Мәзмунға өтүш

Мундәриҗигә өтүш

ОН ТОҚҚУЗИНЧИ БАП

Худаниң меһир-муһәббити ичидә яшаңлар

Худаниң меһир-муһәббити ичидә яшаңлар
  • Худани сөйүш дегән немә?

  • Қандақ қилип Худаниң муһәббити ичидә яшалаймиз?

  • Йәһвә өзини униң муһәббити ичидә яшаватқанларни қандақ мукапатлайду?

Сиз Йәһвәни мошу рәзил заманда яшиған вақтимизда, өзиңизниң баш панайи қиламсиз?

1, 2. Бүгүнки күндә, биз қәйәрдин бир бехәтәр пана җай тапалаймиз?

ЙОЛДА кетиватқиниңизда асман қара булутларға толуп, чақмақлар чеқип, һава гүлдүрләп, челәкләп қуйғандәк ямғур йеғип кетип, сиз сиртта қалған бир көрүнүшни тәсәввур қилип беқиң. Һеч нәрсигә қаримай тез жүгрәп паналинидиған җай издигиниңиздә, йолниң четидә бир пана җайни көрдиңиз. У җай боран-чапқунлуқ ямғурдиму мәзмут, қурғақ турған болуп, наһайити иллиқ пана җай еди. Шундақ бехәтәр пана җай тапқанлиғиңиз үчүн сиз нәқәдәр хошал болисиз, һә!

2 Бүгүнки күндә, биз боран-чапқунлуқ заманда яшаватимиз. Дуния вәзийити барғансери яманлишип кетиватиду. Бирақ, бир бехәтәр пана җай бар. Бу пана җай бизни мәңгүлүк зиянкәшликтин бехәтәр сақлалайду. У қандақ пана җай? Муқәддәс Китапта: “У мениң панайим билән қорғаним болуп тәвәккүлүм болған Худайим удур дәп ейтур” дәп йезилған (Зәбур 91:2).

3. Биз қандақ қилип Йәһвәни өзимизгә баш пана қилалаймиз?

3 Тәсәввур қилип беқиң! Пүтүн аләмниң Яратқучиси вә һөкүмрани Пәрвәрдигар Йәһвә бизни қоғдайдиған баш панайимиз болиду. У бизни бехәтәр сақлашқа қадир, униң күч-қудритини бизгә зиян йәткүзиши мүмкин болған һәр қандақ адәм вә һәр қандақ нәрсиләр бесип чүшәлмәйду. Әгәр биз зиянкәшликкә учриған болсақму, Йәһвә биз дучар болған азап-оқубәтләрни йоқ қилиду. Қандақ қилип Йәһвәни өзимизгә баш пана қилалаймиз? Биз Униңға ишәнч қилишимиз керәк. Бундин башқа, Муқәддәс Китап бизни: “Худаниң меһир-муһәббити ичидә яшаңлар” дәп дәвәт қилиду (Йәһуда 21). Шундақ, биз Худаниң муһәббитидә яшап асмандики атимиз билән меһир-муһәббәт риштисини мәккәм бағлишимиз лазим. Шундила, Униң бизниң баш панайимиз екәнлигигә ишәнч қилалаймиз. Амма, шу меһир-муһәббәт риштисини қандақ бағлалаймиз?

ХУДАНИҢ МЕҺИР-МУҺӘББИТИНИ ТОНУП ЙЕТИШ ВӘ УНИҢҒА ҖАВАП ҚАЙТУРУШ

4, 5. Пәрвәрдигар Йәһвә бизгә қайси усулда меһир-муһәббитини ипадиләп кәлгән?

4 Өзимизни Худаниң муһәббитидә сақлаш үчүн биз Пәрвәрдигар Йәһвәниң бизгә көрсәткән меһир-муһәббитини тонуп йетишимиз керәк. Мошу қолиңиздики китапниң ярдимидә үгәнгән Муқәддәс Китап тәлимлирини әсләп беқиң. Яратқучи Йәһвә йәр шарини бизгә гөзәл макан қилип бәрди. Мошу маканни йетәрлик су вә ашлиқ, тәбиий байлиқлар, кишини зоқландуридиған җан-җаниварлар вә чирайлиқ мәнзириләр билән толтуруп бәрди. Муқәддәс Китап арқилиқ Худа өз исмини вә хисләтлирини бизгә ашкарә қилди. Униңдин башқа, Худа сөйүмлүк оғли Әйса Мәсиһни йәр йүзигә әвәтип, биз үчүн азап-оқубәт чекип өзини қурван қилишқа рухсәт қилғанлиғини униң сөзи Муқәддәс Китап бизгә ашкарә қилди (Юһанна 3:16). Худаниң өз оғлини қурванлиққа беришиниң биз үчүн қандақ әһмийити бар? Бу гөзәл келәчәк үчүн үмүт бериду.

5 Бизниң кәлгүси үчүн үмүтимиз йәнә Йәһвә Худа қурған асмандики һөкүмәт йәни Мәсиһ Падиша болуп башқуридиған Худа Падишалиғи билән бағлинишлиқ. Шу падишалиқ пат-арида азап-оқубәтләрни ахирлаштуруп, йәр шарини җәннәткә айландуриду. Ойлинип көрүң! Биз кәлгүсидә теч-аман вә хошал-хорам мәңгү яшаймиз (Зәбур 37:29). Шуниң билән бир вақитта, Худа һазирниң өзидә қандақ қилип әң яхши турмуш кәчүрүшимиз үчүн көрсәтмә бәргән. У йәнә бизгә һәр қандақ вақит вә һәр қандақ җайда дуга арқилиқ униң билән әркин-азадә алақә қилишимиз үчүн йол ечип бәрди. Йәһвә пүткүл инсанийәт үчүн вә шәхсән сиз үчүн һәр хил усулда меһир-муһәббәт көрситип кәлди. Жуқурида тилға елинғини наһайити аз бир қисим усули халас.

6. Пәрвәрдигар Йәһвә сизгә көрсәткән меһир-муһәббәт үчүн сиз қандақ җавап қайтуралайсиз?

6 Сиз мулаһизә қилидиған бир муһим соал: Пәрвәрдигар Йәһвәниң меһир-муһәббитигә қандақ җавап қайтуримән? Нурғун кишиләр шундақ дейишиду: “У мени сөйгән екән, мәнму уни сөйүшүм керәк”. Сиз һәм шундақ ойламсиз? Һәзрити Әйса: әң муһим буйруқ, “Пәрвәрдигариң болған Худани пүтүн қәлбиң, пүтүн җениң, пүтүн зеһниң билән сөйгин” дәп ейтқан (Мәтта 22:37). Сизниң Йәһвә Худани сөйүшиңиз үчүн һәқиқәтән көп сәвәп бар. Амма, қәлбиңиздила уни шунчә бәк сөйидиғанлиғиңизни һис қилсиңиз, бу Йәһвә Худани пүтүн қәлб, пүтүн җан, пүтүн зеһин билән сөйгәнлик боламду?

7. Худани сөйүш пәқәт һис-туйғуда болушму? Чүшәндүрүң.

7 Муқәддәс Китапта тәсвирләнгәндәк, Худани сөйүш, пәқәт адәмниң сезими болғинини билдүрмәйду. Әлвәттә, Худани сөйүш сезим болуши муһим. Бирақ, шундақ сезимда болуш һәқиқий сөйүшниң башлиниши халас. Мундақ бир мисал қилсақ, мол мевә беридиған алма дәриғини пәрвиш қилип өстүрүш үчүн алма уруғи болуши муһим. Лекин сиз алма йейишни халисиңиз, бир киши сизгә пәқәт алма уруғи бәрсә, сиз разимәнлик һис қиламсиз? Әлвәттә, яқ! Шуниңға охшаш, Йәһвә Худани сөйүш һис-туйғусиниң болуши пәқәтла башлиниши халас. Муқәддәс Китап: “Худани сөйүш — Униң әмирлиригә әмәл қилиш демәктур. Униң әмирлириму еғир әмәс” дәп тәлим бериду (Юһаннаниң 1-хети 5:3). Худани расттинла сөйидиған кишиләр чоқум яхши мевә бериши керәк. Чоқум өз әмәллири йәни иш-һәрикәтлири билән ипадилиши керәк (Мәтта 7:16—20).

8, 9. Биз Худаға болған сөйгүмизни вә миннәтдарлиғимизни қандақ ипадилийәләймиз?

8 Биз Худаға болған сөйгүмизни униң буйруқлириға әмәл қилиш вә Муқәддәс Китап қаидә-қанунлирини әмәлий ишлитиш арқилиқ көрситәләймиз. Шундақ қилиш анчә тәс әмәс. Йәһвәниң қанунлири еғир жүк болмастин, бизниң хошал-хорам, қанаәтлинәрлик турмуш кәчүрүшимизгә ярдәм бериш үчүн түзүлгән (Йәшая 48:17, 18). Худаниң көрсәтмисигә маслишип яшаш үчүн асмандики атимизниң биз үчүн қилған барлиқ ишлириға һәқиқий миннәтдарлиғимизни билдүрүшимиз керәк. Әпсуслинарлиғи, бүгүнки күндә дунияда наһайити аз кишиләрла Худаға һәқиқий миннәтдарлиғини билдүриватиду. Биз һәргизму Әйса Мәсиһ йәр йүзидә болған вақитта яшиған бәзи кишиләргә охшаш миннәтдарлиқ билдүрүшни унтуйдиған наәһли кишиләрдин болмаслиғимиз керәк. Әйса он мохо кесилигә гириптар адәмләрни сақайтқан. Бирақ, пәқәт бири қайтип келип униңға тәшәккүр ейтқан (Луқа 17:12—17). Һәммимиз шу тоққуз меһир-шәпқәтни унтуйдиған наәһли кишиләрдәк әмәс, бәлки меһир-шәпқәт үчүн тәшәккүр ейтқан бирсигә охшаш болушни халаймиз, әлвәттә!

9 Ундақта, Йәһвәниң қайси буйруқлириға әмәл қилишимиз керәк? Биз мошу китапта Худаниң хелә көп қаидә-қанунлирини көрүп өттуқ. Әнди бәзи бир қисимлирини қайта тәкрарлап көрәйли. Йәһвәниң буйруқлириға әмәл қилиш өзимизни униң муһәббитидә сақлишимиз үчүн ярдәм бериду.

ХУДАҒА БАРҒАНСЕРИ ЙЕҚИНЛИШИҢ

10. Йәһвә Худа тоғрисида тохтимастин билим елишниң немә үчүн муһимлиғини чүшәндүрүң.

10 Пәрвәрдигар Йәһвә тоғрисида билим елиш, униңға барғансери йеқинлишиштики бир муһим қәдәм-басқуч. Бу һәргиз тохтитишқа болмайдиған җәриян. Әгәр сиз наһайити соғ кечидә сиртта от йеқип иссиниватқан болсиңиз, от ялқуниниң аҗизлап, өчүп қелишиға йол қоямсиз? Яқ. Сиз давамлиқ отун селип от ялқунини улғайтип турисиз, чүнки һаятиңиз шу отниң көйүп турушиға бағлиқ болуши мүмкин! Шу отунға охшаш, “Худаниң мәрипити” йәни билими бизниң Йәһвәгә болған чоңқур меһир-муһәббитимизни давамлиқ сақлайду (Пәнди-нәсиһәт 2:1—5).

Отниң ялқунлап көйүп туруши үчүн отун керәк болғандәк, Йәһвәгә болған муһәббәт отиңизниң һәр дайим ялқунлап туруши Худаниң билимигә муһтаҗ

11. Әйса өз әгәшкүчилиригә тәлим бәргинидә, нәтиҗидә немә болди?

11 Әйса өз әгәшкүчилириниң Пәрвәрдигар Йәһвәни вә униң қиммәтлик сөзи болған Муқәддәс Китап һәқиқитини тохтимай йениватқан оттәк сөйүшини үмүт қилған. Әйса өлүмдин тирилгәндин кейин, өзиниң икки шагиртиға қедимки Муқәддәс язмилардики алдин ейтилған бешарәтләрниң өзидә әмәлгә ашурулғанлиғи һәққидә тәлим бәргән. Нәтиҗидә немә болди? У икки шагирт мундақ дегән: “У йолда биз билән параңлишип, Муқәддәс Язмиларни чүшәндүргәндә, қәлбимиз гоя оттәк янмидиму?!” (Луқа 24:32).

12, 13. а) Бүгүнки күндә нурғун адәмләрниң Худаға вә Муқәддәс Китапқа болған меһир-муһәббитигә немә болди? ә) Меһир-муһәббитимизни совуп кетиштин тосап қелиш үчүн немә қилалаймиз?

12 Сиз тунҗа қетим Муқәддәс Китапта зади немә һәқиқәт барлиғини билгиниңиздә, қәлбиңизниң һаяҗан вә ғәйрәт-шиҗаәткә толуп, Тәңри Йәһвәгә болған меһир-муһәббитиңиз от ялқунидәк көйүшкә башлиғандәк һис қилғанмидиңиз? Шәк-шүбһисизки, шундақ болған. Нурғун кишиләр һәм шундақ һис қилған. Һазирқи қийин иш болса Йәһвәгә болған қизғин меһир-муһәббәт отини өчүрмәй сақлаш вә шу отниң ялқунлишиға ярдәм бериш. Биз бу дунияниң еқимиға әгәшмәслигимиз лазим. Мәсиһ Әйса алдин бешарәт ейтип: “Нурғун кишиләрдики меһир-муһәббәт совуйду” дегән (Мәтта 24:12). Өзимизниң Йәһвәгә вә Муқәддәс Китап һәқиқитигә болған меһир-муһәббитини совуп кетиштин тосап қелиш үчүн немә қилалаймиз?

13 Йәһвә Худа вә Мәсиһ Әйса тоғрисида тохтимай давамлиқ билим елиш (Юһанна 17:3). Муқәддәс Китаптин үгәнгән билимләрни чоңқур ойлиниш яки хиял қилиш арқилиқ өз-өзиңиздин: “Йәһвә Худа тоғрисида немиләрни үгәндим? Шу үгәнгән билимләр қандақ қилип Йәһвәни пүтүн қәлбим, пүтүн җеним, пүтүн зеһним билән сөйүшүмгә илһам бериду?” дәп сораң (Тимотийға 1-хәт 4:15). Шундақ чоңқур ой-хиял қилиш Йәһвәгә болған меһир-муһәббәт отиңизни ялқунлитиду.

14. Йәһвәгә болған меһир-муһәббәт отимизниң ялқунлап туруши үчүн дуа-тилавәт қилиш қандақ ярдәм бериду?

14 Пәрвәрдигар Йәһвәгә болған муһәббәт отиңизни ялқунлитип сақлашниң йәнә бир усули һемишәм дуга-тилавәт қилиш (Салоникилиқларға 1-хәт 5:17). Мошу китапниң 17-бабида, дуга қилиш болса Йәһвәниң бизгә бәргән қиммәтлик соғиси екәнлигини үгәндуқ. Адәмләр арисида һәр дайим алақә қилип туруш кишилик мунасивәтни риваҗландурғандәк, бизниң Йәһвә билән болған мунасивитимиз от ялқунидәк ялқунлап туруши үчүн һемишәм дуга қилип туруш керәк. Муһими, бизниң дуга-ибадәтлиримиз пәқәт тәртиплик сөзләрни вә һеч қандақ һиссият йоқ қуруқ гәпләрни қайта-қайта тәкрарлаш болмаслиғи керәк. Биз Йәһвәгә худди бир кичик бала өз меһриван атиси билән параңлашқандәк сөзлишимиз лазим. Әлвәттә, биз сөзләшкәндә һөрмәт билән бирақ наһайити очуқ-йоруқ, сәмимий вә чин көңлимиздин чиқирип сөзлишишни халаймиз (Зәбур 62:8). Шундақ, шәхсән Муқәддәс Китапни тәтқиқ қилип үгиниш вә чин қәлбидин чиқирип дуга қилиш, бизниң дуга-ибадитимизниң муһим амаллири, улар Худаниң муһәббитидә яшишимиз үчүн ярдәм бериду.

ДУГА-ИБАДӘТЛИРИҢИЗ АРҚИЛИҚ ХОШАЛЛИҚ ТЕПИҢ

15, 16. Немә үчүн вәзә ейтишни бир ғәзнә дәп қарашқа болиду?

15 Ялғуз олтуруп Муқәддәс Китапни тәтқиқ қилип үгиниш вә дуга қилиш, биз шәхсән өзимиз қилидиған ибадәттур. Амма, һазир биз ашкарә қилидиған ибадәт тоғрисида мулаһизә қилайли: башқиларға өз иман-етиқатимиз һәққидә сөзләш. Сиз аллиқачан бәзи Муқәддәс Китап һәқиқәтлирини башқилар билән ортақлишип параңлаштиңизму? Әгәр шундақ қилған болсиңиз, бу әҗайип шан-шәрәптур (Луқа 1:74). Бизниң Пәрвәрдигар Йәһвә тоғрисида үгәнгән һәқиқәтләрни башқилар билән ортақлишишимиз, әмәлиятта барлиқ Әйсаниң һәқиқий әгәшкүчилириниң орунлиши үчүн берилгән наһайити муһим бир вәзипә болуп, у дәл Худа Падишалиғи тоғрисидики хуш хәвәрни вәзә ейтиштур (Мәтта 24:14; 28:19, 20).

16 Әлчи Павлус вәзә ейтиш хизмитини наһайити әтиварлиқ иш дәп қариған. Уни ғәзнә яки байлиқ дәп атиған (Коринтлиқларға 2-хәт 4:7). Йәһвә Худа вә униң ирадиси тоғрисида башқиларға вәзә ейтиш сиз қилидиған әң яхши хизмәттур. Чүнки, бу хизмәтни Йәһвә бизгә тапшурған. У әң яхши ғоҗайин һәм мошу хизмәтни қилиш арқилиқ әң яхши мукапатқа еришәләймиз. Муқәддәс Китап һәқиқити тоғрисида вәзә ейтиш хизмитини қилиш арқилиқ сиз сәмимий сап дил кишиләрниң асмандики атимизға йеқинлишишиға вә мәңгүлүк һаятқа еришиш йолида меңишиға ярдәм берәләйсиз! Қандақ хизмәт кишини буниңдинму бәк рази қилалайду?! Униң үстигә, Йәһвә вә униң сөзи тоғрисида гувалиқ бериш сизниң иман-етиқатиңизни күчәйтип, униңға болған меһир-муһәббитиңизни чоңқурлаштуриду. Йәһвә сизниң чиқарған күчиңизни унтумайду (Ибранийлар 6:10). Вәзә ейтиш хизмитини давамлаштуруш өзиңизни Худаниң муһәббитидә сақлишиңиз үчүн ярдәм бериду (Коринтлиқларға 1-хәт 15:58).

17. Немә үчүн вәзә ейтиш бүгүнки күндә интайин җиддий хизмәт?

17 Шуни әстә тутуш наһайити муһимки, Падишалиқниң хуш хәвири тоғрисида вәзә ейтиш интайин җиддий хизмәт. Муқәддәс Китап: “Һәр вақит Худаниң сөзини йәткүзгин” дәйду (Тимотийға 2-хәт 4:2). Бүгүнки күндә, немә үчүн шу хизмәтни җиддий қилиш керәк? Муқәддәс Китап бизгә: “Худавәндиниң чоң күни болса йеқинлишип иштиклик билән йетип келиптур” дәйду (Сәфния 1:14). Шундақ, Йәһвәниң мошу рәзил заманни бир тәрәп қилип жиғиштуридиған вақит-саати наһайити тез йетип кәлмәктә. Шуңа, кишиләрни агаһландуруш зөрүр! Улар һазир Йәһвәни өзлириниң һөкүмрани дәп таллаш вақти екәнлигини билиши керәк. Бу заманниң ахирлишиш вақти “бәҗа кәлмәй қалмас” (Һабақуқ 2:3).

18. Немә үчүн биз тоғра динға етиқат қилғучилар билән алақә қилип, улар билән бирликтә Йәһвә Худаға очуқ ашкарә ибадәт қилишимиз керәк?

18 Тәңри Йәһвә, бизниң тоғра динға етиқат қилғучилар билән алақә қилип, улар билән бирликтә очуқ ашкарә ибадәт қилишимизни халайду. Шуңа, Худа сөзи: “Меһир-муһәббәт көрситиш вә яхши иш қилиш үчүн бир биримизни қандақ илһамландурушни ойлайли. Бәзиләрдәк мәсиһийләр җамаитидә җәм болуш вә Худаға ибадәт қилиштин баш тартмайли. Әксичә дайим җәм болуп, бир-биримизни илһамландурайли. Болупму Әйса Мәсиһниң қайта келидиған күниниң аз қалғанлиғини билгән екәнмиз, техиму шундақ қилайли” дәйду (Ибранийлар 10:24, 25). Җамаәтчилик жиғилишида етиқатчилар билән җәм болуш бизни меһир-шәпқәтлик Худайимизға дуга-ибадәт қилиш; һәмдусана ейтиш вә бир-биримизни рәғбәтләндүрүп өз ара яр-йөләктә болуш пурситигә егә қилиду.

19. Немә иш қилиш арқилиқ җамаәтчиликниң меһир-муһәббәтни мустәһкәмләләймиз?

19 Биз Йәһвәгә ибадәт қилидиған башқа етиқатчилар билән дайим алақә қилиш арқилиқ җамаәтчиликтики меһир-муһәббәт вә достлуқни күчәйтимиз. Йәһвә бизниң артуқчилиқ тәрипимизгә диққәт қилғандәк, биз һәм бир-биримизниң артуқчилиқ тәрипигә диққәт қилишимиз муһим. Етиқатчи қериндашлириңизниң мукәммәл болушини үмүт қилмаң. Шу есиңиздә болсунки, охшаш болмиған роһий җәһәттики өсүп-йетилиш басқучида, һәр қандақ биримиз хаталиқ садир қилимиз (Колосилиқлар 3:13). Йәһвәни қизғин сөйидиғанлар билән йеқин достлуқ орнитишқа тиришиң. Шундақ қилиш сизниң роһий җәһәттин өсүп-йетилип алға илгирилишиңизгә илһам бериду. Роһий җәһәттики ака-ука вә һәдә-сиңиллириңиз билән Йәһвәгә дуга-ибадәт қилиш өзиңизни Худаниң муһәббитидә сақлишиңиз үчүн ярдәм бериду. Йәһвәгә садақәтмәнлик билән дуга-ибадәт қилғанларни вә униң муһәббити ичидә яшиғанларни Йәһвә қандақ мукапатлайду?

“ҺӘҚИҚИЙ ҺАЯТҚА” ИНТИЛИҢ

20, 21. “Һәқиқий һаят” дегән немә? Немә үчүн у бир әҗайип үмүт?

20 Йәһвә садақәтмән хизмәтчилирини һаят билән мукапатлайду. У қандақ һаят? Хош, сиз һазир растинла һаятму? Көпчилигимиз әлвәттә биз һаят дәп җавап беримиз. Чүнки, биз йәнила нәпәслиниватимиз, йәватимиз вә ичиватимиз, булар әлвәттә бизниң һаят екәнлигимизни көрситиду. Биз наһайити хошал болған вақитта, һәтта шундақ дәймизки, “һәқиқий һаят дегән мана шу!” Амма, Муқәддәс Китап көрсәткәндәк, һеч бир инсан бүгүнки күндә һәқиқий һаятни көргини йоқ.

Йәһвә сизниң “һәқиқий һаят”тин бәһримән болушиңизни халайду. Сиз шундақ һаятқа еришәләмсиз?

21 Худаниң сөзи бизни “һәқиқий һаятқа” еришишкә дәвәт қилиду (Тимотийға 1-хәт 6:19). Шу сөзләр, “һәқиқий һаят” болса биз кәлгүсидә егә болушни үмүт қилидиған нәрсә екәнлигини көрситиду. Шундақ, биз мукәммәл болғанда һәқиқий һаятни көргән болимиз. Кәлгүсидә биз Худа әсли мәхсәт қилғандәк һаят кәчүримиз. Келәчәктә бир күн, биз йәр йүзи җәннәттә сақ-саламәт, теч-аман вә бәхит-саадәтлик турмушқа егә болуп, андин һәқиқий һаят йәни “мәңгүлүк һаят”тин бәһримән болуп яшаймиз (Тимотийға 1-хәт 6:12). Бу әҗайип үмүт әмәсму, һә!

22. Қандақ қилип “һәқиқий һаятқа” еришишкә болиду?

22 Қандақ қилип “һәқиқий һаятқа” еришишкә болиду? Әлчи Павлус һәқиқий һаятлиқни тилға елиштин илгири, Әйса Мәсиһкә әгәшкүчиләрни “яхшилиқ қилишни” вә “хәйир-сахавәтлик ишларни көп қилишни” болушқа дәвәт қилған (Тимотийға 1-хәт 6:18). Мошуниңдин көрүвелишқа болидуки, “һәқиқий һаят”ни тепиш, Муқәддәс Китаптин үгәнгән һәқиқәтләрни әмәлий ишлитишимизгә бағлиқ. Әлчи Павлусниң дегини яхши ишларни қилиш арқилиқ “һәқиқий һаятқа” егә болушни көрситәмду? Яқ. Бизниң әҗайип гөзәл келәчигимиз растинла “Худаниң меһир-шәпқити” гә бағлиқ (Римлиқлар 5:15). Йәһвә өзигә садақәтмәнлик билән хизмәт қилғанларни хошаллиқ билән мукапатлайду. Йәһвә сизниң “һәқиқий һаят” кәчүрүшиңизни көрүшни халайду. Өзини Худаниң муһәббитидә яшиғанларни шундақ бәхит-саадәтлик, теч-аман, мәңгүлүк һаят күтүп турмақта.

23. Немә үчүн Худаниң муһәббитидә яшаш бәк муһим?

23 Һәр биримиз өз-өзимиздин “мән Худа Муқәддәс Китапта көрсәткән усул билән униңға дуга-ибадәт қиливатимәнму?” дәп соришимиз лазим. Әгәр биз һәр күни өз-өзимизни тәкшүрүп көрсәк, биз һәқиқәтән шу көрситилгән усулда Йәһвәгә дуга-ибадәт қилған болсақ, биз тоғра йолда маңған болимиз, Йәһвәниң баш панайимиз екәнлигигә ишәнч қилалаймиз. У өзиниң садақәтмән хәлқини мошу рәзил заманниң ахирқи қийин күнлиридә бехәтәр сақлайду. Йәһвә бизни қутқузуп, йеқинлап келиватқан кишини хошал қилидиған кәлгүси йеңи дунияға йетәкләп елип кириду. Шу вақит-саатни көрүшкә нәқәдәр тәққәзадурмиз, һә! Һазир мошу ахир заман күнлиридә тоғра йолни таллиғанлиғимиз үчүн кәлгүсидә нәқәдәр хошал болимиз! Әгәр сиз һазир Йәһвәниң тоғра йолини таллисиңиз, кәлгүсидә “һәқиқий һаят” йәни Йәһвә әсли мәхсәт қилған һаятлиқтин мәңгү бәһримән болисиз!