Мәтта китави 10:1—42

  • Он икки әлчи (1—4)

  • Вәз қилиш йол-йоруғи (5—15)

  • Шагиртлар зиянкәшликкә учрайду (16—25)

  • Инсандин әмәс, Худадин қорқуш (26—31)

  • Тинчлиқ әмәс, бәлки қилич (32—39)

  • Әйсаниң шагиртлирини қобул қилиш (40—42)

10  Шуниң билән Әйса 12 шагиртини чақирип, уларға җинларни қоғлаш вә тәндики һәрхил ағриқ-силақларни сақайтиш һоқуқини бәрди.  Бу 12 әлчиниң исимлири мундақ: Петрус дәпму аталған Симун вә униң иниси Әндәр, Зәбәдийниң оғуллири Яқуп вә иниси Йоһан.  Филип вә Барталамай, Томас вә баҗгир* Мәтта, Һалпайниң оғли Яқуп вә Тадай,  қананлиқ Симун вә кейинирәк Әйсаға сатқунлуқ қилған Йәһуда Ишқарийот.  Әйса бу 12 кишини әвәтип, уларға мундақ йол-йоруқларни бәрди: «Йәһудий әмәсләрниң жутлириға бармаңлар, самарийәликләрниң шәһәрлиригиму кирмәңлар.  Әксичә, исраиллар арисидики адашқан қой падилириға бериңлар.  Барғиниңларда: “Худа Падишалиғи* йеқинлашти”,— дәп вәз қилиңлар.  Кесәлләрни сақайтиңлар, өлүкләрни тирилдүрүңлар, махав кесәллирини сақайтиңлар, җинларни қоғлап чиқириңлар. Һәқсиз алдиңлар, һәқсиз бериңлар.  Бәлбеғиңларға алтун, күмүч вә мис пулларни елип жүрмәңлар. 10  Сәпириңларда нә ғорҗун, нә икки ич кийим, нә аяқ, нә һаса таяқ еливалмаңлар. Чүнки ишчи қосиғини тойғузушқа һәқлиқтур. 11  Қайси шәһәр яки йезиға кирсәңлар, бу хәвәргә лайиқ кишини издәп тепиңлар вә у йәрдин кәткичә, шу кишиниң өйидә туруңлар. 12  Бир өйгә киргиниңларда, шу өйдики кишиләргә салам берип, аман-есәнлик тиләңлар. 13  Әгәр у өйдики кишиләр силәрни қобул қилса, тилигән аман-есәнлигиңлар уларға яр болсун. Әгәр қобул қилмиса, тилигән аман-есәнлик өзүңларға қайтсун. 14  Қәйәрдиду бири силәрни қобул қилмиса яки сөзлириңларни аңлимиса, шу өйдин яки шәһәрдин чиқип кетиватқанда, айиғиңлардики топа-чаңни қеқиветиңлар. 15  Силәргә һәқни ейтсам, Һөкүм күнидә бу шәһәрниң җазасиға қариғанда Содом вә Гомора жутлириниң җазаси йенигирәк болиду. 16  Мана, мән әнди силәрни худди қойларни бөриләрниң арисиға әвәткәндәк әвәтиватимән. Шуңа, силәр иланлардәк сәзгүр вә кәптәрләрдәк саддә болуңлар. 17  Адәмләрдин еһтият қилиңлар, чүнки улар силәрни сотқа тапшуруп бериду вә синагоглирида қамчилайду. 18  Маңа әгәшкиниңлар үчүн силәр әмәлдарлар вә падишаларниң алдиға елип берилисиләр. Шуниң билән уларға вә башқа хәлиқләргә гувалиқ берисиләр. 19  Бирақ силәрни уларниң қолиға тапшурғанда, немә дейиш вә қандақ дейиш һәққидә ғәм-әндишә қилмаңлар, чүнки шу пәйттә немә дейиш керәклиги силәргә билдүрүлиду. 20  Йәни силәр өзүңлар сөзлимәйсиләр, бәлки Атаңларниң муқәддәс роһиниң ярдимидә сөзләйсиләр. 21  Униңдин башқа, қериндаш қериндишини, ата өз балисини өлүмгә тутуп бериду, балиларму ата-анисиға қарши чиқип, уларни өлтүриду. 22  Мениң исмим үчүн пүтүн инсанлар силәрни өч көриду, лекин кимки ахирғичә бәрдашлиқ бәрсә, қутқузулиду. 23  Улар силәргә бир шәһәрдә зиянкәшлик қилса, йәнә бир шәһәргә қечип бериңлар. Силәргә һәқни ейтсам, Инсан Оғли қайтип кәлгичә, силәр Исраилниң пүтүн шәһәр, йеза-қишлақлирини арилап чиқип болалмайсиләр. 24  Шагирт устазидин, қул ғоҗайинидин үстүн турмайду. 25  Шагирт устазидәк вә қул ғоҗайинидәк болса, қанаәт тапиду. Әгәр кишиләр өй егисини Бәәлзибул* дәп атиса, шу өйдики кишиләрни һәм шундақ атиши шәк-шүбһисиздур. 26  Амма силәр улардин қорқмаңлар, чүнки ашкарә болмайдиған һечнәрсә, ечилмайдиған сир йоқтур. 27  Силәргә қараңғулуқта ейтқан сөзлиримни силәр йоруқлуқта ейтиңлар вә қулақлириңларға пичирлап ейтилған сөзләрни өгүзгә чиқип җакалаңлар. 28  Тәнни өлтүрсиму, җанни өлтүрәлмәйдиғанлардин қорқмаңлар. Әксичә, һәм тәнни, һәм җанни Гәһәннада һалак қилишқа қадир Болғучидин қорқуңлар. 29  Икки қушқачни бир тәңгигә* сетивалғили болиду, шундақ әмәсму? Бирақ асмандики Атаңлардин бехәвәр уларниң һечбири йәргә чүшүп кәтмәйду. 30  Силәргә кәлсәк, һәтта силәрниң бешиңлардики чечиңларниңму һесави бар. 31  Шундақ екән, қорқмаңлар. Чүнки силәр нурғунлиған қушқачлардин қәдирликсиләр. 32  Кимки адәмләрниң алдида мени етирап қилса, мәнму шу кишини асмандики Атамниң алдида етирап қилимән. 33  Лекин кимки мени инсанларниң алдида рәт қилса, мәнму у кишини асмандики Атамниң алдида рәт қилимән. 34  Мени йәр йүзигә течлиқ елип кәлди дәп ойлимаңлар. Мән течлиқ әмәс, бәлки қилич елип кәлдим. 35  Чүнки мән оғулни өз атисиға, қизни өз анисиға вә келинни өз қейинанисиға қарши чиқирип, ариға бөлгүнчилик салғили кәлдим. 36  Демәк, адәмниң дүшмәнлири өз аилисидики кишиләр болиду. 37  Кимки атиси яки анисини мениңдинму артуғирақ сөйсә, мениң шагиртим болушқа лайиқ әмәс. Кимки оғли яки қизини мениңдинму артуғирақ сөйсә, мениң шагиртим болушқа лайиқ әмәс. 38  Кимки өзиниң азап түврүгини көтирип, мениң арқамдин әгәшмисә, шагиртим болушқа лайиқ әмәс. 39  Кимки өз җенини айиса, униңдин мәһрум болиду. Кимки мән үчүн өз җенидин айрилса, униңға еришиду. 40  Кимки силәрни қобул қилса, мени қобул қилиду. Кимки мени қобул қилса, мени Әвәткүчини һәм қобул қилиду. 41  Кимки бир пәйғәмбәрни пәйғәмбәр болғини үчүн қобул қилса, у пәйғәмбәргә тегишлик мукапатқа еришиду. Кимки һәққаний кишини һәққаний болғини үчүн қобул қилса, у һәққаний кишигә тегишлик мукапатқа еришиду. 42  Силәргә һәқни ейтип қояйки, кимки бу аддий кишиләрдин биригә мениң шагиртим болғини үчүн бир пиялә соғ су бәрсә, бу киши өз мукапитиға еришмәй қалмайду».

Изаһәтләр

Яки «селиқ жиққучи».
Сөзму сөз «асман Падишалиғи».
Җинларниң башлиғи Шәйтан шундақ аталған. Луғәткә қ.
Сөзму сөз «ассарионға».