Һәқиқий үмүтни қәйәрдин тапалайсиз?

СААТИҢИЗ тохтап қалди дәйли. Уни яситишқа тоғра келип, қарисиңиз саат ясайдиғанлар көп болғач, әң яхшисини таллашқа дуч кәлдиңиз. Саат ремонт қилиш еланлири шунчә көп едики, бәзилири ишәнчиликтәк көрүнәтти, башқилири болса, анчә әмәс. Бирақ сиз өз хошниңизниң маһир уста екәнлигини вә у бирнәччә жил бурун дәл бу хил саатниң қурулмисини лайиһилигәнлигини билдиңиз. Буниңдин ташқири, у сизгә һәқсиз ярдәм беришкә тәйяр екәнлигини ейтиду. Әнди кимни таллайдиғанлиғиңиз ениқ болди, шундақ әмәсму?

Һазир шу саат билән үмүт қилиш қабилийитини селиштуруң. Ғәм-тәшвишләргә толған дунияда яшаватқан көп кишиләргә охшаш үмүтиңизни үзгән болсиңиз, қәйәрдин ярдәм соралайсиз? Нурғун кишиләр қийинчилиқларни һәл қилалаймиз дейишиду. Лекин бизни гаңгиритип қойидиған, һәтта зиддийәтлик түгимәс мәслиһәтләрни бериши мүмкин. Ундақта әң авал инсанларни үмүт қилиш қабилийити билән яратқан Шәхскә мураҗиәт қилсақ болмамду? Муқәддәс китапта Худа тоғрисида: «Әмәлиятта У биздин жирақ әмәс»,— дәп йезилған (Әлчиләр 17:27, ҺЗ; Петрусниң 1-хети 5:7).

Үмүтниң чоңқур мәнаси

Муқәддәс китаптики үмүт чүшәнчиси бүгүнки дохтурлар, психологлар вә алимлар арисида кәң тарқалған чүшәнчигә қариғанда, кәңирәк вә чоңқурирақ. Муқәддәс китаптики «үмүт» дәп тәрҗимә қилинған сөзләр интизарлиқ билән күтүш вә яхшилиққа тәлпүнүш дегән мәнани билдүриду. Умумән ейтқанда, үмүт икки мәнаға егә. Бу бирәр яхши нәрсигә еришиш истигини вә шу яхши нәрсигә еришишкә ишинишниң асасини өз ичигә алиду. Муқәддәс китапта ейтилған үмүт у пәқәтла хам хиял әмәс, бәлки ишәнчилик дәлил-испатларға асаслиниду.

Шундақ екән, үмүт худди иман-етиқатқа охшаш дәлил-испатларға асаслиниду вә һәзгизму қарғуларчә хам хиялға әгәшмәйду (Ибранийларға 11:1). Бирақ Муқәддәс китапта иман-етиқат билән үмүтниң пәрқи көрситилгән (Коринтлиқларға 1-хәт 13:13).

Бу пәриқни чүшиниш үчүн мундақ вәзийәтни көз алдиңизға кәлтүрүң. Йеқин достуңиздин ярдәм соридиңиз вә уни ярдәм бериду дәп үмүт қилдиңиз. Сизниң униңға шундақ үмит бағлиғиниңизниң асаси бар. Чүнки сиз уни яхши тонуйсиз, униң меһрибанлиғини вә мәртлигини билгәч, достуңизға ишәнч қилисиз. Ишәнчиңиз вә үмүтиңиз бир-бири билән зич бағланған. Бирақ шуниң билән биргә, улар бир-биридин пәриқлиниду. Сиз Худағиму шундақ үмүт бағлаламсиз?

Үмүт үчүн асас

Худа һәқиқий үмүтниң мәнбәсидур. Қедимда Йәһва «Исраилниң үмүти» дәп аталған (Йәрәмия 14:8, ЙД). Униң хәлқиниң барчә ишәнчилик үмүти Худадин кәлгән. Ениқки, Тәңри Йәһва уларниң үмүти болған. Бундақ үмүт пәқәт арзу-арман болуп қалмай, бәлки мустәһкәм һул-асасқа асасланған. Худа әсирләр бойи өз хәлқи билән алақә қилип, бир қатар вәдиләрни берип, шуларни әмәлгә ашуруп кәлгән. Исраил хәлқиниң йолбашчиси болған Йәшуа мундақ дегән: «Силәрниң көңлүңларға аян, Пәрвәрдигариңлар Худа силәргә бәргән вәдисиниң бириниму қалдурмай, һәммисини әмәлгә ашурди» (Йәшуа 23:14, ҺЗ).

Нәччә миң жиллар өткәндин кейинму, Һәммигә Қадир Алла әмәлгә ашурған әшу вәдиләр та һазирғичә ишәнчимизни мустәһкәмләйду. Тарихий материалларму Муқәддәс китаптики Худа бәргән әҗайип вәдиләрниң әмәлгә ашқанлиғини испатлайду. Худаниң бәшарәт қилған вәдилири шунчилик ишәнчиликки, һәтта улар бәшарәт қилинғанда, худди аллиқачан әмәлгә ешип болғандәк йезилған.

Шу сәвәптин Муқәддәс Язмиларни үмүт беридиған китап дәп ейтсақ болиду. Худаниң инсанлар билән қандақ муамилидә болғанлиғини тәтқиқ қилсиңиз, Униңға үмүт бағлашқа қарита сәвәплириңиз техиму көпийиду. Әлчи Паул мундақ дегән: «Қедимдә йезилған барчә нәрсиләр бизгә тәлим бериш үчүн йезилғандур, шу сәвәп сәвир-тақитимиз вә Муқәддәс Язмилардин алған тәсәлли бизгә үмит ата қилиду» (Римлиқларға 15:4, ЙД).

Худа бизгә қандақ үмүт ата қилиду?

Биз болупму қачан үмүткә әң муһтаҗ болимиз? Йеқинимиз өлүмигә дуч кәлгәндә, шундақ әмәсму? Лекин көп кишиләр шундақ вәзийәттиму үмүт һәққидә камдин-кам ойлайду. Өлүмдин башқа йәнә дәһшәтлигирәк нәрсә барму? Өлүмдин һечким қутулалмайду. Биз пәқәт мәлум бир мәзгил униңдин жирақ туралишимиз мумкин, әмма қарши турушқа йәнила аҗиз келимиз. Муқәддәс китапта өлүм «ахирқи дүшмән» дәп аталған (Коринтлиқларға 1-хәт 15:26).

Һаят-мамат мәсилисигә дуч кәлгәндә, қәйәрдин үмүт тапалаймиз? Өлүм ахирқи дүшмән дәп тилға елинған айәттә, йәнә у дүшмәнниң йоқ қилинидиғанлиғиму ейтилған. Һәммигә Қадир Тәңри өлүмдин күчлигирәк. У буни көплигән вәзийәтләрдә испатлиған. Қандақ қилип? Өлгәнләрни тирилдүрүш арқилиқ буни тәстиқлигән. Муқәддәс китапта Худа Өз күчини ишлитип, өлүп кәткәнләрни тирилдүргәнлиги һәққидики тоққуз вәзийәт баян қилинған.

Қизиқарлиқ йери шуки, Йәһва Мәсиһ Әйсаға өлгинигә төрт күн болған йеқин дости Лазарни тирилдүрүш күчини бәргән. Әйса уни йошурун әмәс, көпчиликниң алдида тирилдүргән (Йоһан 11:38—48, 53; 12:9, 10).

Бәлким сиз: «Әшу адәмләрни тирилдүргәнниң немә пайдиси болди? Ахири улар һәммиси өлүп кәттиғу?»— дәп әҗәплиниватқансиз. Шундақ улар өлүп кәтти. Амма шу йезилған тирилиш һәққидики ишәнчилик баянлар болғач, өлүп кәткән йеқинлиримизниң тирилидиғанлиғиға үмүт қилалидуқ вә кәлгүсидә шуларниң һәқиқәтән тирилдүрүлидиғанлиғиға қәтъий ишәнч бағлашқа йетәрлик асасимиз бар болди. Башқичә ейтқанда, биз һәқиқий үмүткә егә.

Әйса пәйғәмбәр: «Мән тирилиш вә һаятдурмән»,— дәп ейтқан (Йоһан 11:25). Яратқучи Йәһва пүтүн йәр йүзидә өлгәнләрни тирилдүрүш күчини һәзрити Әйсаға бериду. Әйса бу тоғрилиқ мундақ дегән: «Хатирә қәбирләрдики һәммиси мениң [Мәсиһниң] авазимни аңлайдиған вақит келиду» (Йоһан 5:28, 29). Ениқки, өлүм уйқисида болғанларниң һәммиси йәр йүзидики җәннәттә тирилиду.

Йәшая пәйғәмбәр тирилишни гөзәл сөзләр билән тәсвирлигән: «Амма Саңа мәнсүп болуп өлүп кәткән кишиләр қайтидин һаятлиққа еришиду! Уларниң тени башқидин тирилиду. Әй тупрақта ятқанлар, ойғинип шатлиқ нахшисини ейтиңлар! Әй Пәрвәрдигар, Сениң таң сәһәрдики шәбнимиң аләмгә һаятий күч бәргәндәк, Сән өлгәнләргиму қайта һаятий күч ата қилисән» (Йәшая 26:19, ҺЗ).

Бу вәдә тәсәлли бериду, шундақ әмәсму? Бовақ худди аниниң қосиғида һимайә қилинғанға охшаш, өлгәнләрму әң бехәтәр җайда дәп тәсәввур қилишқа болиду. Әмәлийәттә өлүм уйқисида болғанлар Һәммигә Қадир Алланиң есидин чиқмайду, чүнки Униң хатириси чәксиздур (Луқа 20:37, 38). Худди бир аилә кишилири сөйгү-муһәббәт вә тәққазалиқ билән йеңи туғулидиған бовақни қарши алғандәк, пат арида шат-хорамллиққа толған дунияда өлгәнләр қайта һаятқа қайтқанда, уларни хошаллиқ билән қарши алимиз! Шундақ екән, һәтта өлүмгә дуч кәлсәкму, биз үчүн үмүт бар.

Үмүтниң сиз үчүн пайдиси бар

Әлчи Паулниң ейтқанлиридин үмүтниң әһмийити тоғрисида көп нәрсини биләләймиз. Паул уни дубулға билән селиштуруп, униң роһий қурал-ярақларниң муһим қисми екәнлигини ейтқан (Салоникилиқларға 1-хәт 5:8). У немә демәкчи болған? Қедимда җәңчи төмүрдин ясалған дубулғиниң ичигә кигиз яки теридин тикилгән тумақни қаплап, бешиға кийип җәңгә қатнашқан. Дубулға әскәрниң беши еғир зәхмлиниш вә өлүмдин қоғдап қалалиған. Шуңа Паул дубулға әскәрниң бешини һимайә қилғандәк, үмүтимиз бизниң әқлимиз, йәни ой-пикирлиримизни һимайә қилиду демәкчи болған. Әгәр сиз Худаниң ирадисигә мас мустәһкәм үмүткә егә болсиңиз, бешиңизға еғир күнләр чүшкәндә, вәһимигә яки үмүтсизликкә чүшүп қалмайсиз. Қайсимиз шундақ дубулғиға муһтаҗ әмәс?!

Худаниң ирадиси билән бағланған үмүт һәққидә Паул йәнә бир мисални кәлтүрүп: «Бу үмүт һаятимизға нисбәтән худди чиң илинған кемә ләңгиридәк мустәһкәм» (Ибранийларға 6:19, ҺЗ). Бирнәччә қетим кемә һадисигә учрап, аман қалған Паул ләңгәрниң муһим екәнлигини яхши билгән. Адәттә деңизчилар боран-чапқун вақтида ләңгәрни суға ташлайду. Әгәр у деңиз астиға йетип, мәһкәм бир нәрсигә илинса, кемә боран-чапқунда чайқилип, деңиз қирғиғи яки хада ташларға урулуп кетиштин сақлинип қелиши мумкин.

Шуниңға охшаш, Йәһваниң вәдилиригә болған үмүтимиз мустәһкәм вә ишәнчилик күчлүк болса, у бүгүнки күндә турмушиниң боран-чапқунлириға бәрдашлиқ беришимизгә ярдәм бериду. Йәһва вәдә қилғандәк, пат йеқинда инсанлар арисида урушлар, җинайәт, азап-оқубәтләр вә һәтта өлүм болмайду («Үмүт үчүн сәвәпләр» намлиқ рамкиға қараң.). Үмүт ләңгәргә охшаш, һаятимиздики боран-чапқун кәби еғир күнләргә бәрдашлиқ беришкә ярдәм бериду. Униңдин башқа, у бу дунияда кәң тарқалған тәртипсизлик вә әхлақсизлиққа қарши туруп, Худаниң тәләп-өлчәмлиригә мас һаят кәчүрүшимизгә ярдәм қилиду.

Йәһва ата қилған үмүтниң сиз үчүн пайдиси бар. У сизниң Өзи ирадә қилғандәк һаят кәчүрүшиңизни халайду. Худа пүткүл инсанларниң қутқузулушини халайду. Қандақ қутқузулиду? Авал, һәрбир киши «һәқиқәтниң тоғра билимигә» егә болуши керәк (Тимотийға 1-хәт 2:4). Йәһва гувачилири сизни Худа Сөзигә асасланған һәқиқий һаятқа ериштүридиған билимни елишқа тәклип қилиду. Бу арқилиқ Худа ата қилидиған үмүт бу дуния беридиған һәрқандақ үмүттин алаһидә үстүндур.

Шундақ үмүткә еришсәк, һечқачан өзүмизни үмүтсиз һис қилмаймиз. Чүнки Униң ирадисигә мас һәрқандақ мәхсәтләргә йетишиңиз үчүн У сизгә күч берәләйду (Коринтлиқларға 2-хәт 4:7; Филипиликләргә 4:13). Бундақ үмүтниң болушни халайсиз, шундақму? Ундақта бәл қоювәтмәй, издәнсиңиз, чоқум һәқиқий үмүтни тапалайсиз!

 [10-бәттики рамка/рәсим]

Үмүт үчүн асаслар

Муқәддәс китаптики ой-пикирләр үмүтиңизни мустәһкәмләшкә ярдәм бериду:

◼ Худа бәхитлик келәчәкни вәдә бериду.

Униң Сөзидә пүтүн йәр йүзи җәннәткә айлинип, инсанлар бәхитлик вә инақ-иттипақ, бир аилә болуп яшайдиғанлиғи ейтилиған (Зәбур 37:11, 29 [36:11, 29]; Йәшая 25:8; Вәһий 21:3, 4).

◼ Худа ялған ейтмайду.

У ялғанчилиқниң һәрқандақ түридин нәпрәтлиниду. Йәһва пүтүнләй пак вә муқәддәстур. Шуңа У ялғанчилиқ қилалмайду (Пәнд-нәсиһәтләр 6:16—19; Йәшая 6:2, 3; Титқа 1:2; Ибранийларға 6:18).

◼ Худа чәксиз күч-қудрәткә егә.

Пәқәт Йәһва Өзи Һәммигә Қадир Худадур. Пәрвәрдигарниң Өзи вәдилирини әмәлгә ашурушиға каинаттики һечқандақ нәрсә тосалғулуқ қилалмайду (Чиқиш 15:11; Йәшая 40:25, 26).

◼ Худа мәңгү яшишиңизни халайду.

(Йоһан 3:16; Тимотийға 1-хәт 2:3, 4).

◼ Худа бизгә үмүт көзлири билән қарайду.

Худа камчилиқлиримиз вә хаталиқлиримизға әмәс, бәлки есил пәзиләтлиримиз вә иш-һәрикәтлиримизгә диққәт ағдуриду (Зәбур 103:12—14; 130:3 [102:12—14; 129:3]); Ибранийларға 6:10). Тәңри һәқиқәт йолида меңишимизни вә Униң көңлини хошал қилишимизни үмүт қилиду (Пәнд-нәсиһәтләр 27:11).

◼ Худа роһий мәхсәтлириңизгә йетишкә ярдәм беридиғанлиғини вәдә қилған.

Униң хизмәтчилири өзлириниң аҗиз һис қилмаслиғи керәк. Чүнки Худа бизни қоллап-қувәтләш үчүн әң қудрәтлик күч муқәддәс роһини мәртлик билән бериду (Филипиликләргә 4:13).

◼ Худаға үмүт бағлап, һечқачан пушайман қилмайсиз.

Аллаға тайинип, ишәнч бағлаң. У сизни һәргиз үмүтсизләндүрмәйду (Зәбур 25:3 [24:3]).

 [12-бәттики рәсим]

Дубулға башни қоғдиғандәк, үмүт әқлимизни қоғдайду

[12-бәттики рәсим]

Ләңгәргә охшаш, мустәһкәм үмүт бәрдашлиқ беришкә ярдәм бериду

[Рәсим рухсити билән]

Courtesy René Seindal/Su concessione del Museo Archeologico Regionale A. Salinas di Palermo