Дуа қилип, әстаидил тәйярлиқ қилиш. Диққитиңизни өзүңизгә әмәс, ейтмақчи болған мәзмунға қаритиш үчүн дуа қилип, Йәһвадин ярдәм сораң. Ейтмақчи болған асасий ой-пикирни әстә мәһкәм сақлаң. Ой-пикриңизни сөзму сөз ядлап бәрмәй, өз сөзүңиз билән тәбиий ипадиләң.

Чин жүрәктин сөзләш. Тиңшиғучиларниң ейтмақчи болған ой-пикриңизни аңлиши немә үчүн зөрүрлигини ойлап көрүң. Диққитиңизни шуларға қаритиң. Туруш һалитиңиз, има-ишаритиңиз вә чирай ипадилириңиздин сәмимий вә достанә сөз қиливатқанлиғиңиз көрүнсун.

Тиңшиғучиларға қарап сөз қилиш. Әгәр көзигә қарап сөзләш кишиләрни рәнҗитмисә, сөзлигәндә көзүңүзни үзмәң. Нутуқ ейтқанда тиңшиғучиларниң һәммисигә бирақла көз жүгәртмәй, бир қетим бирсигә қарисиңиз, йәнә бир қетим башқисиға қараң.