МӘСИҺИЙ ҺАЯТИМИЗ
Тәқипкә дуч болған қериндашлар үчүн дуа қилишни унтумайли
Муқәддәс китапта хизмитимизгә тосалғу қилиш үчүн Шәйтанниң бизгә қаршилиқ көрситидиғанлиғи бәшарәт қилинған (Йоһ 15:20; Вһ 12:17). Башқа әлләрдә тәқипкә дуч кәлгән қериндашлиримизға қандақ ярдәм берәләймиз? Улар үчүн дуа қилайли. «Һәққанийниң сәмимий дуаси зор күчкә егә» (Яқ 5:16).
Немә дәп дуа қилсақ болиду? Йәһвадин қериндашлиримизға җасарәт берип, қорқмаслиғиға ярдәм беришни сорисақ болиду (Йша 41:10—13). Шундақла «буниңдин кейинму хатирҗәм һәм теч һаят» кәчүрүшимиз үчүн әмәлдарларниң вәз қилишқа тоғра көзқарашта болушини соралаймиз (Т1х 2:1, 2).
Паул билән Петрус тәқипкә дуч кәлгәндә, биринчи әсирдики мәсиһийләр уларниң исимлирини атап дуа қилған (Әлч 12:5; Рм 15:30, 31). Бизниң күнимиздә тәқипкә дуч кәлгәнләрниң һәммисиниң исмини билмисәкму, уларниң җамаитини, дөлитини вә җайини атап дуа қилимизму?