Амос 7:1—17
7 Мана, Әң Алий Һөкүмран Йәһва маңа вәһийдә намайән қилғини. У кейинки өсүмлүкләр чиққанда, чекәткиләрни әвәтти. Бу иш падиша үчүн от-чөп чепилғандин кейин йүз бәрди.
2 Чекәткә йәрдики барлиқ өсүмлүкләрни йәп болғандин кейин, мән: «Әң Алий Һөкүмран Йәһва, илтимас, Өз хәлқиңни кәчүргинә! Яқуп қандақ тирик қалиду, чүнки у шунчилик азғу?»— дәп өтүндүм.
3 Шуниң билән Йәһва Өз қарарини өзгәртти.
«Бу нәрсә әнди болмайду»,— деди Йәһва.
4 Мана, немини Әң Алий Һөкүмран Йәһва маңа вәһийдә көрсәтти. Әң Алий Һөкүмран Йәһва йәр-зимин от билән җазалинидиғанлиғини җакалиди. Шуниң билән өрт чоңқур сулар һеңини қурутуветип, йәрниң бир қисмини йәвәтти.
5 Шу чағда мән: «Әң Алий һөкүмран Йәһва, буни қилмиғина! Қандақларчә Яқуп тирик қалиду, чүнки у бәк кичикқу?»— дәп ялвурдум.
6 Йәһва ич ағритип, қарарини өзгәртти. «Бу нәрсиму болмайду»,— деди Әң Алий Һөкүмран Йәһва.
7 Йәнә маңа У бир вәһийни намайиш қилди. Мана, Йәһва өлчәм таш бойичә қурулған тамда турмақта һәм Униң қолида өлчәм таш.
8 Йәһва мәндин: «Амос, сән немә көрүватисән?»— дәп сориди. Мән җававән: «Өлчәм ташни»,— дедим. Шу чағда Йәһва мундақ деди: «Мән Өз хәлқим Исраилни өлчәм теши арқилиқ тәкшүрәймән һәм уни башқа кәчүрмәймән.
9 Исһақниң егизликлири чөлдәрәйду, Исраилниң хасийәтлик җайлири вәйран қилиниду вә Мән Йеробоам II-ниң өйигә қилич көтиримән».
10 Бәйтәлниң роһанийи Амазия Исраил падишаси Йеробоам II-гә мундақ хәвәр әвәтти: «Амос Исраил ичидә, униң дәл жүригидә, силиригә қарши қәстлик тәйярлаватиду. Хәлиқ униң сөзлирини аңлашқа чидимайватиду.
11 Мана Амосниң сөзлири: “Йеробоам II қиличтин өлиду, Исраил болса, өз йеридин тутқунға әкетилиду”».
12 Андин Амазия Амосқа мундақ деди: «Һәй, пәйғәмбәр, бу йәрдин Йәһудияға қач! Шу йәрдә нениңни тепип, пәйғәмбәрлик қил.
13 Бәйтәлдә башқа бәшарәт ейтма, чүнки бу җай — падишаниң муқәддәс орни вә пүткүл падишалиқниң ибадәтханиси».
14 Буниңға Амос Амазияға мундақ җавап бәрди: «Мән пәйғәмбәр яки пәйғәмбәрниң оғли болмиғандим. Мән падичи болуп, қойларни бақаттим вә әнҗирләрниң мевилирини кесәттим.
15 Лекин Йәһва мени отарлиримдин елип, Өзигә чақирди. Йәһва маңа: “Берип, Мениң хәлқим Исраилға пәйғәмбәрлик қил”,— деди.
16 Демәк, әнди Йәһваниң сөзини аңла: “Сән: “Исраилға қарши сөз қилма вә Исһақниң әвлатлири үстидин болудиған сот һәққидә җакалима!”— дәватисән.
17 Шуңа Йәһва Худа мундақ дәйду: “Сениң аялиң шәһәрниң паһишәси болиду, оғул-қизлириң болса, қиличтин һалак болиду. Зиминиңни өлчәп, бөлиду, өзәң болсаң, напак зиминда өлисән. Исраил өз вәтинидин сүргүнгә әкетилиду”».
