Көп сөзләш. Һәммә нәрсини сиз чүшәндүрүшиңиз керәк дәп ойлимаң. Әйса адәмләргә ойлинишқа вә тоғра қарар чиқиришқа ярдәм бериш үчүн соалларни пайдиланған (Мт 17:24—27). Соаллар тәтқиқни җанлиқ қилип, қизиққучи немини чүшиниватқанлиғини вә немигә ишинидиғанлиғини ениқлашқа ярдәм бериду (bе-U 253-б., 2, 3-абз.). Соал қойғандин кейин, сәвирчан болуп, җававини күтүң. Қизиққучи соалға хата җавап бәрсә, җавапни бирдин ейтип беришниң орниға, қошумчә соалларни қоюп, өзиниң дурус ойға келишигә ярдәм бериң (be-U 238-б., 1, 2-абз.). Қизиққучи йеңи ойларни чүшиниши үчүн, алдиримай сөзләң (be-U 230-б., 4-абз.).

Мурәккәпләштүрүш. Мақалигә тегишлик билгиниңизниң һәммисини ейтип бериштин нери болуң (Йоһ 16:12). Абзацтики асасий ойға диққәт ағдуруң (be-U 226-б., 4, 5-абз.). Қошумчә мәлуматлар қизиқарлиқ болсиму, асасий пикирдин чәткә елип кетиши мүмкин (be-U 235-б., 3-абз.). Қизиққучи асасий ойни чүшәнгәндин кейин, келәрки абзацқа көчсиңиз болиду.

Мәлуматни пәқәт қарап чиқиш. Бизниң мәхситимиз мәлуматни қарап чиқишла әмәс, адәмниң жүригигә йетиш (Лқ 24:32). Мавзудики асасий айәтләргә көңүл бөлүп, Худа Сөзиниң тәсир қилишиға йол бериң (К2х 10:4; Иб 4:12; be-U 114-б., 1—3 абз.). Аддий мисалларни пайдилиниң (be-U 245-б., 2—4 абз.). Қизиққучиниң қийинчилиқлирини вә етиқадини нәзәрдә тутуп, мавзуни униңға маслаштуруң. Тәтқиқ дәрисидә униңға келәрки соалларни қойсиңиз болиду: «Мошу билгәнлириңиз һәққидә немә ойлайсиз?», «Бу мәлуматтин Йәһва һәққидә немә билдиңиз?», «Сизниңчә мошу мәслиһәтләрни қоллинишниң қандақ пайдиси бар?» (be-U 238-б., 3—5 абз.; 259-б., 2-абз.).