1. Бүгүнки күндә адәмләрниң туққанлиқтин бәзгәнлиги немидин көриниду?

 МУҚӘДДӘС КИТАП ахир заманда «туққанлиқтин бәзгән» адәмләрниң көп болидиғанлиғи һәққидә алдин-ала ейтқан (Тим. 2-х. 3:1, 3). Бүгүнки күндә биз бу бәшарәтниң орунлиниватқанлиғини көрүватимиз. Мәсилән, миллионлиған әр-аяллар аҗришип кетиватиду, шуңа улар бир-биригә өч, уларниң балилири болса, уларни һечким яхши көрмәйдиғандәк һис қиливатиду. Һәтта бир өйидики аилә әзалири ят адәмләрдәк яшиши мүмкин. Бир турмуш мәслиһәтчиси: «Аписи, дадиси вә балилири компьютер, планшет, янфон яки электронлуқ оюнларға беши билән кирип кетип, бир-бири билән арилашмайдиған болди. Гәрчә бу аилиләр бир өйдә турсиму, бир-бирини яхши билмәйду»,— дәп ейтқан.

2, 3. а) Римлиқларға 12:10-айәткә асасән биз кимгә меһир-муһәббәтни көрситишимиз керәк? ә) Бу мақалидә немини көрүп чиқимиз?

² Биз бу дуниядики кишиләргә охшаш меһир-муһәббитимизниң совуп кетишини халимаймиз (Рим. 12:2). Әксинчә, биз өз аилә әзалиримизға болған сөйгү-муһәббәтни йетилдүрүпла қоймай, бәлки етиқатдашлиримизға болған меһир-муһәббәтниму йетилдүрүшимиз керәк (Римлиқларға 12:10ни оқуң). Аилә әзалиримизни сөйгәндәк, биз етиқатдашлиримизни дәл шундақ яхши көрүшимиз керәк. Етиқатдашлиримизни қизғин сөйсәк, биз һәқиқий ибадәтниң муһим бир қисми болған инақ-иттипақлиғини сақлашқа өз һәссимизни қошалаймиз (Мика 2:12).

³ Меһир-муһәббәтни давамлиқ йетилдүрүшимиз вә көрситишимиз үчүн Муқәддәс китаптики үлгиләрдин немини үгинәләйдиғанлиғимизни көрүп чиқайли.

4. Яқуп 5:11-айәт Йәһваниң меһир-муһәббити һәққидә немә ейтиду?

⁴ Муқәддәс китап Йәһваниң есил пәзиләтлирини рошән көрситип бериду. Мәсилән, униңда «Худа Өзи меһир-муһәббәттур», дәп йезилған (Йоһ. 1-х. 4:8). Бу һәққидә билгәндә биз Униң билән дост болушни халаймиз. Униңдин башқа, Муқәддәс китап Йәһва наһайити «меһир-шәпқәтлик» Худа екәнлигини көрситиду (Яқуп 5:11ни оқуң b). Бу Йәһва Худаниң бизгә болған һис-туйғусиниң чоңқурлиғини ипадиләйдиған әҗайип усули!

5. Йәһва Худа рәһимдиллиқни қандақ көрситиду вә биз Униңдин қандақ үлгә алалаймиз?

⁵ Яқуп 5:11-айәттә Йәһва Худаниң меһир-шәпқәтлиги билән Униң рәһимдиллиғи тилға елиниду. Бу есил пәзиләт бизни Униңға йеқинлаштуриду (Чиқ. 34:6). Йәһваниң Өз рәһимдиллиғини көрситишиниң бир йоли — өткүзгән хаталиқлиримизни кәчүрүш (Зәб. 51:1). Рәһимдиллиқ қилиш хата қилған адәмни кәчүрүп қоюшла әмәс. Рәһимдиллиқ интайин бир күчлүк қозғатқучи һис-туйғу, чүнки рәһимдил адәм бирсиниң еғир әһвалға чүшүп қалғанлиғини көргәндә, көйүнүп ярдәм қилишқа тиришиду. Йәһва Худа Өзиниң ярдәм бериш арзуси бир аниниң балисиға болған меһрибанлиғидин күчлигирәк екәнлигини тәсвирләйду (Йәшая 49:15). Биз қийинчилиққа учриғанда, Йәһва Худаниң рәһимдиллиғи Уни бизгә ярдәм беришкә дәвәт қилиду (Зәб. 37:39; Кор. 1-х. 10:13). Етиқатдашлиримиз көңлүмизни ағритқанда, уларни әпу қилип, адавәт сақлимисақ, рәһимдиллиқни көрситәләймиз (Әфәс. 4:32). Рәһимдиллиқни көрситишниң йәнә бир муһим усули — қийинчилиқларға дуч кәлгән етиқатчи қериндашлиримизни қоллап-қувәтләш. Меһир-муһәббәт бизни башқиларға рәһимдиллиқ көрситишкә дәвәт қилғанда, биз меһир-шәпқәтниң әң әҗайип үлгиси Йәһва Худани үлгә қилимиз (Әфәс. 5:1).

6. Йонатан билән Давут бир-биригә қандақ қизғин меһир-шәпқәт көрсәткән?

⁶ Муқәддәс китапта рәһимдиллиқни көрсәткән намукәммәл адәмләр тоғрисида йезилған. Йонатан билән Давутниң мисалини көрүп чиқайли. Муқәддәс китапта: «Давут билән Саулниң сөһбити аяқлашқанда, Йонатанниң көңли Давутниң көңлигә шундақ бағландики, уни өз җенидәк сөйди»,— дәп йезилған (Сам. 1-яз. 18:1). Давут Саул падишаниң орниға падиша болуп тәйинләнгән. Андин кейин Саул Давутқа ич тарлиқ қилип уни өлтүрүшкә урунған. Саулниң оғли Йонатан дадиси Давутни өлтүрүшкә урунғанда, дадисини қоллимиған. Улар достлуқни сақлап, һәрдайим бир-бирини қоллайдиғанлиғи һәққидә вәдә беришкән (Сам. 1-яз. 20:42).

7. Йонатан билән Давутниң достлуқ орнитишиға немә тосалғу болуши мүмкин еди?

⁷ Йонатан билән Давут арисида достлуқ орнитишқа тосқунлуқ қилидиған нурғун нәрсиләрниң болушиға қаримай, уларниң достлуқ мунасивити һәйран қаларлиқ дәриҗидә йеқин вә күчлүк болған. Мәсилән, Йонатан Давуттин тәхминән 30 яш чоң болған. Йонатан бу тәҗрибиси аз вә яш жигит билән һеч ортақлиғим йоқ дегән хуласигә келәләтти. Лекин Йонатан Давутқа шундақ көзқарашта болмиған, әксинчә у униңға һөрмәт-еһтирам көрсәткән.

8. Немә үчүн Йонатан Давутниң шунчә яхши дости болалиған?

⁸ Йонатан Давутқа көрәлмәслик қилалатти. Саул падишаниң оғли Йонатан тәхтигә варислиқ қилиш һоқуқи бар екәнлигини ейтип, өз сөзидә чиң турувелиши мүмкин еди (Сам. 1-яз. 20:31). Бирақ Йонатан кәмтәр вә Йәһва Худаға садақәтмән киши болған. Шуңа у Йәһва Худаниң Давутни кәлгүсидики падиша қилип таллиғанлиғини қәтъий қоллап-қувәтлигән. Гәрчә бу Саулниң ғәзивини қозғиған болсиму, Йонатан Давутқа садақәтмән болуп қалған (Сам. 1-яз. 20:32—34).

9. Йонатан Давутни риқабәтчи дәп қариғанму? Чүшәндүрүп бериң.

⁹ Йонатан Давутқа меһир-шәпқәт көрсәткән, шуңа уни өзиниң риқабәтчиси дәп қаримиған. Йонатан маһарәтлик оқя атқучи вә җасарәтлик җәңчи болған. У дадиси Саул билән «бүркүтләрдин чаққан» вә «ширлардин күчлүк» дегән нам-абройға еришкән (Сам. 2-яз. 1:22, 23). Шуңлашқа Йонатан өзиниң қәһриманлиғи тоғрилиқ махтиналатти. Бирақ Йонатан Давуттин яхширақ адәм болушқа тиришмиған вә униң яхши ишлириға һәсәтхорлуқ қилмиған. Әксинчә, Йонатан Давутниң җасарити вә Йәһва Худаға таянғанлиғиға қарап зоқланған. Ениқки, Давут Ғолиятни өлтүргәндин кейин, Йонатан Давутни өзини яхши көргәндәк яхши көрүшкә башлиған. Биз етиқатдашлиримизға дәл шундақ меһир-шәпқәтни қандақ көрситәләймиз?

10. «Бир-бириңларни чин жүрәктин қизғин сөйүңлар» дегән сөзләр немини билдүриду?

¹⁰ Муқәддәс китап бизгә «бир-бириңларни чин жүрәктин қизғин сөйүңлар», дәп ейтиду (Пет. 1-х. 1:22). Йәһва Худа бизгә үлгә қалдурған. Униң бизгә болған сөйгү-муһәббити интайин күчлүк, чүнки биз Униңға садақәтмән болсақ, бу меһир-муһәббәт риштимизни һечнәрсә үзәлмәйду (Рим. 8:38, 39). «Қизғин» дәп тәрҗимә қилинған грек сөзи бирсиниң башқиларни яхши көрүши үчүн қилған наһайити зор тиришчанлиғини билдүриду. Бәзидә етиқатдашлиримизға меһир-муһәббитимизни  көрситиш асан әмәс. Башқилар бизни рәнҗиткәндә «меһир-муһәббәтлик билән бир-бириңларға кәң қосақлиқ болуп, течлиқниң инақлаштуридиған риштилиридә роһниң бирлигини сақлашқа интилиңлар», дегән сөзләргә давамлиқ әмәл қилишимиз керәк (Әфәс. 4:1—3). «Течлиқниң инақлаштуридиған» риштилирини сақлашқа тиришсақ, етиқатдашларниң хаталиқлирини көңлимизгә алмаймиз. Биз етиқатдашлиримизға Йәһваниң көзқариши билән қарашқа қолумиздин кәлгиничә тиришимиз (Сам. 1-яз. 16:7; Зәб. 130:3).

11. Немә үчүн бәзидә меһир-муһәббәтни йетилдүрүш асанға чүшмәйду?

¹¹ Етиқатдашларға, болупму уларниң хаталиқлиридин хәвәр тапқанда, уларға қизғин меһир-муһәббәт көрситиш асан әмәс. Ениқки, биринчи әсирдики бәзи мәсиһийләргиму бу асанға чүшмигән. Еводия вә Синтихәгә Паул билән мүрини мүригә тирәп бирликтә хизмәт қилиш асан болған. Лекин уларға қандақту бирәр сәвәп түпәйли бир-бири билән чиқишип өтүши қийинға тохтиған. Шуңа Паул уларни агаһландуруп: «Рәбдә бир ой, бир пикирдә болуңлар!»— дәп дәвәт қилған (Флп. 4:2, 3).

12. Бүгүнки күндә етиқатдашлиримизға болған меһир-муһәббәтни қандақ йетилдүрәләймиз?

¹² Бүгүнки күндә етиқатдашлиримизға болған меһир-муһәббәтни қандақ йетилдүрәләймиз? Етиқатдашларни йеқинирақ тонусақ, уларни чүшинишкә вә уларға меһир-шәпқәтни көрситишкә оңайирақ болиду. Мәйли уларниң йеши чоңирақ яки мәдәнийити һәрхил болсун, улар билән йеқин дост болалаймиз. Есиңиздә болсун, Йонатан Давуттин тәхминән 30 яш чоң болған, лекин у униң билән йеқин достлуқни орнатқан. Җамаитиңиздә сиздин чоң яки кичик етиқатдашлар билән дост болаламсиз? Шундақ қилсиңиз, «пүтүн қериндашлиқни» яхши көридиғанлиғиңизни көрситәләйсиз (Пет. 1-х. 2:17).

13. Җамаәттикиләрниң һәммиси билән немә үчүн йеқин дост болуш мүмкин әмәс?

¹³ Етиқатдашларға меһир-муһәббәтни көрситиш җамаәттикиләрниң һәммиси билән йеқин дост болушни билдүрәмду? Яқ, бу мүмкин әмәс. Бәзилири билән ортақ қизиқиш бар болғачқа, уларға йеқинирақ болуп  кетишимизниң һеч ямини йоқ. Әйса һәммә әлчилирини «достлирим» дәп атиған, бирақ әлчи Йоһанни алаһидә йеқин көрәтти (Йоһ. 13:23; 15:15; 20:2). Һалбуки, Әйса әлчи Йоһанниң әң сөйүмлүк әлчиси екәнлигини көрсәтмигән. Мәсилән, Йоһан вә униң акиси Яқуп Әйсадин Худа Падишалиғида мәртивә орнини сориғанда, у уларға: «Ким мениң оң тәрипимдә һәм ким сол тәрипимдә олтиришини мән йәшмәймән»,— дәп ейтқан (Марк 10:35—40). Йеқин достлиримизниң бирсини әң йеқинимиз дәп көрсәтмисәк, Әйсани үлгә қилимиз (Яқуп 2:3, 4). Әгәр Әйсани үлгә қилмисақ, биз җамаәттә бөлгүнчиликни пәйда қилидиған болимиз (Йәһ. 17—19).

14. Филипиликләргә 2:3-айәткә асасланғанда, өзүмизни мошу риқабәтчилик роһидин қоғдашқа немә ярдәм бериду?

¹⁴ Биз бир-биримизгә қизғин меһир-муһәббәт көрсәтсәк, җамаәтни риқабәтчилик роһидин қоғдаймиз. Есимизгә алайли, Йонатан Давутқа һәсәтхорлуқ қилмиған вә униң орниға падиша болушқа тиришмиған. Биз һәммимиз Йонатанни үлгә қилалаймиз. Етиқатчи қериндашлиримизни уларниң қабилийити үчүн бизниң риқабәтчимиз дәп қаримай, «мулайимлиғидин башқиларни өзүңлардин артуқ дәп санаңлар» дегән сөзләргә әмәл қилимиз (Филипиликләргә 2:3ни оқуң). Әстин чиқармаң, һәрқайсимиз җамаәткә ярдәм бериштә өз һәссимизни қошалаймиз. Өзүмизгә кәмтәрлик билән қарисақ, етиқатдашларниң яхши тәрәплирини көримиз вә уларниң садақәтмән үлгисидин пайда алимиз (Кор. 1-х. 12:21—25).

15. Таня вә униң аилиси бешидин өткүзгән вақиәдин қандақ савақ алимиз?

¹⁵ Биз туюқсиз синақларға дуч кәлгәндә, Йәһва Худа қериндашларниң бизгә көрсәткән меһир-муһәббәт вә әмәлий ярдими арқилиқ тәсәлли бериду. Америкида өткүзүлгән  «Меһир-муһәббәт мәңгү давамлишиду» дәп аталған 2019-жилниң хәлиқаралиқ конгрессиниң шәнбә күндики программисиға қатнашқан бир аилиниң бешидин немә өткүзгәнлигини көрүп чиқайли. Үч балиниң аниси Таня мундақ дәйду: «Биз меһманханиға қайтип келиватқанда, башқа машининиң егиси машинисиға егә болалмай, бизниң йолумизға чиқип кетип, машинимизға урулди. Һечким ярланмиған болсиму, лекин биз машинидин чиқип йолда һаң-таң болуп қалдуқ. Бирси бизни көрүп қелип, бехәтәрлигимиз үчүн өз машинисиға олтиришқа чақирди. Бу конгресстин келиватқан бир бурадәр еди. Тохтиған ялғуз бирла у әмәс. Швециядин кәлгән бәш қериндашму тохтиди. Бу қериндашлар қизимни вә мени иллиқ қучақлиғандин кейин, биз өзүмизни яхши һис қилдуқ. Улар бизни һәммиси яхши болидиғанлиғиға вә бизни ташлап кәтмәйдиғанлиғиға ишәндүрди. Җиддий қутқузуш хадимлири кәлгәндин кейинму, улар биз билән қелип, биздә керәклик нәрсиләрниң болуши үчүн ғәмхорлуқ қилди. Еғир әһвалда Йәһва Худаниң меһир-муһәббитини һис қилдуқ. Бу вақиә етиқатдашлиримизға болған меһир-муһәббитимизни техиму күчәйтти вә Йәһваға болған миннәтдарлиғимизни техиму чоңқурлаштурди». Сиз муһтаҗ болғанда етиқатдишиңиз меһир-муһәббәт көрсәткән вақитни есиңизгә алаламсиз?

16. Немә сәвәптин бир-биримизгә меһир-муһәббәт көрситишимиз зөрүр?

¹⁶ Бир-биримизгә көрсәткән меһир-шәпқәт қандақ нәтиҗигә елип келидиғанлиғини ойлап көрүң. Қийинчилиқларға дуч кәлгән қериндашлиримизға тәсәлли беримиз. Биз Худа хәлқиниң арисидики инақ-иттипақлиқни күчәйтимиз. Биз Әйсаниң шагиртлири екәнлигимизни испатлаймиз вә бу сәмимий адәмләрни һәқиқий ибадәткә җәлип қилиду. Һәммидин авал, биз «рәһимдиллиқниң Атиси, һәм һәрқандақ тәсәллиниң Пәрвәрдигари» Йәһваға шан-шәрәп кәлтүримиз (Кор. 2-х. 1:3). Һәрқайсимиз қизғин меһир-муһәббәтни йетилдүрүп, вә өз ара қериндашларчә меһир-муһәббәтни көрситәйли!