инсанлар күчлүк роһий җанлиқлардин «азирақла» төвән турған. Тәсәввур қилиң, Йәһва тунҗа ата-анимизни қандақ гөзәл һаятқа егә қилған, һә!

4. Худаниң аилисидә Адәм вә Һаваниң орниға немә болған вә бу мақалидә немини көрүп чиқимиз?

 ⁴ Бәк әпсус, амма Худаниң аилисидә Адәм вә Һава өз орнидин мәһрум болған. Шуңа улар өз әвлатлирини яман ақивәткә дучар қилған. Бирақ Яратқучиниң мәхсити өзгәргини йоқ. У итаәтчан инсанларни Өзиниң мәңгү пәрзәнтлири болушини халайду. Авал, Йәһваниң бизни қандақ шан-шәрәпкә егә қилғанлиғини, кейин Униң аилисиниң бир әзаси болушни халайдиғанлиғимизни көрситиш үчүн, һазир немә қилалайдиғанлиғимизни көрүп чиқимиз. Ахирида, Яратқучиниң йәрдики пәрзәнтлири мәңгү бәрикәтләрдин бәһриман болидиғанлиғини муһакимә қилимиз.

5. Худаниң бизни Өз обризида яратқанлиғи үчүн миннәтдарлиғимизни қандақ көрситәләймиз?

⁵ У инсанларни Өз обризида яратқан (Ярит. 1:26, 27). Биз Худаниң обризида яритилғач, Униңға хас меһир-муһәббәт, һисдашлиқ, вападарлиқ вә һәққанийлиққа охшаш есил пәзиләтлирини көрситәләймиз (Зәб. 86:15; 145:17). Биз бу есил пәзиләтләрни йетилдүрсәк, Йәһвани улуқлаймиз вә Униңға болған миннәтдарлиғимизни көрситимиз (Пет. 1-х. 1:14—16). Асмандики Атимизни хурсән қилишқа тиришсақ, шат-хорамлиққа еришимиз вә көңлүмиз қанаәт тапиду. Худа бизни Өз обризида яритип, У халиғандәк адәм болуш қабилийитини бәргән. Шуңа биз Униң аилисиниң бир әзаси болалаймиз.

6. Йәһва йәр йүзини яратқанда, инсанларни қандақ шан-шәрәпкә ериштүргән?

⁶ Йәһва биз үчүн алаһидә бир маканни һазирлиған. Тунҗа инсанни яритиштин бурун, Яратқучи инсанлар үчүн йәр йүзини тәйярлиған (Аюп 38:4—6; Йәр. 10:12). У хошал болушимиз үчүн сехийлиқ вә меһрибанлиқ билән нурғун нәрсиләрни яратқан еди (Зәб. 104:14, 15, 24). Йәһва яратқанлири үстидә ойлинип, уларниң «яхши екәнлигини көрди» (Ярит. 1:10, 12, 31). У инсанларни яратмилар үстидин башқурушқа қоюп, уларни шан-шәрәпкә ериштүргән (Зәб. 8:6). Худа бизниң Өзи яратқан гөзәл яратмилиридин хәвәр елип, мәңгү хошаллиқ тепишимизни мәхсәт қилған. Сиз Йәһваниң әшу гөзәл вәдилири үчүн һәрдайим миннәтдарлиқ билдүрәмсиз?

7. Йәшуа 24:15-айәт, адәмниң таллаш әркинлигигә егә болғанлиғини қандақ көрситиду?

⁷ У бизгә таллаш әркинлигини соғат қилған. Биз қандақ һаят кәчүрүшни өзүмиз таллалаймиз (Йәшуа 24:15ни оқуң). Меһир-шәпқәтлик Худайимизға хизмәт қилишни таллисақ, У бәк хошал болиду (Зәб. 84:11; Пәнд н. 27:11). Биз нурғун ишларда таллаш әркинлигимизни тоғра ишлитәләймиз. Төвәндә Әйса қалдурған үлгиләрни көрүп бақайли.

8. Әйса өзиниң таллаш әркинлигини қандақ ишләткән? Мисал кәлтүрүң.

⁸ Әйсаниң үлгисигә әгәшсәк, башқиларниң мәнпәитини өзүмизниңкидин жуқури қоюшни таллаймиз. Бир қетим Әйса әлчилири билән бәк чарчап кетип, тинч бир җайда азирақ арам елишни халиған. Амма улар үмүт қилғандәк болмиди. Бир топ кишиләр уларни тепивалған вә Әйсадин тәлим елишқа тәшна болған. Амма Әйса уларға аччиқланмиған, әксичә, у кишиләргә ич ағритип, уларға көп нәрсиләрни үгитишкә башлиди (Марк 6:30—34). Әйсани үлгә қилип, башқиларға ярдәм бериш үчүн вақтимиз вә күчимизни сәрип қилсақ, асмандики Атимизға шан-шәрәп кәлтүримиз (Мәт. 5:14—16). Йәнә Йәһваниң  аилисиниң әзалири болушни халайдиғанлиғимизни көрситәләймиз.

9. Ата-анилар немини әстә тутуши керәк?

⁹ Йәһва инсанларға пәрзәнтлик болуш қабилийитини берип, уларға Худани сөйүш вә Униңға хизмәт қилиш мәсъулийитини тапшурған. Әгәр ата-ана болсиңиз, сиз бу соғат үчүн миннәтдарму? Гәрчә Йәһва пәриштиләрни көпирәк бәрикәткә ериштүргән болсиму, амма бу имтиязни уларға бәрмигән. Шуни әстә тутқан һалда, пәрзәнтләрни өстүрүватқан ата-анилар бу пурсәтни қәдирлиши керәк. Шуңа ата-анилар, силәргә тапшурулған муқәддәс вәзипини қәдирләп, балиларни «Йәһва буйриғандәк тәрбийиләңлар һәм нәсиһәт бериңлар» (Әфәс. 6:4; Қ. шәр. 6:5—7; Зәб. 127:3). Ата-аниларға ярдәм бериш үчүн, Худаниң тәшкилати Муқәддәс китапқа асасланған видео, музыка вә тордики мақалиләр билән тәминлимәктә. Шәк-шүбһисизки, Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһ балиларни интайин қәдирләйду (Луқа 18:15—17). Ата-анилар Яратқучиға тайинип, сөйүмлүк пәрзәнтлирини қолидин келишичә яхши тәрбийилисә, Йәһва хошал болиду. Униңдин башқа, улар өз пәрзәнтлиригә Йәһваниң аилисиниң мәңгүлүк әзаси болушиға ярдәм бериду!

10, 11. Төләм қурбанлиғи арқилиқ Йәһва бизгә қандақ мүмкинчиликни бәргән?

¹⁰ Йәһва Өзиниң әң сөйүмлүк оғлини бәргәч, биз қайта Униң аилисиниң әзаси болалаймиз.  Төртинчи абзацта тилға алғандәк, Адәм ата билән Һава ана Йәһваниң аилисидин мәһрум болған вә уларниң әвлатлириму әшу орнидин мәһрум қалған (Рим. 5:12). Адәм ата вә Һава ана қәстән Йәһваға итаәтсизлик қилғач, улар шу аилиниң әзаси болуш шан-шәрипидин айрилған. Ундақта, уларниң әвлатлиричу? Йәһва инсанларни сөйиду. Шуңа У сөйүмлүк ялғуз Оғли Әйсани қурбанлиққа бериш арқилиқ, Адәм атиниң итаәтчан пәрзәнтлири үчүн Өз аилисиниң әзалири болуш мүмкинчилигини яритип бәргән (Йоһ. 3:16; Рим. 5:19). Әйсаниң қурбанлиғи нәтиҗисидә, Йәһва 144000 садақәтмән инсанларни Өз оғуллири сүпитидә беқивалған (Рим. 8:15—17; Вәһ. 14:1).

¹¹ Униңдин башқа, тилға елинмиған миллионлиған садақәтмән кишиләр Йәһваниң ирадисини итаәтчанлиқ билән орунлаватиду. Уларму миң жиллиқ һөкүмранлиқ ахирлашқанда, әң ахирқи синақтин өтсә, Худаниң аилисиниң һәқиқий әзалири болуш үмүтигә егә (Зәб. 25:14; Рим. 8:20, 21). Улар шу үмүткә мәһкәм бағлинип, һәтта һазир Яратқучиси Йәһвани Ата дәп чақириду (Мәт. 6:9). Кәлгүсидә тирилгәнләргиму Йәһвани тонуш пурсити берилиду. Улар Йәһваниң көрсәтмилиригә бойсунса, ахирида уларму Униң аилә әзалири болалайду.

12. Һазир қайси соални муһакимә қилимиз?

¹² Биз көрүп өткинимиздәк, инсанларни шан-шәрәпкә ериштүрүш үчүн Йәһва аллиқачан нурғун ишларни қилған. У майланғанларни Өз оғуллири сүпитидә беқивалған вә зор бир топ халайиқни, йеңи дунияда өзиниң пәрзәнтлири болуш үмүтигә егә қилған (Вәһ. 7:9). Ундақта, Йәһваниң аилисиниң мәңгүлүк әзаси болушни халайдиғанлиғимизни көрситиш үчүн, һазир немә қилалаймиз?

13. Йәһваниң аилисиниң бир әзаси болуш үчүн биз немә қилалаймиз? (Марк 12:30)

¹³ Пүтүн жүригиңиз билән Йәһваға хизмәт қилиш арқилиқ, Униңға болған сөйгү-муһәббитиңизни көрситиң (Марк 12:30ни оқуң). Худа бизгә меһир-шәпқәт көрситип, нурғун соғиларни бәргән. Уларниң арисидики әң қиммити — Йәһваға ибадәт қилиш қабилийити. Биз Униң әмирлиригә бойсунуш арқилиқ, Йәһваға болған сөйгүмизни  көрситәләймиз (Йоһ. 1-х. 5:3). Йәһва бойсунушимизни тәләп қилидиған әмирләрниң бири — Әйса буйриған шагиртларни тәйярлап, уларни чөмдүрүш буйруғи (Мәт. 28:19). У йәнә бир-биримизни сөйүшни әмир қилған (Йоһ. 13:35). Йәһва Өзигә итаәтчан болғанларни, дуния йүзлүк чоң аилисигә хошал-хорамлиқ билән қобул қилиду (Зәб. 15:1, 2).

14. Башқиларға болған меһир-муһәббитимизни қандақ көрситәләймиз? (Мәтта 9:36—38; Римлиқларға 12:10)

¹⁴ Башқиларға меһир-муһәббәт көрситиң. Меһир-муһәббәт Йәһваниң әң муһим пәзилити (Йоһ. 1-х. 4:8). Биз Йәһвани тонумастин бурун, У бизгә меһир-муһәббитини көрсәткән (Йоһ. 1-х. 4:9, 10). Биз башқиларға меһир-муһәббәт көрсәтсәк, Уни үлгә қилған болумиз (Әфәс. 5:1). Башқиларға меһир-муһәббәт көрситишниң әң яхши йоли — һазир вақитниң барида, уларниң билим елишиға ярдәм бериш (Мәтта 9:36—38ни оқуң). Шундақ қилиш арқилиқ, уларға Худаниң аилисиниң бир әзаси болуш үмитигә еришиш пурситини беримиз. Бири чөмдүрүлүштин өтсә, биз чоқум униңға давамлиқ меһир-муһәббитимиз вә һөрмитимизни көрситишимиз керәк (Йоһ. 1-х. 4:20, 21). Уни қандақ қилалаймиз? У кишиниң нийәтлиридин гуманланмай, униңға ишинишимиз керәк. Мәсилән, у мәлум бир ишни немә сәвәптин қилғанлиғини чүшәнмисәкму, у шәхсий мәнпәити үчүн шундақ қилған дәп ойлимаслиғимиз керәк. Әксинчә, уларни өзүмиздин жуқурирақ көрүп, уларға һөрмәт көрситәйли (Римлиқларға 12:10ни оқуң; Флп. 2:3).

15. Кимләргә рәһимдиллиқ вә меһрибанлиқ көрситишимиз керәк?

¹⁵ Инсанларға рәһимдиллиқ вә меһрибанлиқ көрситиң. Әгәр Йәһваниң мәңгү Атимиз болушини халисақ, биз чоқум Униң сөзлири бойичә яшишимиз керәк. Мәсилән, Әйса бизгә һәммә инсанларға, һәтта дүшмәнлиримизгә рәһимдиллиқ вә меһрибанлиқ көрситишимиз керәклигини үгәткән (Луқа 6:32—36). Бәзидә шундақ қилиш асан әмәс. Шундақ болсиму, биз чоқум Әйсаға охшаш ойлаш вә һәрикәт қилишни үгинишимиз керәк. Пүтүн күчимиз билән Йәһваға бойсунсақ вә Әйсани үлгә қилсақ, асмандики Атимизға мәңгү Униң аилисидә болушни халайдиғанлиғимизни көрситимиз.

16. Йәһваниң аилисиниң нам-абройини қандақ қоғдалаймиз?

¹⁶ Йәһваниң аилисиниң нам-абройини қоғдаң. Адәттә аилидә кичик бала өз акисини дорайду. Әгәр акиси Муқәддәс китап принциплириға мас һаят кәчүрсә, у иниси үчүн яхши үлгә болиду. Әгәр акиси яман ишларни қилса, инисиму акисиниң яман үлгисигә әгишиши мүмкин. Худди шуниңдәк, Йәһваниң аилисидиму әгәр бир садиқ етиқатчи кейинирәк һәқиқәттин чәтнигән ой-пикирдә болса, әхлақсиз яки иккийүзлүк һаят кәчүрүшни таллиса, башқиларму аздурулуп, униң яман ишлириға әгишиши мүмкин. Шундақ қилғанлар, Йәһваға ибадәт қилғучиларниң аилисиниң абройиға дағ тәккүзиду (Сал. 1-х. 4:3—8). Биз чоқум яман үлгиләргә әгишиштин жирақ туруп, һечнәрсиниң бизниң асмандики меһир-муһәббәтлик Атимиздин жирақлаштурушиға йол бәрмәслигимиз керәк.

17. Қандақ ой-пикирләрдин қечишимиз керәк вә немә үчүн?

¹⁷ Маддий нәрсиләргә әмәс, бәлки Йәһваға тайиниң. Әгәр биз Худа Падишалиғини биринчи орунға қоюп, Униң һәққанийлиғини бойичә яшашқа тиришсақ, Йәһва бизни йемәк-ичмәк, кийим-кечәк вә өй-макан билән тәминләйдиғанлиғини вәдә қилған (Зәб. 55:22; Мәт. 6:33). Биз шу вәдигә ишәнсәк, бу дунияниң маддий нәрсилири бизни қоғдайду вә хошаллиқ елип келиду дегән ой-пикирдә болмаймиз. Биз шуни билимизки, Йәһваниң ирадисини орунлаш һәқиқий  көңүл хатирҗәмлигигә еришишимизниң бирдин-бир йоли (Флп. 4:6, 7). Һәтта нурғун нәрсиләрни сетивелишқа мүмкинчилигимиз болсиму, биз шу нәрсиләрни қоллиниш үчүн һәқиқәтән вақтимиз яки күчимиз барму дәп ойлинип көрүшимиз керәк. Биз мал-дунияға шунчилик бағлинип қалмиғандимиз? Амма чоқум шуни әстин чиқармаслиғимиз керәкки, Йәһва биздин өз аилисидә тиришчан болушимизни күтиду. Бу дегәнлик, диққитимизни чачидиған нәрсиләрдин жирақ турушимиз керәк. Әлвәттә, Әйсаға әгишиштин ваз кечишни қарар қилған жигиткә охшап қелишни халимаймиз. У Йәһваға хизмәт қилип, Униң беқивалған оғуллиридин бири болуш пурситини қолдин берип қойған (Марк 10:17—22).

18. Итаәтчан инсанлар қандақ шан-шәрәп вә бәрикәтләрдин мәңгү бәһримән болиду?

¹⁸ Итаәтчан инсанлар Йәһвани сөйүш вә Униңға ибадәт қилиштәк, әң чоң шан-шәрәпләрдин бәһримән болиду! Йәр йүзидә яшаш үмүти бар кишиләрму, Йәһва мукәммәл яратқан гөзәл маканидин хәвәр елип, мәңгү хошаллиқ тапиду. Пат йеқинда Худа Падишалиғиниң һөкүмранлиғи астида йәр шари вә униңдики һәммә җанлиқлар йеңилиниду. Әйса Адәм ата билән Һава аниниң итаәтсизлиги түпәйли пәйда болған қийинчилиқларни йоқ қилиду. Йәһва миллионлиған инсанларни тирилдүрүп, җәннәткә айландуридиған йәр йүзидә мукәммәл тән-саламәтлик билән мәңгү яшаш пурситини бериду (Луқа 23:42, 43). Йәһваға ибадәт қилған инсанлар мукәммәл болуп, һәммиси Давут язғандәк шан-шөһрәткә егә болиду (Зәб. 8:5).

19. Немини әстә сақлишимиз керәк?

¹⁹ Әгәр зор бир топ халайиқ арисида болсиңиз, әҗайип үмүтиңиз бар. Худа сизни сөйиду вә Өз аилисиниң бир әзаси болушиңизни халайду. Шуңа қолуңиздин кәлгиничә уни хурсән қилиң. Худаниң вәдилирини кечә-күндүз ой-хиялиңиз вә қәлбиңиздә сақлап һаят кәчүрүң. Асмандики көйүмчан Атиңизға ибадәт қилиш имтиязини вә Уни мәңгү мәдһийиләш шан-шәрипини қәдирләң!