Амос 9:1—15
9 Мән қурбангаһниң йенида турған Йәһва Рәббни көрдүм. У маңа мундақ деди: «Түврүкләрниң һуллири тәвринип кетиши үчүн, уларниң үстидин урғин. Бешини чепивәт, қалғинини Мән қилич арқилиқ йоқ қилимән. Улардин қачқан вә қутулушқа тәмшилгән һечким аман қалмайду.
2 Гәрчә улар гөргә тиқиливалсиму,
Мениң қолум уларни у йәрдин елип чиқиду.
Гәрчә улар асманға көтирилгән болсиму,
Мән уларни у йәрдин ташлаймән.
3 Һәтта улар Кармилниң чоққисида мөкүнсиму,
Мән уларни у йәрдә тепивалимән.
Һәтта улар Мениң көзүмдин деңизниң түвидә
йошурунсиму, Мән деңиз иланиға уларни
чеқивелишни буйруймән.
4 Һәтта дүшмәнлири уларни тутқунға елип кәтсиму,
Мән қиличқа уларни шу йәрдә өлтүрүшкә
пәрман чүширимән вә уларға көзүмни тикип,
яхшилиқ әмәс, әксичә, яманлиқ болушиға
назарәт қилимән!
5 Чүнки Әң Алий Һөкүмран Йәһва, қошунлар
Сәрдари, қайсила диярға тәгсә, у силкинип,
ерип кетиду вә униңдики һәммәйлән
турғунлар ғәмдә қалиду. Ушбу зимин
Нилдәк көтирилип вә Мисирдики чоң
дәриядәк төвән чүшиду.
6 “Худа асманда пәләмпәйләрни ясиди вә Өз
маканини йәр-зимин үстидин тәстиқлиди.
У деңиз сүйини жиғип, уни йәр йүзигә төкиду.
Униң исми — Йәһва”.
7 “Исраиллиқлар, силәр Мән үчүн кушитлардәк
әмәсму?— дәйду Йәһва.— Мән Исраилни
Мисирдин, филистиялиқларни Криттин вә
сириялиқларни Кирдин ачиқмидимму?”
8 “Мана, Әң Алий Һөкүмран Йәһва
гунакар падишалиққа қаримақта
вә У уни йәр бетидин йоқ қилиду.
Лекин Мән Яқупниң пүтүнләй өйини
йоқатмаймән,— дәйду Йәһва.—
9 Мән Исраил әвлатлирини барчә хәлиқләр
ичидә чечиветимән вә уларни
ғәлвирдә өткүзүшкә әмир беримән.
Һечбир дан йәргә чүшмәйду.
10 Қиличтин Мениң хәлқимдики барлиқ гунакарлар
һалак болиду, чүнки улар: “Бизгә дәрт-һәсрәт
кәлмәйду вә биз униңға дуч
болмаймиз!”— дәйду.
11 “Ушбу күндә Мән Давутниң ғулиған
өйини тикләймән, униңдики төшүкләрни
угап, харабилиқлирини ясап чиқимән.
Мән уни яңливаштин егиләш үчүн,
қедимий заманда болғандәк, қуруп чиқимән.
12 Мениң хәлқим аман қалған Едумниң
қалдуғини вә Мениң исмим билән
аталған хәлиқләрни йеңивелиши үчүн,
Мән буни қилимән”,— демәктә Йәһва.
13 “Мана, шундақ күнләр келиватидуки,— дәйду
Йәһва,— йәр һайдиғучи етизда омичи
билән учришиду, үзүмни чәйлигүчи болса,
дан тәргүчигә дуч келиду. Тағлар шарапни
өзидин чиқириду вә һәммә дөңләр
униңдин һөл болиду.
14 Мән хәлқим Исраилни әсирдин қайтуримән
вә улар чөлдәригән шәһәрләрни қайта қуруп,
уларда маканлишиду. Үзүмзарлиқларни тикип,
шаравини ичиду, бағларни бәрпа қилип,
мәһсулини йәйду”.
15 “Мән уларни ана зиминида тикимән вә
һечким кәлгүсидә уларни Мән бәргән
зиминдин жулуп чиқиралмайду”,— дәйду
сениң Яратқучиң Йәһва».
