Амос 8:1—14
8 Әң Алий Һөкүмран Йәһва вәһийдә маңа язлиқ мевиләр селинған севәтни көрсәтти.
2 У мениңдин: «Амос, сән немә көрүватисән?»— дәп сориди. Мән җававән: «Язлиқ мевиләр болған севәтни»,— дедим. Шу чағда Йәһва маңа мундақ деди: «Хәлқим Исраилға ахир кәлди. Мән башқа уни әнди кәчүрмәймән.
3 “Ушбу күндә ибадәтханидики күйләр жиғиға айлиниду,— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва.— Һәр җайларда нурғунлиған мәйитләр ятиду. Теч!”
4 Гадайларни езип, кирим издәватқанлар
вә йәрниң бечарилириниң өлүмини
тиләватқанлар, монуни аңлаңлар.
5 Ким дәйду: “Қачанму йеңи ай өтүп кетәр һәм
биз сода-сетиғимизни қачан башлаймиз?
Қачанму шәнбилик түгәр вә биз денимизни қачан
сатармиз? Шу вақитта ефамизни кичиклитип,
шекәлни көпәйтимиз, натоғра таразимизда
һосулни тәғдим қилимиз.
6 Шу чағда намратни күмүчкә вә кәмбәғәлни
сәндәл аяқ кийими үчүн сетивалимиз вә
данниң шакилини қиммәт сатимиз”.
7 Йәһва, Яқупниң шан-шөһрити,
Өзи билән қәсәм ичти:
“Һечқачан уларниң қилған
ишлирини унтумаймән!
8 Буниңдин пүткүл мәмликәт силкинип кетиду
вә қайғу-һәсрәт барчә аһалисини тутиду.
Зимин болса, Нилдәк көтирилип, долқунлап
Мисирдики дәриядәк япиду”.
9 “Мәзкүр күндә,— дәйду Әң Алий
Һөкүмран Йәһва,— Мән шундақ қуяшқа
әмир қилимәнки, у чүштә кирип кетиду
вә йоруқ күн қараңғулуққа айлиниду.
10 Мән силәрниң байрамлириңларни қайғуға вә
һәммә нахшилириңларни жиғиға айландуримән.
Барлиғиңларниң бәллирини қапқа бағлитип,
башлириңларни тақир қиливетимән. Шу чағда
силәр ялғуз-йеганә оғулни жүтәргәндә
жиғлиғандәк, жиғлайсиләр вә ушбу күнниң
ахири интайин аччиқ болиду”.
11 “Мана, шундақ күнләр келиватидуки,—
дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва,—
Мән йәргә ачарчилиқ билән уссизлиқни
әвәтимән. Бирақ кишиләр нан йегүси
яки су ичкүси кәлмәйду, амма Йәһва
Худаниң сөзлирини аңлашни халайду.
12 Улар деңиздин-деңизғичә вә шималдин
шәриққичә жүриду, улар Йәһваниң
сөзлирини тепиш үчүн сәргәрдан
болиду, лекин уларни тапалмайду.
13 Шу күни яш жигитләр билән гөзәл қизлар
уссизлиқтин һалсизлинип, жиқилиду.
14 Самарийәниң әйиви билән қәсәм ичип:
“Дан, сениң худайиң тириктур!” вә
“Бәәршәбаниң имани гүлләнсун!”—
дәйдиғанлар жиқилиду һәм башқа
һечқачан туралмайду!»
