Мәхсәт яки нишан бәлгүләш. Авал бу нутуқ арқилиқ қайси мәхсәткә йәтмәкчи екәнлигиңиз һәққидә ойлиниң. «Тиңшиғучиларға қандақ мәлуматни йәткүзмәкчи? Немигә ишәндүрмәкчи һәм немигә үндимәкчи?», дегән соаллар асасида нутуғиңизни тәйярлап чиқиң. Һәрбир муһим ой-пикирниң йәтмәкчи болған мәхситиңизгә ярдәм берәлишигә капаләтлик қилиң.

Нутуқниң мавзусини тәкитләш. Нутуқ ейтиватқанда, пат-пат муһим сөз-ибариләрни яки мәнадаш сөзләрни ишлитип, мавзуни тәкитләң.

Муһим ой-пикирләрни аддий һәм ениқ көрситиш. Мавзу билән бағлинишлиқ муһим ой-пикирләрни таллап, бәлгүләнгән вақит ичидә үнүмлүк йәткүзүң. Муһим ой-пикирләрниң сани көп болуп кәтмисун, һәрбир муһим ойни ениқ чүшәндүрүң. Бир муһим ой-пикирдин йәнә бир ой-пикиргә өткәндә, азирақ тохтап сүкүт қилиң, андин кейинки ой-пикирни давамлаштуруң.