Мәтта китави 14:1—36
14 Шу чағларда Җәлилийә өлкисиниң һөкүмрани Һирод* Әйса тоғрисидики хәвәрләрни аңлап,
2 өз хизмәткарлириға: «Бу — адәмләрни суға чөмдүрүп жүргән Йәһия. У өлүмдин тирилипту, униң мөҗүзилик ишларни қилип жүргәнлигиниң сәвәви мана шу»,— деди.
3 Әслидә Һирод өгәй акиси Филипниң аяли Һиродийә үчүн Йәһия пәйғәмбәрни зинданға ташлиған еди.
4 Чүнки Йәһия Һиродқа: «Бу аялни некайиңға елиш Қанунға хилаптур»,— дегән еди.
5 Шу сәвәптин Һирод Йәһияни өлтүрүшни халиған. Бирақ хәлиқтин қорққан еди, чүнки хәлиқ Йәһияни пәйғәмбәр дәп қаратти.
6 Һиродниң туғулған күни болғанда, Һиродийәниң қизи көпчиликниң алдида уссул ойнап бәрди. Буниңдин интайин хошал болған Һирод
7 қиз немә сориса, шуни беридиғанлиғини вәдә қилди.
8 Қиз анисиниң әқил көрситиши билән: «Йәһияниң бешини маңа бир таваққа селип әкелип бериң»,— деди.
9 Һирод хан буниңға қайғурған болсиму, меһманларниң алдида бәргән қәсими сәвәплик қизниң тәливини орунлашқа буйруқ қилди.
10 У зинданға адәм әвәтип, Йәһия пәйғәмбәрниң бешини чаптурди.
11 Чепилған башни таваққа қоюп, қизниң алдиға елип кәлди вә қиз уни анисиниң алдиға елип барди.
12 Шуниңдин кейин Йәһияниң шагиртлири келип, җәсәтни йәрликкә қойди, андин кейин берип, буни Әйсаға хәвәр қилди.
13 Бу хәвәрни аңлиған Әйса җим-җит бир җайда ялғуз қелиш үчүн кемигә олтирип, шу йәрдин кәтти. Лекин буни аңлиған хәлиқ әтраптики шәһәрләрдин чиқип, униң арқисидин пиядә әгәшти.
14 Әйса қирғаққа чиққанда, чоң бир топ халайиқни көрди вә уларға ич ағритип, уларниң кесәллирини сақайтти.
15 Лекин кәч кирип қалғанда шагиртлири униң алдиға келип: «Бу адәм яшимайдиған чәт бир җай екән. Униң үстигә, вақитму бир йәргә берип қалди. Халайиқни әвәтивәткән болсиңиз, улар әтраптики йеза-кәнтләргә берип, өзлиригә тамақ сетивалсун»,— деди.
16 Амма Әйса шагиртлириға: «Уларниң кетишиниң һаҗити йоқ, өзүңлар уларға тамақ бериңлар»,— деди.
17 Шагиртлар: «Биздә бәш нан билән икки белиқтин башқа һечнәрсә йоқ»,— дейишти.
18 Әйса: «Уларни маңа елип келиңлар»,— деди.
19 У халайиқни чимлиқниң үстидә янпашлап олтиришқа буйруп, қолиға бәш нан билән икки белиқни елип, асманға қарап шүкүр ейтип дуа қилди, андин нанларни уштуп, шагиртлириға бәрди вә шагиртлар көпчиликкә тарқатти.
20 Һәммиси йәп тойди, шагиртлар ешип қалған парчә нанларни жиғиведи, 12 севәт лиқ толди.
21 Тамақ йегәнләрниң сани, аяллар билән балиларни һесапқа алмиғанда 5000чә киши еди.
22 Андин кейин у дәрһал шагиртлириға кемигә олтирип, өзидин авал у қирғаққа өтүшкә буйриди. Өзи болса, халайиқни тарқитиветиш үчүн шу йәрдә қалди.
23 Халайиқни йолға селивәткәндин кейин, Әйса ялғуз қелип, дуа қилиш үчүн таққа чиқти. Кәч киргәндә, у шу йәрдә ялғуз қалди.
24 Бу чағда кемә қирғақтин хелила* жирақлишип кәткән еди. Қарши тәрәптин шамал чиқип, кемә долқунларда чайқилип, тәстә илгириләвататти.
25 Таң етишқа аз қалғанда*, Әйса су үстидә меңип, шагиртлири тәрәпкә келивататти.
26 Шагиртлар униң су үстидә меңип келиватқанлиғини көргәндә, қорқуп: «Бу әрва!»— дәп, вақиришип кәтти.
27 Бирақ Әйса дәрһал уларға: «Қорқмаңлар, бу мән!»— деди.
28 Петрус буниңға җававән: «Устаз, әгәр бу сиз болсиңиз, су үстидә меңип йениңизға беришимға буйруқ қилиң»,— деди.
29 Әйса униңға: «Кәл»,— деди. Петрус кемидин чүшүп, су үстидә униңға қарап маңди.
30 Лекин күчлүк боран-чапқунни көрүп қорқуп, чөкүшкә башлиғанда: «Һәзритим, мени қутқузувелиң!»— дәп вақириди.
31 Әйса дәрһал қолини узитип, уни тутувалди вә униңға: «Әй, ишәнчи аҗиз, немә үчүн гуман қилдиң?»— деди.
32 Улар кемигә чиққанда, боран-чапқун тохтиди.
33 Кемидикиләр Әйсаниң алдида тизлинип: «Сиз һәқиқәтән Худаниң Оғли екәнсиз»,— дейишти.
34 Улар у қирғаққа өтүп, Генисарәт дегән җайға кәлди.
35 Шу йәрдики хәлиқ Әйсани тонуп, әтраптики һәммә җайларға хәвәрчиләрни әвәтти. Шуниң билән адәмләр һәммә кесәл кишиләрни елип келишти.
36 Улар Әйсадин, һеч болмиғанда, кесәл кишиләрниң униң кийиминиң пешигә болсиму, қолини тәккүзүвелишиға рухсәт қилишини сорап ялвурди. Қолини тәккүзгәнләрниң һәммиси сақайди.
Изаһәтләр
^ Сөзму сөз «көплигән стадия». Бир стадия — 185 метр.
^ Сөзму сөз «төртинчи қаравуллуқта», йәни «тәхминән әтигән саат 3тин саат 6ғичә арилиқта.
